۱۴۶٬۲۱۱
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ':ت' به ': ت') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنم' به 'ابن م') |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR11011J1.jpg | |||
| عنوان =طبقات الأولیاء | |||
| عنوانهای دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[عطا، مصطفی عبدالقادر]] (محقق) | |||
| | |||
| | |||
[[ | [[ابن ملقن، عمر بن علی]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 278 /الف2ط2 1385 | ||
| موضوع = | |||
عارفان - سرگذشتنامه | |||
|کد کنگره | | ناشر = | ||
دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون | |||
| مکان نشر =بیروت - لبنان | |||
|موضوع | | سال نشر = 1427 ق یا 2006 م | ||
|ناشر | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11011AUTOMATIONCODE | |||
== | | چاپ =2 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11011 | |||
'''طبقات الأولياء'''، تأليف [[ | | کتابخوان همراه نور =11011 | ||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''طبقات الأولياء'''، تأليف [[ابن ملقن، عمر بن علی |سراجالدين ابوحفص عمر بن على بن احمد مصرى]]، معروف به ابن ملقن (متوفى 804ق)، شرح حالى است از صوفيه از ابتدا تا قرن هشتم كه به زبان عربى نوشته شده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب با مقدمه محقق آغاز و اسامى افراد، به ترتيب حروف الفبا تنظيم شده است. | كتاب با مقدمه محقق آغاز و اسامى افراد، به ترتيب حروف الفبا تنظيم شده است. | ||
مطالب كتاب دربردارنده مجموعا 245 شرح حال از صوفيه است كه در دو قسمت: خود طبقات و ذيول آنها مرتب شده است <ref>ر. | مطالب كتاب دربردارنده مجموعا 245 شرح حال از صوفيه است كه در دو قسمت: خود طبقات و ذيول آنها مرتب شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص33</ref> | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه محقق، ابتدا پژوهش مختصرى پيرامون اصالت تصوف در اسلام صورت گرفته و ضمن تعريف تصوف و تصوف اصيل در اسلام، به شرح حال نویسنده و بيان اقدامات تحقيقى صورتگرفته در كتاب، پرداخته شده است<ref>مقدمه، ص3-34</ref> | |||
مؤلف در اين كتاب، شرح حال صوفيان را تا قبل از قرن هشتم، بهصورت الفبايى بيان كرده و فصل آخر كتاب خود را به اولياى قرن هشتم اختصاص داده و شهابالدين قونوى (787ق) را بهعنوان آخرين صوفى اين قرن مطرح كرده است. مؤلف در ذيل شرح حال صوفيان، علاوه بر ذكر بعضى از عبارات نغز آنها<ref>ر.ک: صفرى فروشانى، نعمتالله، 1381، ص73</ref>، به كلام بزرگان، معاصران و مصاحبان و اصحاب در مورد آن شخص، اشاره كرده است. | |||
بهعنوان مثال نویسنده، كتاب را با شرح حال ابواسحاق ابراهيم بن ادهم آغاز كرده و ضمن ارائه زندگىنامه مختصرى از وى، به مصاحبت او با سفيان ثورى و فضيل بن عياض در مكه اشاره كرده است و سپس، كلام بزرگانى همچون ابراهيم بن بشار، سهل بن ابراهيم، ابوعلى شقيق بن ابراهيم بلخى و مصاحبت ايشان با ابراهيم ادهم را متذكر شده است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص37-46</ref> | |||
بهعنوان مثال | |||
از ديگر صوفيان مذكور در كتاب كه مىتوان از ايشان نام برد، عبارتند از: ابواسحاق ابراهيم بن احمد خواص كه همعصر جنيد و نورى بود <ref>همان، ص47</ref>؛ ابراهيم بن شيبان حجه قرميسينى كه سه سال با عبدالله مغربى مصاحبت داشت <ref>همان، ص50</ref>؛ ابراهيم بن سعد علوى استاد ابوالحارث اولاسى <ref>همان، ص51</ref>؛ احمد بن ابوحوارى عبدالله بن ميمون ابوالعباس دمشقى كه جنيد لقب ريحانه اهل دمشق را به او داده بود <ref>همان، ص55</ref>؛ ابوحامد احمد بن خضرويه بلخى كه از اكابر خراسان بود <ref>همان، ص58</ref> و... | از ديگر صوفيان مذكور در كتاب كه مىتوان از ايشان نام برد، عبارتند از: ابواسحاق ابراهيم بن احمد خواص كه همعصر جنيد و نورى بود<ref>همان، ص47</ref>؛ ابراهيم بن شيبان حجه قرميسينى كه سه سال با عبدالله مغربى مصاحبت داشت<ref>همان، ص50</ref>؛ ابراهيم بن سعد علوى استاد ابوالحارث اولاسى<ref>همان، ص51</ref>؛ احمد بن ابوحوارى عبدالله بن ميمون ابوالعباس دمشقى كه جنيد لقب ريحانه اهل دمشق را به او داده بود<ref>همان، ص55</ref>؛ ابوحامد احمد بن خضرويه بلخى كه از اكابر خراسان بود<ref>همان، ص58</ref>و... | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
| خط ۶۹: | خط ۵۰: | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
| خط ۷۹: | خط ۶۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||