عاملی بیاضی، ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''') |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|عاملی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|عاملی (ابهام زدایی)}} | ||
{{اشتباه نشود|عاملی، ابراهیم}} | {{اشتباه نشود|عاملی، ابراهیم}} | ||
'''ابراهيم سليمان بياضى عاملى''' (1328-1425ق)، عالم، فقیه، ادیب، شاعر، شاگرد [[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]]، [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] | '''ابراهيم سليمان بياضى عاملى''' (1328-1425ق)، عالم، فقیه، ادیب، شاعر، شاگرد [[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]]، [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۱
| نام | عاملی بیاضی، ابراهیم |
|---|---|
| نام‌های دیگر | بیاضی، ابراهیم |
| نام پدر | شيخ على |
| متولد | 1288ش یا 1910 م |
| محل تولد | بياض لبنان |
| رحلت | 1383ش یا 1425ق یا 2004 م |
| اساتید | ابراهيم كرباسى |
| برخی آثار | الاوزان و المقادیر |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00034AUTHORCODE |
ابراهيم سليمان بياضى عاملى (1328-1425ق)، عالم، فقیه، ادیب، شاعر، شاگرد ميرزاى نائينى، سيد محسن حكيم
ولادت
در 23 محرم الحرام 1328ق، در شهر بياض- از شهرهاى جبل عامل در جنوب لبنان- به دنيا آمد.
تحصیلات
پس از دوران كودكى، نزد پدرش شيخ على، قرآن و ادبيات را فراگرفت و پس از آن، در 1340ق به نجف اشرف مهاجرت كرد و سطوح را فرا گرفت. به دنبال بيمارى‌اش، به زادگاهش بازگشت و در سال 1351ق، مجدداً به نجف رفت و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات: شيخ ابراهيم كرباسى، سيد حسين حمامى، شيخ محمدرضا کاشف‌الغطاء و شيخ غلامعلى قمى آموخت و پس از آن، دروس خارج فقه و اصول را نزد آيات عظام: ميرزاى نائينى، سيد محسن حكيم- كه بيشترين استفاده علمى‌اش را از محضر پر فيض او آموخت- و سيد حسين حمامى فرا گرفت و از آنان به دريافت اجازه اجتهاد نائل آمد.
در سال 1370ق، از سوى آيت‌الله حكيم براى تصدى منصب قضاوت به كشور كويت مهاجرت كرد و مدت 11 سال در آن‌جا ماند. در سال 1381ق، به زادگاهش بازگشت و به تأليف، تدريس، وعظ و ارشاد و اقامه جماعت پرداخت و موفق شد در آن شهر حوزه علميه (امام الحجة) و كتاب‌خانه عمومى- با ده هزار جلد كتاب- بنياد گذارد.
او اديبى قوى دست و شاعرى زبردست بود كه اشعار بسيار در مواضع مختلف سروده است و نمونه عالى يك عالم و فقيه خدمت‌گذار مردم و كوشا در حلّ مشكلات و اصلاح امور ايشان به شمار مى‌رفت.
آثار
او مؤلف ده‌ها جلد كتاب در فقه، اصول، كلام، هيأت و منطق بود كه اكثر آن‌ها مخطوط مانده است. كتاب‌هاى چاپى‌اش عبارتند از:
- الاوزان والمقادير؛
- حرمة حلق اللحية؛
- المسائل الستينية؛
- جبل عامل.
وفات
آن عالم بزرگوار، در 97 سالگى در روز دوشنبه 8 صفرالخير 1425ق در زادگاهش بدرود حيات گفت و پيكر پاکش به نجف اشرف انتقال داده شد و در روز چهارشنبه 10صفر، در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
منابع مقاله
مجله آينه پژوهش، خرداد و تير 1383، شماره 86 برگرفته از كتاب علماء ثغور الاسلام، ج1، ص22-23