انسان‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR23648J1.jpg | عنوان = انسان شناسی | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = منصوری لاریجانی، اسماعیل (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /الف85 م76 450 BD | موضوع = |ناشر | ناشر = مهدي القرآن | مکان نشر = ایران -...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۵
| انسان شناسی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | منصوری لاریجانی، اسماعیل (نويسنده) |
| ناشر | مهدي القرآن |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1385ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-96806-1-6 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف85 م76 450 BD |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
انسان شناسي عنوان کتابی است از دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی (متولد 1337ش)، که انسان را از دیدگاه فلاسفه، عرفا، مفسرین و مکاتب علمی مورد مطالعه قرار داده است.
در این كتاب، انسان، از چهار جنبه فلسفى، علمى، عرفانى و قرآنی در چهار فصل مجزا بررسى می‌شود. در فصل اول انسان از منظر فلسفى، بر اساس عقل و استدلال مورد شناسايى قرار مى‌گيرد و نظرات فلاسفه‌اى چون سقراط، افلاطون، ارسطو، ابن سينا، فارابى، ملا صدرا و در آخر علامه حسن‌زاده آملى در مورد انسان مورد بررسى قرار مى‌گيرد. انسان‌شناسى فلسفى به مسائلى چند مى‌پردازد كه از جملۀ آنان تعامل نفس و جسم، اصالت نفس، مبدأ پيدايش نفس و ويژگيهاى نفس است.[۱]
در فصل دوّم، انسان از ديدگاه مكاتب علمى مورد مطالعه قرار مى‌گيرد و به گونه‌هاى مختلف انسان‌شناسى با آموزه هاى علمى توجه مى‌شود. از مهمترين مكاتبى كه در مغرب‌زمين اين مقوله را بررسى كرده‌اند مكاتب پوزيتيويسم، فنومنولژيسم، اگزيستانسياليسم و اومانيسم مى‌باشد. در مكتب اومانيسم انسان، محور تأملات است و مؤلفه‌هاى اين مكتب و نقد اين مؤلفه‌ها به طور اجمالى در این اثر بررسى شده است.[۲]
در فصل سوم نظرات چند مكتب عرفانى آورده شده است. انسان در مكتب عرفان مظهر اسماء و صفات الهى است. مقام وصول به حق، مقام انسان كامل است كه واسطه فيض بين حق تعالى و عالم است. همچنین در این بخش از مسائل و اركان سير و سلوك سخن به ميان مى‌آيد و مراتب ذكر، لزوم وجود پير و رابطه پير و مريد توضيح داده مى‌شود.[۳]
فصل چهارم اين كتاب به انسان‌شناسى در قرآن كريم مى‌پردازد و آن را از زواياى مختلف مورد بررسى قرار مى‌دهد. در ابتدا به مراتب خلقت انسان اشاره مى‌کند و سير تكاملى او را از گل تا استخوان با توجه به آيات گوشزد مى‌نمايد. در مبحث بعدى فرق ميان انسان و آدم مورد توجه قرار مى‌گيرد و اينكه آدم(ع) منشأ خلفت اوليه نوع بشر نيست، بلكه نوع تكامل‌يافته انسان است كه به پيامبرى مبعوث شده است. آدم (ع) نماد عقلانيت و كمال معنوى انسان است كه به امر الهى مسجود فرشتگان و محسود ابليس قرار مى‌گيرد. نویسنده در انتهاى این فصل به مسئله جبر و اختيار در قرآن پرداخته و آيات مربوط به آن را مورد تحليل و بررسى قرار مى‌دهد.[۴]
پانویس
منبع مقاله
مقدمه کتاب.