الحدث الاصغر اثناء غسل الجنابة: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رسائل الشهيد الثاني(طبع قدیم)' به 'رسائل الشهيد الثاني (طبع قدیم)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن ادریس، محمد بن احمد' به 'ابن ادریس، محمد بن احمد') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در اين نوشته مسئله باطل بودن يا صحيح بودن غسل و وضوء بر اثر ايجاد حدث اصغر در ضمن غسل جنابت بررسى شده است و مؤلف پس از بررسى اقوال مختلف نظريه صحيح بودن غسل جنابت و واجب بودن وضوء براى نماز را انتخاب نموده است. | در اين نوشته مسئله باطل بودن يا صحيح بودن غسل و وضوء بر اثر ايجاد حدث اصغر در ضمن غسل جنابت بررسى شده است و مؤلف پس از بررسى اقوال مختلف نظريه صحيح بودن غسل جنابت و واجب بودن وضوء براى نماز را انتخاب نموده است. | ||
این رساله یکی از رسائلی است که در مجموعه‌ای به نام [[رسائل الشهيد الثاني(طبع جدید)]] آمده است. | این رساله یکی از رسائلی است که در مجموعه‌ای به نام [[رسائل الشهيد الثاني (طبع جدید)]] آمده است. | ||
وى سه نظريه اعادۀ غسل از [[شيخ صدوق]] و پدرش، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ق) [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ق) [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] (م 767 ق)، [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 876 ق)، بى تأثير بودن حدث و صحت غسل از قاضى [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] (م 481 ق)، [[ | وى سه نظريه اعادۀ غسل از [[شيخ صدوق]] و پدرش، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ق) [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ق) [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] (م 767 ق)، [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 876 ق)، بى تأثير بودن حدث و صحت غسل از قاضى [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] (م 481 ق)، [[ابن ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ق)، صحيح بودن غسل و گرفتن وضوء از [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] (م 413 ق)، و [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] (676 ق) را با ادلّۀ آنان بيان نموده است و پس از بررسى و نقد آنان نظر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] را قبول نموده مى‌نويسد: و الّذى ظهر بعد تحرير الحال ان قول السيد سيد الأقوال (صفحه 37 كتاب) و همينطور در صفحه 39 مى‌نويسد: فحيث لم يتحقق هنا اجماع على عدم الوضوء و كان الحدث الطارى انما يوجب الوضوء فلا مانع من القول بوجوبه. | ||
اين كتاب به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و مؤلف در آن به نظريات [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] در مختلف و خصوصا نظريات [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] در [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] و البيان نظر داشته است. | اين كتاب به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و مؤلف در آن به نظريات [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] در مختلف و خصوصا نظريات [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] در [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] و البيان نظر داشته است. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
[[رسائل الشهيد الثاني(طبع جدید)]] | [[رسائل الشهيد الثاني (طبع جدید)]] | ||
[[رسائل الشهيد الثاني (طبع قدیم)]] | [[رسائل الشهيد الثاني (طبع قدیم)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۳
| رسائل الشهید الثاني | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | پژوهشگاه علوم وفرهنگ اسلامی(دفتر تبلیغات اسلامی) (محقق)
شهید ثانی، زینالدین بن علی (نویسنده) مختاری، رضا (اشرف علی التحقیق) |
| ناشر | دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، مرکز انتشارات |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1421 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اسلام - مسایل متفرقه فقه جعفری - قرن 10ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | BP 182/6 /ش9ر5 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الحدث الاصغر اثناء غسل الجنابة تألیف زين‌الدين بن على عاملى معروف به شهيد ثانى در اين نوشته مسئله باطل بودن يا صحيح بودن غسل و وضوء بر اثر ايجاد حدث اصغر در ضمن غسل جنابت بررسى شده است و مؤلف پس از بررسى اقوال مختلف نظريه صحيح بودن غسل جنابت و واجب بودن وضوء براى نماز را انتخاب نموده است.
این رساله یکی از رسائلی است که در مجموعه‌ای به نام رسائل الشهيد الثاني (طبع جدید) آمده است.
وى سه نظريه اعادۀ غسل از شيخ صدوق و پدرش، شيخ طوسى (م 460 ق) علامه حلّى (م 726 ق) فخر المحققين (م 767 ق)، شهيد اوّل (م 876 ق)، بى تأثير بودن حدث و صحت غسل از قاضى ابن براج (م 481 ق)، ابن ادريس (م 598 ق)، صحيح بودن غسل و گرفتن وضوء از سيد مرتضى (م 413 ق)، و محقق حلّى (676 ق) را با ادلّۀ آنان بيان نموده است و پس از بررسى و نقد آنان نظر سيد مرتضى را قبول نموده مى‌نويسد: و الّذى ظهر بعد تحرير الحال ان قول السيد سيد الأقوال (صفحه 37 كتاب) و همينطور در صفحه 39 مى‌نويسد: فحيث لم يتحقق هنا اجماع على عدم الوضوء و كان الحدث الطارى انما يوجب الوضوء فلا مانع من القول بوجوبه.
اين كتاب به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و مؤلف در آن به نظريات علامۀ حلّى در مختلف و خصوصا نظريات شهيد اوّل در الذكرى و البيان نظر داشته است.
نسخه‌ها
در الذريعة170/11 به نسخه آستان قدس رضوى به خط شيخ حسن بن حسین نجفى مربوط به 980ق در ضمن مجموعه‌اى از رسائلش اشاره شده است.در مقدمه‌اى بر فقه شيعه صفحات 195 و 196 به نسخه‌هاى منتخب متعدد خطى اشاره شده‌است.اين كتاب در ضمن مجموعة الأفادات و در سال 1313ق چاپ شده است.