ميزان الصواب در شرح فصل الخطاب: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'زبان =فارسي' به 'زبان =فارسی ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
}} | }} | ||
'''میزان الصواب در شرح فصل الخطاب''' شرح فارسی ابوالقاسم امین الشریعة (امین الشرع) خویی (متوفی 1348 ق) بر منظومه عربی | '''میزان الصواب در شرح فصل الخطاب''' شرح فارسی [[خويي، ابو القاسم بن اسد الله|ابوالقاسم امین الشریعة (امین الشرع) خویی]] (متوفی 1348 ق) بر منظومه عربی «[[فصل الخطاب]]» [[نیریزی، سید قطب‌الدین محمد|سید قطب‌الدین محمد نیریزی]] (متوفی 1173 ق) از عرفای قرن دوازدهم هجری است. مقدمه و تصحیح کتاب به قلم [[خواجوی، محمد|محمد خواجوی]] است. | ||
کتاب با مقدمه مصحح در شرح‌حال و تحلیل شخصیت و اندیشه‌های عرفانی سید قطب‌الدین نیریزی و تصوف از دیدگاه او و اشاره به شاگردان و آثارش آغازشده است. در بخش دیگری از این مقدمه به شخصیت امین الشریعة خویی و اوضاع زمانه و شرح سفرش پرداخته‌شده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه پنج تا یکصدوشانزده</ref> مصحح پس‌ازآن، تحت عنوان «تذکرة المعاصرین» شرح‌حال شارح و علمایی که معاصر او بودند را در سه باب ارائه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، صفحه یکصدوهجده تا یکصدوچهل‌وسه</ref> | کتاب با مقدمه مصحح در شرح‌حال و تحلیل شخصیت و اندیشه‌های عرفانی [[نیریزی، سید قطب‌الدین محمد|سید قطب‌الدین نیریزی]] و تصوف از دیدگاه او و اشاره به شاگردان و آثارش آغازشده است. در بخش دیگری از این مقدمه به شخصیت امین الشریعة خویی و اوضاع زمانه و شرح سفرش پرداخته‌شده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه پنج تا یکصدوشانزده</ref> مصحح پس‌ازآن، تحت عنوان «تذکرة المعاصرین» شرح‌حال شارح و علمایی که معاصر او بودند را در سه باب ارائه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، صفحه یکصدوهجده تا یکصدوچهل‌وسه</ref> | ||
فصل الخطاب، منظومه‌ای است در سیزده تحمید که شرح آن تا انتهای جلد دوم کتاب به درازا کشیده است. شارح در مقدمه خویش، شرح این کتاب را پیشنهاد میرزا جلال‌الدین محمد مجد الاشراف متولی بقعه مبارکه شاه‌چراغ دانسته است.<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص 5</ref> | فصل الخطاب، منظومه‌ای است در سیزده تحمید که شرح آن تا انتهای جلد دوم کتاب به درازا کشیده است. شارح در مقدمه خویش، شرح این کتاب را پیشنهاد میرزا جلال‌الدین محمد مجد الاشراف متولی بقعه مبارکه شاه‌چراغ دانسته است.<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص 5</ref> | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:کلام و عقاید]] | |||
[[رده: مباحث خاص کلامی]] | |||
[[رده:الهیات (توحید)]] | |||
[[رده:مقالات تیر 01 موسوی]] | [[رده:مقالات تیر 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده آذرماه 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده آذرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:عدم صفحه و جدول آذرماه 01 قربانی]] | [[رده:عدم صفحه و جدول آذرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۱
| ميزان الصواب در شرح فصل الخطاب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خويي، ابو القاسم بن اسد الله (نویسنده) |
| ناشر | مولي |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1427-1425ق. = 1385-1383ش. |
| چاپ | چاپ يکم |
| موضوع | نيريزي، قطب الدين محمد، 1100 - 1173ق. فصل الخطاب - نقد و تفسير
نيريزي، قطب الدين محمد، 1100 - 1173ق. - سرگذشت‌نامه عرفان - متون قديمي تا قرن 14 ذهبيه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | /ن9 ف6022 / 291/45 BP |
میزان الصواب در شرح فصل الخطاب شرح فارسی ابوالقاسم امین الشریعة (امین الشرع) خویی (متوفی 1348 ق) بر منظومه عربی «فصل الخطاب» سید قطب‌الدین محمد نیریزی (متوفی 1173 ق) از عرفای قرن دوازدهم هجری است. مقدمه و تصحیح کتاب به قلم محمد خواجوی است.
کتاب با مقدمه مصحح در شرح‌حال و تحلیل شخصیت و اندیشه‌های عرفانی سید قطب‌الدین نیریزی و تصوف از دیدگاه او و اشاره به شاگردان و آثارش آغازشده است. در بخش دیگری از این مقدمه به شخصیت امین الشریعة خویی و اوضاع زمانه و شرح سفرش پرداخته‌شده است.[۱] مصحح پس‌ازآن، تحت عنوان «تذکرة المعاصرین» شرح‌حال شارح و علمایی که معاصر او بودند را در سه باب ارائه می‌کند.[۲]
فصل الخطاب، منظومه‌ای است در سیزده تحمید که شرح آن تا انتهای جلد دوم کتاب به درازا کشیده است. شارح در مقدمه خویش، شرح این کتاب را پیشنهاد میرزا جلال‌الدین محمد مجد الاشراف متولی بقعه مبارکه شاه‌چراغ دانسته است.[۳]
جلد سوم کتاب مشتمل بر مقدمات (هفت مقدمه) در بیان وحدت وجود و اثبات آن و نصایح و اندرزهای حکیمانه است.[۴] همچنین در هفده «بصائر»، مباحث و موضوعاتی چون اتحاد دلیل نقل و عقل در نزد عرفا و حقیقت صراط مستقیم که سالک را به دارالسلام ابدی می‌رساند، مطرح‌شده است.[۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مصحح و متن کتاب.