تحف العقول (حسن زاده): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن‌ شعبه، حسن بن علی' به 'ابن شعبه، حسن بن علی'
جز (ویرایش Mhosseini@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که Hbaghizadeh@noornet.net انجام داده بود واگ...)
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ شعبه، حسن بن علی' به 'ابن شعبه، حسن بن علی')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =تحف العقول عن آل الرسول(ص). فارسی
| عنوان‌های دیگر =تحف العقول عن آل الرسول(ص). فارسی
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[ابن‌شعبه، حسن بن علی]] (نویسنده)
[[ابن شعبه، حسن بن علی]] (نویسنده)


[[حسن‌زاده، صادق]] (مترجم)
[[حسن‌زاده، صادق]] (مترجم)
خط ۲۴: خط ۲۴:
| شابک =964-7710-02-x
| شابک =964-7710-02-x
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =3640
| کتابخانۀ دیجیتال نور =02588
| کتابخوان همراه نور =02588
| کتابخوان همراه نور =02588
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
خط ۳۰: خط ۳۰:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
 
{{کاربردهای دیگر|تحف العقول (ابهام زدایی)}}


'''تحف العقول'''، ترجمه [[حسن‌زاده، صادق|صادق حسن‌زاده]] از جمله ترجمه‌هاى سليس و روان اين كتاب ارزشمند است. اين كتاب با چاپى تقريباً نفيس و زيبا عرضه شده است.
'''تحف العقول'''، ترجمه [[حسن‌زاده، صادق|صادق حسن‌زاده]] از جمله ترجمه‌هاى سليس و روان اين كتاب ارزشمند است. اين كتاب با چاپى تقريباً نفيس و زيبا عرضه شده است.
خط ۴۹: خط ۴۹:
#:«كلّ قائمٍ بنفسه مصنوع و كلّ موجودٍ في سواه معلول»: «هر چيزى كه به ذات خود شناخته شود، شناخته شده است و هر چه به خود برپا نباشد، ديگرى‌اش پرداخته است».
#:«كلّ قائمٍ بنفسه مصنوع و كلّ موجودٍ في سواه معلول»: «هر چيزى كه به ذات خود شناخته شود، شناخته شده است و هر چه به خود برپا نباشد، ديگرى‌اش پرداخته است».
#:و آن‌گاه در توضيخ خود - كه بين دو قلاب آمده است، مى‌نويسد: «در بعضى از نسخه‌هاى [[تحف العقول عن آل الرسول صلى‌الله‌عليهم|تحف‌العقول]] و در نهج‌البلاغه به جاى «كل قائم بنفسه»، «كل معروف بنفسه» آمده كه صحيح‌تر به نظر مى‌رسد و مطابق آن نيز ترجمه كرديم».
#:و آن‌گاه در توضيخ خود - كه بين دو قلاب آمده است، مى‌نويسد: «در بعضى از نسخه‌هاى [[تحف العقول عن آل الرسول صلى‌الله‌عليهم|تحف‌العقول]] و در نهج‌البلاغه به جاى «كل قائم بنفسه»، «كل معروف بنفسه» آمده كه صحيح‌تر به نظر مى‌رسد و مطابق آن نيز ترجمه كرديم».
#:اين بخش از كلام [[امام على(ع)]] در بسيارى از كتب حديثى اعم از نهج‌البلاغه، [[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی‌)|عيون أخبار الرضا(ع)]]، التوحيد، الأمالى (مفيد و طوسى)، الإحتجاج، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحارالأنوار]]، و همچنين در ديگر نسخه‌هاى [[تحف العقول عن آل الرسول صلى‌الله‌عليهم|تحف‌العقول]] با كلمه «مصنوع» آمده است. مترجم در فراز گزينه‌اى جمله فارسی خود مصنوع را نيز معروف فرض كرده و «شناخته شده است»، ترجمه كرده است. اين ترجمه با روح كلام حضرت بيگانه است و از يك بحث عميق توحيدى فرسنگ‌ها فاصله دارد. در ترجمه فراز دوم حديث، عبارت «كل موجود في سواه» را مترجم به «هرچه به خود برپا نباشد»، ترجمه كرده است، در حالى كه ترجمه آن بايستى چنين باشد: «هر آنچه در چيز ديگرى (يا به چيز ديگر) غير از خود قائم و پا برجا باشد».
#:اين بخش از كلام [[امام على(ع)]] در بسيارى از كتب حديثى اعم از نهج‌البلاغه، [[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی‌)|عيون أخبار الرضا(ع)]]، التوحيد، الأمالى (مفيد و طوسى)، الإحتجاج، [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحارالأنوار]]، و همچنين در ديگر نسخه‌هاى [[تحف العقول عن آل الرسول صلى‌الله‌عليهم|تحف‌العقول]] با كلمه «مصنوع» آمده است. مترجم در فراز گزينه‌اى جمله فارسی خود مصنوع را نيز معروف فرض كرده و «شناخته شده است»، ترجمه كرده است. اين ترجمه با روح كلام حضرت بيگانه است و از يك بحث عميق توحيدى فرسنگ‌ها فاصله دارد. در ترجمه فراز دوم حديث، عبارت «كل موجود في سواه» را مترجم به «هرچه به خود برپا نباشد»، ترجمه كرده است، در حالى كه ترجمه آن بايستى چنين باشد: «هر آنچه در چيز ديگرى (يا به چيز ديگر) غير از خود قائم و پا برجا باشد».
#سخنان [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] تحت عنوان «صفۀ الخروج من الايمان»، ص594:
#سخنان [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] تحت عنوان «صفۀ الخروج من الايمان»، ص594:
#:«و قل ما يلبث الإنسان على ضلالۀ حتى يميل بهواه إلى بعض ما وصفناه من صفه»: «كم باشد كه انسان در گمراهى گام بردارد و هواى نفس، او را متمايل به بعضى از آنچه وصف كرديم، نسازد».
#:«و قل ما يلبث الإنسان على ضلالۀ حتى يميل بهواه إلى بعض ما وصفناه من صفه»: «كم باشد كه انسان در گمراهى گام بردارد و هواى نفس، او را متمايل به بعضى از آنچه وصف كرديم، نسازد».