۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فتح الله ' به 'فتحالله ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن عباس، عبدالله بن عباس' به 'ابن عباس، عبدالله بن عباس') |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR36731J1.jpg | |||
| عنوان =حديث الراية (عصری بانی) | |||
| عنوانهای دیگر =احاديث خاص (رايه). شرح | |||
| پدیدآوران = | |||
[[الباني، عصري]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[موسوي، جاسم]] (اهتمام) | [[موسوي، جاسم]] (اهتمام) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 145 /ر202 الف7* | ||
| موضوع = | |||
حديث خاص (رايه) - جنبههای قرآنی | |||
|کد کنگره | | ناشر = | ||
مشعر | |||
| مکان نشر = ايران - تهران | |||
|موضوع | | سال نشر =مجلد1: 1393ش , 1435ق | ||
|ناشر | |||
|مکان نشر | |||
|کد اتوماسیون | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE36731AUTOMATIONCODE | ||
| | | چاپ =1 | ||
| | | شابک =978-964-540-505-0 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
== | | کتابخانۀ دیجیتال نور =36731 | ||
'''حديث الراية'''، نوشته عصری بانی، کتابی است به زبان عربی و با موضوع کلام و تاریخ شیعه. محور مباحث نویسنده در این کتاب بر دلالت و مضمون حدیث رایت و چگونگی فهم صحابه از آن است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref> | | کتابخوان همراه نور =36731 | ||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''حديث الراية'''، نوشته عصری بانی، کتابی است به زبان عربی و با موضوع کلام و تاریخ شیعه. محور مباحث نویسنده در این کتاب بر دلالت و مضمون حدیث رایت و چگونگی فهم صحابه از آن است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref> | |||
او در این اثر در پی اثبات اختصاص برخی از فضایل و کرامات به [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] هم هست. | او در این اثر در پی اثبات اختصاص برخی از فضایل و کرامات به [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] هم هست. | ||
| خط ۵۱: | خط ۴۰: | ||
او پس از تعریف رایت به عَلَم (پرچم) و عقاب از [[الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربية|صحاح جوهری]]، مقاييس اللغة ابن فارس و لسان العرب در لغت، میگوید: به نظر [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]]، رایت در عبارت «لأعطينّ الراية غداً رجلاً يحبه الله و رسوله و يحب الله و رسوله، يفتحالله عليه» از حدیث رایت، یعنی عَلَم<ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref> | او پس از تعریف رایت به عَلَم (پرچم) و عقاب از [[الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربية|صحاح جوهری]]، مقاييس اللغة ابن فارس و لسان العرب در لغت، میگوید: به نظر [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]]، رایت در عبارت «لأعطينّ الراية غداً رجلاً يحبه الله و رسوله و يحب الله و رسوله، يفتحالله عليه» از حدیث رایت، یعنی عَلَم<ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref> | ||
او سپس به معرفی طُرُق و الفاظ حدیث میپردازد و متن روایات سلمة بن اکوع و سهل بن سعد هر دو از [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]]، سعد بن ابیوقاص و ابوهریرة هر دو از [[صحيح مسلم]]، جابر بن عبدالله انصاری از الصغیر طبرانی، [[ | او سپس به معرفی طُرُق و الفاظ حدیث میپردازد و متن روایات سلمة بن اکوع و سهل بن سعد هر دو از [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]]، سعد بن ابیوقاص و ابوهریرة هر دو از [[صحيح مسلم]]، جابر بن عبدالله انصاری از الصغیر طبرانی، [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] از مستدرک حاکم و ابوسعید خدری از مسند [[ابن ابییعلی، محمد بن ابییعلی|ابویعلی]] را ذکر میکند<ref>ر.ک: همان، ص11-26</ref> | ||
بانی در قسمت دلالات روایت مینویسد: ویژگی حدیث رایت در کثرت طرق، تقارب الفاظ و اتفاق شیخین (بخاری و مسلم) در اخراج آن است. همچنین تعدد مضامین و تنوع دلالتش تا بدانجاست که بعضی از اهل سنت به این امر اعتراف کردهاند. برخی از مواردی که به آن اعتراف کردهاند، عبارت است از: | بانی در قسمت دلالات روایت مینویسد: ویژگی حدیث رایت در کثرت طرق، تقارب الفاظ و اتفاق شیخین (بخاری و مسلم) در اخراج آن است. همچنین تعدد مضامین و تنوع دلالتش تا بدانجاست که بعضی از اهل سنت به این امر اعتراف کردهاند. برخی از مواردی که به آن اعتراف کردهاند، عبارت است از: | ||
| خط ۵۹: | خط ۴۸: | ||
# داشتن شرایط برای گرفتن پرچم رسول خدا(ص)؛ یعنی هرکسی لیاقت گرفتن پرچم در آن روز را نداشته و اخذ رایت نیازمند شروطی بوده؛ به دلیل عبارت «امش و لا تلتفت حتى يفتحالله عليك» در روایت ابوهریره. از جمله این شروط ثبات قدم و عزم راسخ بوده؛ یعنی تا پیروز نشود بازنمیگردد و به دلیل عبارت «لأعطيتها رجلاً لا يفر بها» در روایت ابوسعید خدری، این شخص نباید اهل فرار از معرکه جنگ بوده باشد. همچنین این تکه از روایت بهوضوح قدح کسانی است که پیش از آن حضرت(ع) پرچم را به دست گرفته بودند<ref>ر.ک: همان، ص26-61</ref> | # داشتن شرایط برای گرفتن پرچم رسول خدا(ص)؛ یعنی هرکسی لیاقت گرفتن پرچم در آن روز را نداشته و اخذ رایت نیازمند شروطی بوده؛ به دلیل عبارت «امش و لا تلتفت حتى يفتحالله عليك» در روایت ابوهریره. از جمله این شروط ثبات قدم و عزم راسخ بوده؛ یعنی تا پیروز نشود بازنمیگردد و به دلیل عبارت «لأعطيتها رجلاً لا يفر بها» در روایت ابوسعید خدری، این شخص نباید اهل فرار از معرکه جنگ بوده باشد. همچنین این تکه از روایت بهوضوح قدح کسانی است که پیش از آن حضرت(ع) پرچم را به دست گرفته بودند<ref>ر.ک: همان، ص26-61</ref> | ||
نویسنده پس از ذکر موارد سابق، به بیان برخی از شبهات و پاسخهای آنها میپردازد؛ | نویسنده پس از ذکر موارد سابق، به بیان برخی از شبهات و پاسخهای آنها میپردازد؛ مثلاًدر شبهه ابن تیمیه آمده: «این حدیث از صحیحترین روایاتی است که در فضیلت علی(ع) آمده، اما دروغگویان این مطلب را بر این حدیث افزودهاند که پیش از علی(ع) ابوبکر و عمر پرچم را گرفته و فرار کردهاند... و این حدیث از خصائص [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] نیست، بلکه شامل هر مؤمن کامل الایمانی که خدا و رسولش را دوست دارد و آنان نیز او را دوست میدارند، میشود». او اینگونه پاسخ میدهد که با این حساب بسیاری از بزرگان حفّاظ اهل سنت کذاب هستند؛ زیرا جریان فرار را ذکر کردهاند. همچنین طبق مبنای ابن تیمیه هرکه چیزی را دوست بدارد، همان گونه که خدا را دوست میدارد، مشرک است و حدیث رایت شهادتی غیبی است بر اینکه حقیقت محبت به خدا و توحید در [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] هست؛ زیرا این خصوصیت از امور باطنی و نفسانی است که جز خدای علام الغیوب از آن آگاه نیست و همان خدا فقط درباره [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] این سخن را از زبان پیامبرش بیان کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص62-63</ref> | ||
بانی، در قسمت نتایج بحث مینویسد: بهصورت مختصر نتایج زیر از بحث ما درباره حدیث رایت در این کتاب، به دست میآید: | بانی، در قسمت نتایج بحث مینویسد: بهصورت مختصر نتایج زیر از بحث ما درباره حدیث رایت در این کتاب، به دست میآید: | ||
| خط ۷۱: | خط ۶۰: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۷۷: | خط ۶۶: | ||
== وابستهها == | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||