جامع التواریخ (تاریخ اسماعیلیان): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '.↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - '==منابع مقاله== ' به '==منابع مقاله== ')
جز (جایگزینی متن - '.↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[رشیدالدین فضل‌الله]] (نويسنده)
[[رشیدالدین فضل‌الله]] (نویسنده)


[[روشن، محمد]] (مصحح)
[[روشن، محمد]] (مصحح)
خط ۱۹: خط ۱۹:
| چاپ =1
| چاپ =1
| شابک =978-964-8700-50-3
| شابک =978-964-8700-50-3
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =7800
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11848
| کتابخوان همراه نور =11848
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
جامع التواريخ (تاريخ اسماعيليان)، نوشته [[رشیدالدین فضل‌الله|رشيدالدين فضل‌الله همدانى]]، تصحيح [[روشن، محمد|محمد روشن]].
{{کاربردهای دیگر| جامع التواریخ (ابهام زدایی)}}


رشيدالدين، نويسنده اين كتاب در دوره جانشين و برادر غازان‌خان؛ يعنى سلطان محمد اولجايتو (خوبنده/خدابنده)، فرمان يافت كه تاريخى عمومى بنويسد و او نوشتن جامع‌التواريخ را آغاز كرد و پس از پنجاه سال به پايانش رساند. تاريخ اسماعيليان، بخشى از اين كتاب است كه سرگذشت فاطميان مصر و رفيقان صبّاحى را در بردارد و از اسطوره‌ها و داستان‌هاى اين قوم (فرقه) انباشته است. اين اثر را از ديد درستى و استوارى، سودمندترين بخش جامع التواريخ مى‌توان برشمرد.
{{کاربردهای دیگر|اسماعیلیان (ابهام زدایی)}}
'''جامع التواريخ (تاريخ اسماعيليان)'''، نوشته [[رشیدالدین فضل‌الله|رشيدالدين فضل‌الله همدانى]]، تصحيح [[روشن، محمد|محمد روشن]].
 
رشيدالدين، نویسنده اين كتاب در دوره جانشين و برادر غازان‌خان؛ يعنى سلطان محمد اولجايتو (خوبنده/خدابنده)، فرمان يافت كه تاريخى عمومى بنويسد و او نوشتن جامع‌التواريخ را آغاز كرد و پس از پنجاه سال به پايانش رساند. تاريخ اسماعيليان، بخشى از اين كتاب است كه سرگذشت فاطميان مصر و رفيقان صبّاحى را در بردارد و از اسطوره‌ها و داستان‌هاى اين قوم (فرقه) انباشته است. اين اثر را از ديد درستى و استوارى، سودمندترين بخش جامع التواريخ مى‌توان برشمرد.


==ساختار==
==ساختار==
اين اثر، دو بخش دارد: «ذر ذكر دولت خلفاى علويه طاهره مهديه» و «در تاريخ طايفه نزاريان و داعيان ايشان». هر يك از اين بخش‌ها با مقدمه‌اى آغاز و از آن پس، گزارش‌هاى تاريخى عرضه مى‌شود. بخش نخست، چهارده عنوان (فصل) و بخش دوم سيزده عنوان در بردارد.
اين اثر، دو بخش دارد: «ذر ذكر دولت خلفاى علويه طاهره مهديه» و «در تاريخ طايفه نزاريان و داعيان ايشان». هر يك از اين بخش‌ها با مقدمه‌اى آغاز و از آن پس، گزارش‌هاى تاريخى عرضه مى‌شود. بخش نخست، چهارده عنوان (فصل) و بخش دوم سيزده عنوان در بردارد.


نويسنده براى نوشتن اين بخش از كتاب بزرگ خود، افزون بر تاريخ جوينى از آثار گوناگونى سود برده و با توجه به نثر آن، مى‌توان گمان زد كه منشى همه باب‌ها و فصل‌ها يك تن نبوده، بلكه هر بخشى را كسى نوشته است. اگرچه رشيدالدين در نوشتن اين كتاب از دستياران و فضلاى بسيارى كمك گرفت، شايد بتوان گفت كه علت مهم‌تر ناهم‌گونى فصل‌هاى اين بخش (اسماعيليان و فاطميان و نزاريان)؛ نقل مطالب از كتاب‌هاى گوناگون و بازتابنده نثر آنها است. براى نمونه، بخش اواخر اسماعيليه و حركت هلاكو براى فتح قلاع، از جهانگشاى جوينى اقتباس شده است. خود نويسنده نيز بارها با عبارت «العهده على الراوى»، بدين نكته اشاره مى‌كند.
نویسنده براى نوشتن اين بخش از كتاب بزرگ خود، افزون بر تاريخ جوينى از آثار گوناگونى سود برده و با توجه به نثر آن، مى‌توان گمان زد كه منشى همه باب‌ها و فصل‌ها يك تن نبوده، بلكه هر بخشى را كسى نوشته است. اگرچه رشيدالدين در نوشتن اين كتاب از دستياران و فضلاى بسيارى كمك گرفت، شايد بتوان گفت كه علت مهم‌تر ناهم‌گونى فصل‌هاى اين بخش (اسماعيليان و فاطميان و نزاريان)؛ نقل مطالب از كتاب‌هاى گوناگون و بازتابنده نثر آنها است. براى نمونه، بخش اواخر اسماعيليه و حركت هلاكو براى فتح قلاع، از جهانگشاى جوينى اقتباس شده است. خود نویسنده نيز بارها با عبارت «العهده على الراوى»، بدين نكته اشاره مى‌كند.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
برپايه درون‌مايه جهان‌گشاى عطاملك جوينى، او مطالب فراوانى را از نوشته‌هاى اسماعيليان و رفيقان در كتابخانه الموت برگرفته و در جاى جاى اثر خود به تحريف و توهين به آنان پرداخته، اما خواجه رشيدالدين بى‌طرفانه ناسزاهاى مورخان رسمى اهل سنت را ناديده گرفته و بر پايه كتاب‌هايى كه بدان‌ها دسترس داشته، از نوشته‌هاى دوست‌داران و پيروان اسماعيلى؛ مانند دستور المنجمين و... بهره گرفته است.
برپايه درون‌مايه جهان‌گشاى عطاملك جوينى، او مطالب فراوانى را از نوشته‌هاى اسماعيليان و رفيقان در كتابخانه الموت برگرفته و در جاى جاى اثر خود به تحريف و توهين به آنان پرداخته، اما خواجه رشيدالدين بى‌طرفانه ناسزاهاى مورخان رسمى اهل سنت را ناديده گرفته و بر پايه كتاب‌هايى كه بدان‌ها دسترس داشته، از نوشته‌هاى دوست‌داران و پيروان اسماعيلى؛ مانند دستور المنجمين و... بهره گرفته است.


خط ۵۰: خط ۵۰:
ضيايى، مهدى (خرداد 1383)، «زبان و بيان جامع‌التواريخ رشيدى»، كيهان فرهنگى، شماره 212.
ضيايى، مهدى (خرداد 1383)، «زبان و بيان جامع‌التواريخ رشيدى»، كيهان فرهنگى، شماره 212.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}