رسالة في وحدة الوجود: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR119089J1.jpg | عنوان = رسالة في وحدة الوجود | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = بها‌ءا‌لدین‌ زاده‌، محمد بن‌ بها‌ءا‌لدین‌ (نويسنده) فوده، سعید عبداللطیف (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 5ر9ب 286/...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    }}
    }}


    '''رسالة فی وحدة الوجود''' نوشته صوفی حنفی، محمد بن بهاءالدین بن لطف‌الله مشهور به «بهاءالدین‌زاده» (درگذشته قیصریه 952ق.)، توضیح و تفسیری از وحدت وجود عرفانی به پیروی از شیوه ابن عربی یعنی نظریه وحدت شخصی وجود و پاسخگویی به انتقادها (مانند لزوم اتحاد و حلول و سفسطه) است.
    '''رسالة فی وحدة الوجود''' نوشته صوفی حنفی، [[بها‌ءا‌لدین‌ زاده‌، محمد بن‌ بها‌ءا‌لدین‌|محمد بن بهاءالدین بن لطف‌الله]] مشهور به «[[بهاءالدین‌زاده]]» (درگذشته قیصریه 952ق.)، توضیح و تفسیری از وحدت وجود عرفانی به پیروی از شیوه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] یعنی نظریه وحدت شخصی وجود و پاسخگویی به انتقادها (مانند لزوم اتحاد و حلول و سفسطه) است.


    ==توضیح و انتقاد==
    ==توضیح و انتقاد==
    محقق کتاب، سعید عبداللطیف فوده، محور مباحث این کتاب را مفهوم وحدت وجود و وجودِ مطلقِ محض بودن خدا دانسته و منتقدانه افزوده است: بهتربود که می‌گفت درصدد بیان عقاید پیروان ابن عربی از صوفیان است نه همه صوفیه، زیراهمگی اهل تصوف چنین دیدگاهی را قبول ندارند و این موضوع برای کسی که کمترین آگاهی نسبت به عقاید صوفیه داشته باشد روشن است. کافی است که به گزارش‌های قشیری در رساله قشیریه ودیگران از صوفیان مراجعه شود.<ref>مقدمه محقق، ص13- 14.</ref>
    محقق کتاب، [[فوده، سعید عبداللطیف|سعید عبداللطیف فوده]]، محور مباحث این کتاب را مفهوم وحدت وجود و وجودِ مطلقِ محض بودن خدا دانسته و منتقدانه افزوده است: بهتربود که می‌گفت درصدد بیان عقاید پیروان ابن عربی از صوفیان است نه همه صوفیه، زیراهمگی اهل تصوف چنین دیدگاهی را قبول ندارند و این موضوع برای کسی که کمترین آگاهی نسبت به عقاید صوفیه داشته باشد روشن است. کافی است که به گزارش‌های قشیری در رساله قشیریه ودیگران از صوفیان مراجعه شود.<ref>مقدمه محقق، ص13- 14.</ref>


    ==زمینه و روش نگارش==
    ==زمینه و روش نگارش==
    نگارنده تأکید کرده است: ازآنجاکه سخنان صوفیه خارج از شیوه عقلایی و ظواهرش مخالف نقل است و باعث فتنه و انکار و تهمت در بین مردم شده به‌خصوص بحث وجود و قول صوفیان به وحدت وجود که باعث تکفیر و جدال و دشمنی شده و در فهمیدن این مسأله و پذیرش یا انکارش بر اساس گمان نظر داده می‌شود؛ این کتاب را نوشتم تا حقّ آشکار شود.<ref>مقدمه نویسنده، ص16</ref>
    نگارنده تأکید کرده است: ازآنجاکه سخنان صوفیه خارج از شیوه عقلایی و ظواهرش مخالف نقل است و باعث فتنه و انکار و تهمت در بین مردم شده به‌خصوص بحث وجود و قول صوفیان به وحدت وجود که باعث تکفیر و جدال و دشمنی شده و در فهمیدن این مسأله و پذیرش یا انکارش بر اساس گمان نظر داده می‌شود؛ این کتاب را نوشتم تا حقّ آشکار شود.<ref>مقدمه نویسنده، ص16</ref>
    "بهاءالدین‌زاده» شیوه خودش را در این اثر عبارت ازخلاصه‌سازی سخنان صوفیان و تحقیق منظورشان با استفاده از مقالات آنها، برای روشن شدن محلّ نزاع دانسته و افزوده است: من در آنچه نقل می‌کنم مدعی و حاکم نیستم و نسبت به هیچیک از این دو طرف (موافقان و مخالفان) خودرأی یا داور نیستم؛ بلکه ملتزم به نقل و حکایت و راستگویی در گزارش هستم.<ref>همان، ص16- 17</ref>
     
    «[[بها‌ءا‌لدین‌ زاده‌، محمد بن‌ بها‌ءا‌لدین‌|بهاءالدین‌زاده]]» شیوه خودش را در این اثر عبارت ازخلاصه‌سازی سخنان صوفیان و تحقیق منظورشان با استفاده از مقالات آنها، برای روشن شدن محلّ نزاع دانسته و افزوده است: من در آنچه نقل می‌کنم مدعی و حاکم نیستم و نسبت به هیچیک از این دو طرف (موافقان و مخالفان) خودرأی یا داور نیستم؛ بلکه ملتزم به نقل و حکایت و راستگویی در گزارش هستم.<ref>همان، ص16- 17</ref>


    ==انتقاد محقق==
    ==انتقاد محقق==
    فوده همچنین در نقد ادعای نویسنده نوشته است: نگارنده در این اثر به وحدت وجود تمایل بیشتری دارد. بله در نقل صادق است، ولی به آن بسنده نکرده و بیشتر متمایل به داوری و ترجیِح شده و افزون بر این تلاش جدّی نکرده تا نظر مخالفان وحدت وجود را بخوبی بیان کند؛<ref>همان، پاورقی2، ص17</ref> البته انتقاد محقق بیش از این است و در این معرفی مختصر نمی‌گنجد.
    [[فوده، سعید عبداللطیف|فوده]] همچنین در نقد ادعای نویسنده نوشته است: نگارنده در این اثر به وحدت وجود تمایل بیشتری دارد. بله در نقل صادق است، ولی به آن بسنده نکرده و بیشتر متمایل به داوری و ترجیِح شده و افزون بر این تلاش جدّی نکرده تا نظر مخالفان وحدت وجود را بخوبی بیان کند؛<ref>همان، پاورقی2، ص17</ref> البته انتقاد محقق بیش از این است و در این معرفی مختصر نمی‌گنجد.


    ==تأیید نویسنده==
    ==تأیید نویسنده==
    "بهاءالدین‌زاده» با تصریح به اینکه به ایمان صوفیان یقین دارم و برخی از چشیدنی‌های آنان را چشیده‌ام؛ وارد بودن انتقاد مذکور را پذیرفته است.<ref>متن کتاب، ص21</ref>
    «[[بها‌ءا‌لدین‌ زاده‌، محمد بن‌ بها‌ءا‌لدین‌|بهاءالدین‌زاده]]» با تصریح به اینکه به ایمان صوفیان یقین دارم و برخی از چشیدنی‌های آنان را چشیده‌ام؛ وارد بودن انتقاد مذکور را پذیرفته است.<ref>متن کتاب، ص21</ref>


    ==پانویس==
    ==پانویس==

    نسخهٔ ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۳

    رسالة في وحدة الوجود
    رسالة في وحدة الوجود
    پدیدآورانبها‌ءا‌لدین‌ زاده‌، محمد بن‌ بها‌ءا‌لدین‌ (نويسنده) فوده، سعید عبداللطیف (محقق)
    سال نشر1443ق - 2022م
    چاپ1
    موضوعوحدت وجود (عرفان) - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    5ر9ب 286/4 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    رسالة فی وحدة الوجود نوشته صوفی حنفی، محمد بن بهاءالدین بن لطف‌الله مشهور به «بهاءالدین‌زاده» (درگذشته قیصریه 952ق.)، توضیح و تفسیری از وحدت وجود عرفانی به پیروی از شیوه ابن عربی یعنی نظریه وحدت شخصی وجود و پاسخگویی به انتقادها (مانند لزوم اتحاد و حلول و سفسطه) است.

    توضیح و انتقاد

    محقق کتاب، سعید عبداللطیف فوده، محور مباحث این کتاب را مفهوم وحدت وجود و وجودِ مطلقِ محض بودن خدا دانسته و منتقدانه افزوده است: بهتربود که می‌گفت درصدد بیان عقاید پیروان ابن عربی از صوفیان است نه همه صوفیه، زیراهمگی اهل تصوف چنین دیدگاهی را قبول ندارند و این موضوع برای کسی که کمترین آگاهی نسبت به عقاید صوفیه داشته باشد روشن است. کافی است که به گزارش‌های قشیری در رساله قشیریه ودیگران از صوفیان مراجعه شود.[۱]

    زمینه و روش نگارش

    نگارنده تأکید کرده است: ازآنجاکه سخنان صوفیه خارج از شیوه عقلایی و ظواهرش مخالف نقل است و باعث فتنه و انکار و تهمت در بین مردم شده به‌خصوص بحث وجود و قول صوفیان به وحدت وجود که باعث تکفیر و جدال و دشمنی شده و در فهمیدن این مسأله و پذیرش یا انکارش بر اساس گمان نظر داده می‌شود؛ این کتاب را نوشتم تا حقّ آشکار شود.[۲]

    «بهاءالدین‌زاده» شیوه خودش را در این اثر عبارت ازخلاصه‌سازی سخنان صوفیان و تحقیق منظورشان با استفاده از مقالات آنها، برای روشن شدن محلّ نزاع دانسته و افزوده است: من در آنچه نقل می‌کنم مدعی و حاکم نیستم و نسبت به هیچیک از این دو طرف (موافقان و مخالفان) خودرأی یا داور نیستم؛ بلکه ملتزم به نقل و حکایت و راستگویی در گزارش هستم.[۳]

    انتقاد محقق

    فوده همچنین در نقد ادعای نویسنده نوشته است: نگارنده در این اثر به وحدت وجود تمایل بیشتری دارد. بله در نقل صادق است، ولی به آن بسنده نکرده و بیشتر متمایل به داوری و ترجیِح شده و افزون بر این تلاش جدّی نکرده تا نظر مخالفان وحدت وجود را بخوبی بیان کند؛[۴] البته انتقاد محقق بیش از این است و در این معرفی مختصر نمی‌گنجد.

    تأیید نویسنده

    «بهاءالدین‌زاده» با تصریح به اینکه به ایمان صوفیان یقین دارم و برخی از چشیدنی‌های آنان را چشیده‌ام؛ وارد بودن انتقاد مذکور را پذیرفته است.[۵]

    پانویس

    1. مقدمه محقق، ص13- 14.
    2. مقدمه نویسنده، ص16
    3. همان، ص16- 17
    4. همان، پاورقی2، ص17
    5. متن کتاب، ص21

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها