آشنایی با معارف قرآن؛ تفسیر موضوعی (1) قصههای قرآن: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | |||
[[رده:علوم قرآنی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] |
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۰
آشنایی با معارف قرآن؛ تفسیر موضوعی (1) قصه های قرآن | |
---|---|
پدیدآوران | قنادی، صالح (نويسنده) |
ناشر | مرکز بينالمللی ترجمه و نشر المصطفی (ص) |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1393ش - 1435ق |
چاپ | 4 |
شابک | 978-964-195-827-7 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ق9ق6 88 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آشنایی با معارف قرآن تفسیر موضوعی (۱) قصههای قرآن، نوشته صالح قنادی، درسنامهای براى دوره كارشناسى رشته تفسير موضوعى است و مخاطبان طلاب غیرایرانی در حال تحصیل در دانشگاه بينالمللی المصطفی(ص) هستند[۱].
اثر حاضر از 27 درس تشکیل شده است. نویسنده به توضیح و تبیین مسائل مهمّی از جمله: تعریف قصههای قرآنی و عناصر، اهداف و راز تکرار آن، ویژگیهای این قصص و ارتباط آن با اسرائیلیات و خاورشناسان پرداخته و آنگاه داستان قرآنی 5 نفر از پیامبران آسمانی را به صورت موضوعی تفسیر کرده است: آدم(ع)، نوح(ع)، ابراهیم(ع)، موسی(ع) و عیسی(ع)[۲].
چون این کتاب، روشمند و متن آموزشی است هر درس با عنوان و بعد یک یا چند پرسش شروع شده و بعد از متن درس، با خلاصه درس و چند پرسش پایان یافته است[۳].
نویسنده برای نگارش این کتاب، افزون بر قرآن کریم از 68 منبع فارسی و عربی استفاده کرده است[۴].
صالح قنادی با توجه به تکرار شدن برخی از قصهها، هدف از تکرار در قرآن را ايجاد زمينه تفکر، تدبّر و هوشياری در مخاطبان و تذّکر مجدّد برای جلوگيری از فراموش کاری و به منظور تقويت و تثبيت ايمان مؤمنان و يادآوری ربوبيّت الهی دانسته است[۵].
نویسنده به شبهه برخى خاورشناسان كه ادعا کردهاند پيامبر(ص) قصههاى قرآن را از معلمان خود آموخته، اینگونه پاسخ داده است: وجود برخى قصهها در قرآن كه در تورات و انجيل نيامده و تفاوت در بيان پارهاى ديگر از قصهها، از جمله دلايل ردّ اشكال خاورشناسان است. امّى بودن پيامبر(ص) و عدم ارتباط وى با راهبان مسيحى (جز در دو مورد كوتاه) نیز مدعاى خاورشناسان را نفى مىكند. و ادعاى خاورشناسان موضوع تازهاى نيست و مشركان زمان پيامبر(ص) نيز همين اشكال را مطرح مىكردند و قرآن به آنها پاسخ داده است[۶].
صالح قنادی با طرح این پرسش که: ذبیحالله کیست؟ پاسخ داده است: از مجموعه آيات قرآن و شواهد تاريخی به خوبی آشکار می شود نوجوانی که به قربانگاه رفت، اسماعیل بود؛ نه اسحاق. ...[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه دفتر برنامهريزی و فنآوری آموزشی المصطفی(ص) و متن کتاب.