حاشية المكاسب (همداني): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '.↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - 'مدرك' به 'مدرک ')
جز (جایگزینی متن - '.↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی')
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۲۵: خط ۲۵:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =514
| کتابخانۀ دیجیتال نور =00131
| کتابخوان همراه نور =00131
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۴۶: خط ۴۷:
اين كتاب نيز نظير «مصباح الفقيه» و «حاشية الرسائل» وى مملو از تحقيقات فقهى بديع و تطبيق قواعد اصولى بر مصاديق آنان مى‌باشد.
اين كتاب نيز نظير «مصباح الفقيه» و «حاشية الرسائل» وى مملو از تحقيقات فقهى بديع و تطبيق قواعد اصولى بر مصاديق آنان مى‌باشد.


عمق و پيچيدگى مطالب و تحقيقات دقيق همراه با بيان رسا و قلم روان، اين كتاب را از ساير شروح و حواشى ممتاز نموده است و از طرف ديگر مؤلف آن، جزء معدود محشين مكاسب مى‌باشد كه از معروفترين شاگردان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|[[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى بزرگ]] شيرازى]] (م 1312 ق) بوده و تحقيقات و نظريات شيخ اعظم را به واسطۀ [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى بزرگ]] درك نموده است.
عمق و پيچيدگى مطالب و تحقيقات دقيق همراه با بيان رسا و قلم روان، اين كتاب را از ساير شروح و حواشى ممتاز نموده است و از طرف ديگر مؤلف آن، جزء معدود محشين مكاسب مى‌باشد كه از معروفترين شاگردان [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|[[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى بزرگ]] شيرازى]] (م 1312 ق) بوده و تحقيقات و نظريات شيخ اعظم را به واسطۀ [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى بزرگ]] درك نموده است.


==تاريخ تأليف==
==تاريخ تأليف==
خط ۵۳: خط ۵۴:
با توجه به اين كه پس از نام [[شيخ انصارى]] (م 1281 ق) كه از وى تعبير به «شيخ مشايخنا» شده است عبارت‌هاى «قدس‌الله‌نفسه الزكيّة» يا «طاب ثراه» آورده شده است I(صفحات 105 و 13) كه نشانگر وفات وى مى‌باشد.
با توجه به اين كه پس از نام [[شيخ انصارى]] (م 1281 ق) كه از وى تعبير به «شيخ مشايخنا» شده است عبارت‌هاى «قدس‌الله‌نفسه الزكيّة» يا «طاب ثراه» آورده شده است I(صفحات 105 و 13) كه نشانگر وفات وى مى‌باشد.


و همين طور پس از ذكر نام [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ (م 1312 ق) كه از وى تعبير به «سيد مشايخنا» شده است عبارت‌هاى «دام ظلّه»، «أدام الله أيام إفاضاته»، شده كه نشانگر زنده بودن وى در زمان تأليف كتاب را دارد. (صفحات 495، 359، 366).
و همين طور پس از ذكر نام [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] بزرگ (م 1312 ق) كه از وى تعبير به «سيد مشايخنا» شده است عبارت‌هاى «دام ظلّه»، «أدام الله أيام إفاضاته»، شده كه نشانگر زنده بودن وى در زمان تأليف كتاب را دارد. (صفحات 495، 359، 366).


بنابراین اين كتاب حدودا بين سال‌هاى 1281ق تا 1312ق تأليف شده است.
بنابراین اين كتاب حدودا بين سال‌هاى 1281ق تا 1312ق تأليف شده است.
خط ۶۷: خط ۶۸:




در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به نسخه‌اى از كتاب در كتابخانۀ مدرسۀ شیرازیّه در سامراء اشاره نموده كه شيخ محمد امين بن ابراهيم ايلكايى تهرانى (م 1354 ق) آن را در سال 1317ق به تملك خود درآورده است. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/6 219).
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به نسخه‌اى از كتاب در كتابخانۀ مدرسۀ شیرازیّه در سامراء اشاره نموده كه شيخ محمد امين بن ابراهیم ايلكايى تهرانى (م 1354 ق) آن را در سال 1317ق به تملك خود درآورده است. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/6 219).


==نسخه‌هاى معتبر==
==نسخه‌هاى معتبر==
خط ۱۱۲: خط ۱۱۳:
[[آقا بزرگ تهرانى]] در نقباء البشر مى‌نويسد: و ترك عدة آثار جليلة... له أيضا حاشية (الرسائل) كما ذكرناه في [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 6 ص157 و حاشية كل من الرياض و المكاسب. (نقباء البشر ج /2 776).
[[آقا بزرگ تهرانى]] در نقباء البشر مى‌نويسد: و ترك عدة آثار جليلة... له أيضا حاشية (الرسائل) كما ذكرناه في [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 6 ص157 و حاشية كل من الرياض و المكاسب. (نقباء البشر ج /2 776).


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}