۱۴۶٬۱۸۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابنم' به 'ابن م'
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنم' به 'ابن م') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR11011J1.jpg | | تصویر =NUR11011J1.jpg | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
[[عطا، مصطفی عبدالقادر]] (محقق) | [[عطا، مصطفی عبدالقادر]] (محقق) | ||
[[ | [[ابن ملقن، عمر بن علی]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 278 /الف2ط2 1385 | | کد کنگره =BP 278 /الف2ط2 1385 | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۸: | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11011AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11011AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =2 | | چاپ =2 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11011 | |||
| کتابخوان همراه نور =11011 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''طبقات الأولياء'''، تأليف [[ابن ملقن، عمر بن علی |سراجالدين ابوحفص عمر بن على بن احمد مصرى]]، معروف به ابن ملقن (متوفى 804ق)، شرح حالى است از صوفيه از ابتدا تا قرن هشتم كه به زبان عربى نوشته شده است. | |||
'''طبقات الأولياء'''، تأليف [[ | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب با مقدمه محقق آغاز و اسامى افراد، به ترتيب حروف الفبا تنظيم شده است. | كتاب با مقدمه محقق آغاز و اسامى افراد، به ترتيب حروف الفبا تنظيم شده است. | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۴: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه محقق، ابتدا پژوهش مختصرى پيرامون اصالت تصوف در اسلام صورت گرفته و ضمن تعريف تصوف و تصوف اصيل در اسلام، به شرح حال نویسنده و بيان اقدامات تحقيقى صورتگرفته در كتاب، پرداخته شده است<ref>مقدمه، ص3-34</ref> | |||
در مقدمه محقق، ابتدا پژوهش مختصرى پيرامون اصالت تصوف در اسلام صورت گرفته و ضمن تعريف تصوف و تصوف اصيل در اسلام، به شرح حال | |||
مؤلف در اين كتاب، شرح حال صوفيان را تا قبل از قرن هشتم، بهصورت الفبايى بيان كرده و فصل آخر كتاب خود را به اولياى قرن هشتم اختصاص داده و شهابالدين قونوى (787ق) را بهعنوان آخرين صوفى اين قرن مطرح كرده است. مؤلف در ذيل شرح حال صوفيان، علاوه بر ذكر بعضى از عبارات نغز آنها<ref>ر.ک: صفرى فروشانى، نعمتالله، 1381، ص73</ref>، به كلام بزرگان، معاصران و مصاحبان و اصحاب در مورد آن شخص، اشاره كرده است. | مؤلف در اين كتاب، شرح حال صوفيان را تا قبل از قرن هشتم، بهصورت الفبايى بيان كرده و فصل آخر كتاب خود را به اولياى قرن هشتم اختصاص داده و شهابالدين قونوى (787ق) را بهعنوان آخرين صوفى اين قرن مطرح كرده است. مؤلف در ذيل شرح حال صوفيان، علاوه بر ذكر بعضى از عبارات نغز آنها<ref>ر.ک: صفرى فروشانى، نعمتالله، 1381، ص73</ref>، به كلام بزرگان، معاصران و مصاحبان و اصحاب در مورد آن شخص، اشاره كرده است. | ||
بهعنوان مثال | بهعنوان مثال نویسنده، كتاب را با شرح حال ابواسحاق ابراهيم بن ادهم آغاز كرده و ضمن ارائه زندگىنامه مختصرى از وى، به مصاحبت او با سفيان ثورى و فضيل بن عياض در مكه اشاره كرده است و سپس، كلام بزرگانى همچون ابراهيم بن بشار، سهل بن ابراهيم، ابوعلى شقيق بن ابراهيم بلخى و مصاحبت ايشان با ابراهيم ادهم را متذكر شده است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص37-46</ref> | ||
از ديگر صوفيان مذكور در كتاب كه مىتوان از ايشان نام برد، عبارتند از: ابواسحاق ابراهيم بن احمد خواص كه همعصر جنيد و نورى بود<ref>همان، ص47</ref>؛ ابراهيم بن شيبان حجه قرميسينى كه سه سال با عبدالله مغربى مصاحبت داشت<ref>همان، ص50</ref>؛ ابراهيم بن سعد علوى استاد ابوالحارث اولاسى<ref>همان، ص51</ref>؛ احمد بن ابوحوارى عبدالله بن ميمون ابوالعباس دمشقى كه جنيد لقب ريحانه اهل دمشق را به او داده بود<ref>همان، ص55</ref>؛ ابوحامد احمد بن خضرويه بلخى كه از اكابر خراسان بود<ref>همان، ص58</ref>و... | از ديگر صوفيان مذكور در كتاب كه مىتوان از ايشان نام برد، عبارتند از: ابواسحاق ابراهيم بن احمد خواص كه همعصر جنيد و نورى بود<ref>همان، ص47</ref>؛ ابراهيم بن شيبان حجه قرميسينى كه سه سال با عبدالله مغربى مصاحبت داشت<ref>همان، ص50</ref>؛ ابراهيم بن سعد علوى استاد ابوالحارث اولاسى<ref>همان، ص51</ref>؛ احمد بن ابوحوارى عبدالله بن ميمون ابوالعباس دمشقى كه جنيد لقب ريحانه اهل دمشق را به او داده بود<ref>همان، ص55</ref>؛ ابوحامد احمد بن خضرويه بلخى كه از اكابر خراسان بود<ref>همان، ص58</ref>و... | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۰: | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||