نصرالله منشی، نصرالله بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ابن‌م' به 'ابن‌ م')
    جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ مقفع، عبدالله بن دادویه' به 'ابن مقفع، عبدالله بن دادویه')
    خط ۵۸: خط ۵۸:


    == آثار ==
    == آثار ==
    در مورد نام وى بين تذكره‌ها اختلافاتى وجود دارد. از جمله آثار وى عبارتند از: [[كليلة و دمنة]] بهرام شاهى كه ترجمه [[كليلة و دمنة]] عربى [[ابن‌ مقفع، عبدالله بن دادویه|ابن مقفع]] است و به امر بهرام شاه غزنوى (552-511ق) در حدود (539-536ق) به فارسى برگردانده شده است؛ ديوان شعر.
    در مورد نام وى بين تذكره‌ها اختلافاتى وجود دارد. از جمله آثار وى عبارتند از: [[كليلة و دمنة]] بهرام شاهى كه ترجمه [[كليلة و دمنة]] عربى [[ابن مقفع، عبدالله بن دادویه|ابن مقفع]] است و به امر بهرام شاه غزنوى (552-511ق) در حدود (539-536ق) به فارسى برگردانده شده است؛ ديوان شعر.


    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==

    نسخهٔ ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۷

    نصرالله منشی، نصرالله بن محمد
    نام نصرالله منشی، نصرالله بن محمد
    نام‌های دیگر ابوالمعالی نصرالله بن محمد

    منشی، ابوالمعالی نصرالله

    منشی شیرازی، نصرالله

    منشی، نظام الملک معین‌الدین نصرالله

    Abu'l-Ma'ali Nasrallah

    نام پدر محمد
    متولد قرن 6
    محل تولد اهل شیراز یا غزنین
    رحلت پیش از ۵۸۳ق 
    اساتید قاضى محمد بن عبدالحميد اسحاق

    برهان‌الدين عبدالرشيد نصر

    صاعد ميمنى

    ابوالحامد غزنوى

    برخی آثار کلیله و دمنه (بوستان کتاب)
    کد مؤلف AUTHORCODE02172AUTHORCODE

    ابوالمعالى نصرالله بن محمد بن عبدالحميد منشى (پیش از ۵۸۳ق)، از نويسندگان معروف قرن 6 هجرى و از منشيان دربار غزنوى بود.

    وى ملقب به حميدالدين بوده و اهل شيراز يا از مردم غزنين بود كه در زمان يمين‌الدوله بهرامشاه غزنوى مى‌زيست و نزد اين پادشاه تقرب داشت.

    وی از آغاز جوانی در زمان سلطنت "بھرام شاه غزنوی" وارد امور دیوانی شد و پس از به سلطنت رسیدن خسرو شاه غزنوی (559-552ق) به سمت دبيرى رسيد و در دربار همين سلسله تا وزارت پيش رفت.

    اساتید

    از جمله استادان وى مى‌توان به قاضى محمد بن عبدالحميد اسحاق، برهان‌الدين عبدالرشيد نصر، صاعد ميمنى، ابوالحامد غزنوى، عبدالرحمان بستى و محمد سيفى اشاره كرد. ابوالمعالى علاوه بر مهارتى كه در ترسل و نثر داشت، در نظم فارسى نيز سرآمد بود. وى به زبان عربى نيز اشعارى سروده است. از شعراى بزرگ كه ابوالمعالى را در اشعار خود ستوده و مدح گفته‌اند، مى‌توان به سيد حسن غزنوى كه از بزرگان شعرا و ادباء روزگار بهرام شاه غزنوى است، اشاره كرد. به آورده عوفى در «لباب الالباب»،

    وفات

    او در اثر سعايت بدخواهان در زمان خسرو ملك (583-559ق) به زندان افتاد و سرانجام در آنجا به قتل رسيد.

    آثار

    در مورد نام وى بين تذكره‌ها اختلافاتى وجود دارد. از جمله آثار وى عبارتند از: كليلة و دمنة بهرام شاهى كه ترجمه كليلة و دمنة عربى ابن مقفع است و به امر بهرام شاه غزنوى (552-511ق) در حدود (539-536ق) به فارسى برگردانده شده است؛ ديوان شعر.

    منابع مقاله

    پايگاه اطلاع‌رسانى آفتاب.


    وابسته‌ها