۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''از فرش تا عرش'''، نوشته [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن بن عبدالملک بن طلحة بن محمد قشیری نیشابوری]] (465-376ق)، فقیه و صوفی قرن پنجم هجری است. اصل این اثر به نام المعراج و به زبان عربی بوده است که علی حسن عبدالقادر روی آن تحقیق انجام داده است. سپس، با نام «از فرش تا عرش» به قلم [[انصاری، قاسم|قاسم انصاری]] (1400-1314ش) به زبان فارسی ترجمه و توضیح داده شده است. در آغاز این ترجمه، شرح و توصیفی در خصوص [[معراجنامه]] منسوب به [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] و کتاب [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]]، شرح احوال، اندیشه و آثار [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] فراهم آمده است<ref>ر.ک: در معرفی کتاب، ص19-5</ref>. | '''از فرش تا عرش'''، نوشته [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن بن عبدالملک بن طلحة بن محمد قشیری نیشابوری]] (465-376ق)، فقیه و صوفی قرن پنجم هجری است. اصل این اثر به نام [[المعراج]] و به زبان عربی بوده است که [[عبدالقادر، علی حسن|علی حسن عبدالقادر]] روی آن تحقیق انجام داده است. سپس، با نام «از فرش تا عرش» به قلم [[انصاری، قاسم|قاسم انصاری]] (1400-1314ش) به زبان فارسی ترجمه و توضیح داده شده است. در آغاز این ترجمه، شرح و توصیفی در خصوص [[معراجنامه]] منسوب به [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] و کتاب [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]]، شرح احوال، اندیشه و آثار [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] فراهم آمده است<ref>ر.ک: در معرفی کتاب، ص19-5</ref>. | ||
نویسنده در این اثر، بهمنظور بررسی معراج پیامبر(ص) در تأیید موافقان و رد مخالفان معراج، به قرآن کریم، احادیث، اقوال و آرای علما و متکلمان استناد کرده است. او با تأیید معراج جسمانی، رافضیها و معتزلیها را در شمار منکران اینگونه دریافت از معراج مینهد و بر آنان میتازد<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. او بهویژه، از شیوه ابن سینا که معراج را سیری روحانی دانسته، برآشفته بوده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. او فهم حقیقت معراج پیامبر(ص) را در بررسی دقیق روایتهای نبوی میداند<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص44</ref>. | نویسنده در این اثر، بهمنظور بررسی معراج پیامبر(ص) در تأیید موافقان و رد مخالفان معراج، به قرآن کریم، احادیث، اقوال و آرای علما و متکلمان استناد کرده است. او با تأیید معراج جسمانی، رافضیها و معتزلیها را در شمار منکران اینگونه دریافت از معراج مینهد و بر آنان میتازد<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. او بهویژه، از شیوه ابن سینا که معراج را سیری روحانی دانسته، برآشفته بوده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. او فهم حقیقت معراج پیامبر(ص) را در بررسی دقیق روایتهای نبوی میداند<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص44</ref>. |