البديع (ابن خالویه): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن‌خ' به 'ابن خ') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[جبوری، جاسم محمد]] (اشراف) | [[جبوری، جاسم محمد]] (اشراف) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| ناشر = الجمهورية العراقية، ديوان الوقف السني. مرکز البحوث و الدراسات الإسلامية | | ناشر = الجمهورية العراقية، ديوان الوقف السني. مرکز البحوث و الدراسات الإسلامية | ||
| مکان نشر =عراق - بغداد | | مکان نشر =عراق - بغداد | ||
| سال نشر = 1428ق. | | سال نشر = 1428ق. = 2007م. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE20212AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE20212AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ | | چاپ =چاپ يکم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =20212 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور =01265-12678-12679 | | کد پدیدآور =01265-12678-12679 | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''البديع''' یا «البدیع فی القراءات»، تألیف ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه (متوفی 370ق)، مشتمل بر بسیاری از حروف قرائات از قاریان مشهور و شاذ است. ابن خالویه کتاب البدیع را برای سیف‌الدوله حمدانی نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref> تحقیق کتاب نیز به قلم أ.د. جاید زیدان مخلف است. | '''البديع''' یا «البدیع فی القراءات»، تألیف [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه]] (متوفی 370ق)، مشتمل بر بسیاری از حروف قرائات از قاریان مشهور و شاذ است. [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] کتاب البدیع را برای [[سیف‌الدوله حمدانی]] نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref> تحقیق کتاب نیز به قلم [[مخلف، جاید زیدان|أ.د. جاید زیدان]] مخلف است. | ||
ابن خالویه را باید از معدود عالمان ایرانی دانست که نسبت به نظریه قرائات سبع ابن مجاهد، رویکردی تأیید‌آمیز نشان دادند، تا‌آنجا‌که وی با نوشتن کتاب اعراب القراءات السبع، نظریه ابن مجاهد را مبنای اثر خود قرار داد و به تبیین نحوی قرائات هفت‌گانه پرداخت. با‌این‌همه، گرایش ابن خالویه به قرائات هفت‌گانه به اندازه‌ای نبود که به‌کلی قرائات دیگر را نادیده انگارد. همین جامع‌نگری وی به قرائات، انگیزه‌ای برای تألیف کتاب گسترده‌ای با عنوان «البدیع فی القراءات» بود که دربردارنده بسیاری از حروف قرائات از قاریان مشهور و شاذ است. اکنون تنها نسخه‌ای مختصر دربردارنده قرائات شاذ از این کتاب گسترده برجای مانده است.<ref>ر.ک: بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث</ref> | [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] را باید از معدود عالمان ایرانی دانست که نسبت به نظریه قرائات سبع ابن مجاهد، رویکردی تأیید‌آمیز نشان دادند، تا‌آنجا‌که وی با نوشتن کتاب اعراب القراءات السبع، نظریه ابن مجاهد را مبنای اثر خود قرار داد و به تبیین نحوی قرائات هفت‌گانه پرداخت. با‌این‌همه، گرایش [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] به قرائات هفت‌گانه به اندازه‌ای نبود که به‌کلی قرائات دیگر را نادیده انگارد. همین جامع‌نگری وی به قرائات، انگیزه‌ای برای تألیف کتاب گسترده‌ای با عنوان «البدیع فی القراءات» بود که دربردارنده بسیاری از حروف قرائات از قاریان مشهور و شاذ است. اکنون تنها نسخه‌ای مختصر دربردارنده قرائات شاذ از این کتاب گسترده برجای مانده است.<ref>ر.ک: بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث</ref> | ||
از ویژگی‌های کتاب می‌توان به ایجاز و وضوح در ارجاع اشاره کرد. نویسنده اگرچه بنای بر ایجاز داشته و کمتر ارجاع می‌دهد، اگر ارجاع را مطلق بیاورد به همان سوره ارجاع داده است و اگر به غیر آن ارجاع داده باشد نام سوره را ذکر می‌کند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref> تکرار مثال در جای خود و علو سندی کتاب از طریق ابن مجاهد از دیگر امتیازات کتاب است.<ref>ر.ک: همان، ص6</ref> | از ویژگی‌های کتاب می‌توان به ایجاز و وضوح در ارجاع اشاره کرد. نویسنده اگرچه بنای بر ایجاز داشته و کمتر ارجاع می‌دهد، اگر ارجاع را مطلق بیاورد به همان سوره ارجاع داده است و اگر به غیر آن ارجاع داده باشد نام سوره را ذکر می‌کند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref> تکرار مثال در جای خود و علو سندی کتاب از طریق ابن مجاهد از دیگر امتیازات کتاب است.<ref>ر.ک: همان، ص6</ref> | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
نویسنده به روایت حفص از عاصم توجه خاص داشته است و این از مزیت‌های کتاب البدیع است؛ چراکه قرائت حفص، قرائتی است که در بیشتر سرزمین‌های اسلامی به آن قرائت می‌کنند و قرآن بر این قرائت چاپ می‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص14-13</ref> | نویسنده به روایت حفص از عاصم توجه خاص داشته است و این از مزیت‌های کتاب البدیع است؛ چراکه قرائت حفص، قرائتی است که در بیشتر سرزمین‌های اسلامی به آن قرائت می‌کنند و قرآن بر این قرائت چاپ می‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص14-13</ref> | ||
ابن خالویه در حواشی البدیع و با تألیف اثر مستقلی با عنوان المجدول فی القراءات، به تکمیل کار خود در البدیع پرداخت. تحقیقات | [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] در حواشی البدیع و با تألیف اثر مستقلی با عنوان المجدول فی القراءات، به تکمیل کار خود در البدیع پرداخت. تحقیقات ابن خالویه در باب قرائات، از مهم‌ترین منابع در آثار پسین، درباره قرائات شاذ بوده، تا‌آنجا‌که گاه قرائتی جز قرائت [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابن خالویه]] ضبط نشده است.<ref>ر.ک: بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث</ref> | ||
پانویس | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# | # [https://www.cgie.org.ir/fa/article/266433/%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D8%AE%D8%A7%D9%84%D9%88%DB%8C%D9%87%D8%8C-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%DB%8C بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث، «ابن خالویه، علوم قرآنی»، سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی] | ||
https://www.cgie.org.ir/fa/article/266433/%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D8%AE%D8%A7%D9%84%D9%88%DB%8C%D9%87%D8%8C-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%DB%8C | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]] | [[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۵
| البديع | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن خالویه، حسین بن احمد (نویسنده)
مخلف، جاید زیدان (محقق) جبوری، جاسم محمد (اشراف) |
| ناشر | الجمهورية العراقية، ديوان الوقف السني. مرکز البحوث و الدراسات الإسلامية |
| مکان نشر | عراق - بغداد |
| سال نشر | 1428ق. = 2007م. |
| چاپ | چاپ يکم |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
البديع یا «البدیع فی القراءات»، تألیف ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه (متوفی 370ق)، مشتمل بر بسیاری از حروف قرائات از قاریان مشهور و شاذ است. ابن خالویه کتاب البدیع را برای سیف‌الدوله حمدانی نوشته است.[۱] تحقیق کتاب نیز به قلم أ.د. جاید زیدان مخلف است.
ابن خالویه را باید از معدود عالمان ایرانی دانست که نسبت به نظریه قرائات سبع ابن مجاهد، رویکردی تأیید‌آمیز نشان دادند، تا‌آنجا‌که وی با نوشتن کتاب اعراب القراءات السبع، نظریه ابن مجاهد را مبنای اثر خود قرار داد و به تبیین نحوی قرائات هفت‌گانه پرداخت. با‌این‌همه، گرایش ابن خالویه به قرائات هفت‌گانه به اندازه‌ای نبود که به‌کلی قرائات دیگر را نادیده انگارد. همین جامع‌نگری وی به قرائات، انگیزه‌ای برای تألیف کتاب گسترده‌ای با عنوان «البدیع فی القراءات» بود که دربردارنده بسیاری از حروف قرائات از قاریان مشهور و شاذ است. اکنون تنها نسخه‌ای مختصر دربردارنده قرائات شاذ از این کتاب گسترده برجای مانده است.[۲]
از ویژگی‌های کتاب می‌توان به ایجاز و وضوح در ارجاع اشاره کرد. نویسنده اگرچه بنای بر ایجاز داشته و کمتر ارجاع می‌دهد، اگر ارجاع را مطلق بیاورد به همان سوره ارجاع داده است و اگر به غیر آن ارجاع داده باشد نام سوره را ذکر می‌کند.[۳] تکرار مثال در جای خود و علو سندی کتاب از طریق ابن مجاهد از دیگر امتیازات کتاب است.[۴]
نویسنده به روایت حفص از عاصم توجه خاص داشته است و این از مزیت‌های کتاب البدیع است؛ چراکه قرائت حفص، قرائتی است که در بیشتر سرزمین‌های اسلامی به آن قرائت می‌کنند و قرآن بر این قرائت چاپ می‌شود.[۵]
ابن خالویه در حواشی البدیع و با تألیف اثر مستقلی با عنوان المجدول فی القراءات، به تکمیل کار خود در البدیع پرداخت. تحقیقات ابن خالویه در باب قرائات، از مهم‌ترین منابع در آثار پسین، درباره قرائات شاذ بوده، تا‌آنجا‌که گاه قرائتی جز قرائت ابن خالویه ضبط نشده است.[۶]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث، «ابن خالویه، علوم قرآنی»، سایت مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی