۹٬۴۵۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} ''''
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''') |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR13301J1.jpg | | تصویر =NUR13301J1.jpg | ||
| عنوان = | | عنوان =تحرير الأصول (موسوی جزایری) | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[موسوی جزایری، محمد علی]] ( | [[موسوی جزایری، محمد علی]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 159/8 /م82ت3 | | کد کنگره =BP 159/8 /م82ت3 | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =978-964-470-777-3 | | شابک =978-964-470-777-3 | ||
| تعداد جلد =2 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =13301 | |||
| کتابخوان همراه نور =13301 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تحرير | '''تحرير الأصول'''، تقريرات درس اصول [[موسوی جزایری، محمد علی|آیت‌الله موسوى جزائرى]] است كه در حوزه علميه اهواز القاء شده و ظاهراً توسط محسن حيدرى نوشته شده است. | ||
== ساختار == | ==ساختار== | ||
مؤلف، كتاب را در مباحث الفاظ و بر اساس تقسيم‌بندى [[اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانى]] تدوين نموده و در آن به تبيين نظريات [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]]، [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]]، [[اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانى]]، [[نائینی، محمدحسین|نايينى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|عراقى]] و [[بروجردی، حسین|سيد بروجردى]] پرداخته و بعد از نقد و بررسى، نظريه مختار را بيان مى‌كند. | مؤلف، كتاب را در مباحث الفاظ و بر اساس تقسيم‌بندى [[اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانى]] تدوين نموده و در آن به تبيين نظريات [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]]، [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]]، [[اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانى]]، [[نائینی، محمدحسین|نايينى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|عراقى]] و [[بروجردی، حسین|سيد بروجردى]] پرداخته و بعد از نقد و بررسى، نظريه مختار را بيان مى‌كند. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۵: | ||
#بهترين و بديع‌ترين تقسيم‌بندى قواعد اصولى، مخصوص [[اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانى]] است كه شامل همه مسائل اصولى مى‌شود و هر مسئله‌اى را در باب خودش قرار مى‌دهد. به نظر ايشان، مباحث اصولى به چهار بخش تقسيم مى‌شود: | #بهترين و بديع‌ترين تقسيم‌بندى قواعد اصولى، مخصوص [[اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانى]] است كه شامل همه مسائل اصولى مى‌شود و هر مسئله‌اى را در باب خودش قرار مى‌دهد. به نظر ايشان، مباحث اصولى به چهار بخش تقسيم مى‌شود: | ||
#:الف) مباحث الفاظ: اين بخش، از مدلولِ الفاظ و ظواهر آنها به‌طور عام بحث مى‌كند، مثل بحث از ظهور صيغه «افعل» در وجوب و ظهور نهى در حرمت و امثال اينها. | #:الف) مباحث الفاظ: اين بخش، از مدلولِ الفاظ و ظواهر آنها به‌طور عام بحث مى‌كند، مثل بحث از ظهور صيغه «افعل» در وجوب و ظهور نهى در حرمت و امثال اينها. | ||
#:ب) مباحث عقليه: اين بخش، از | #:ب) مباحث عقليه: اين بخش، از ملازمه‌هایى كه بين خود احكام برقرار است، بحث مى‌كند، مانند بحث از ملازمه بين حكم عقل و حكم شرع و بحث از اينكه وجوب يك شىء، مستلزم وجوب مقدمه آن است و مثل بحث از اينكه وجوب يك شىء، مستلزم حرمت ضدّ آن است و مثل بحث از امكان اجتماع امر و نهى و امثال اينها. | ||
#:ج) مباحث حجّت: در اين بخش، از حجيّت و دليليت بحث مى‌شود، مانند بحث از حجيّت خبر واحد، ظواهر كتاب، سنّت، اجماع و عقل. | #:ج) مباحث حجّت: در اين بخش، از حجيّت و دليليت بحث مى‌شود، مانند بحث از حجيّت خبر واحد، ظواهر كتاب، سنّت، اجماع و عقل. | ||
#:د) مباحث اصول عمليه: اين بخش، از منبع و مرجع مجتهد در هنگام فقدان دليل اجتهادى بحث مى‌كند، مثل بحث از اصل برائت، احتياط، استصحاب و تخيير. | #:د) مباحث اصول عمليه: اين بخش، از منبع و مرجع مجتهد در هنگام فقدان دليل اجتهادى بحث مى‌كند، مثل بحث از اصل برائت، احتياط، استصحاب و تخيير. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۲: | ||
#در بحث صحيح و اعم، مؤلّف، بيان مى‌كند كه تحقيق آن است كه بعد از انتفاى جامع ذاتى بين مراتب مختلفه و انتفاى وضع براى جامع عرضى و عدم وضوح مراد از جامع مبهم به‌نحوى كه به جامع عرضى قابل رجوع نباشد، اين مسئله فهميده مى‌شود كه مرتكز در اذهان متشرّعه اين است كه صلات و امثال آن، حقيقتى است واحد و استعمال در آن از سنخ مشترك معنوى است و بهترين وجه حلّ مسئله، در اين است كه وحدت مراتب مختلف، نه حقيقى است و نه عرضى، بلكه آن، امرى اعتبارى است كه به سبب جعل هوهويّت و عينيّت بين اين مراتب حاصل شده است، پس ممكن است واضع، لفظ را نخست، براى مرتبه عليا وضع كرده، سپس ساير مراتب را به‌عنوان ظهورات و تجليّات اين مرتبه اعتبار كند. | #در بحث صحيح و اعم، مؤلّف، بيان مى‌كند كه تحقيق آن است كه بعد از انتفاى جامع ذاتى بين مراتب مختلفه و انتفاى وضع براى جامع عرضى و عدم وضوح مراد از جامع مبهم به‌نحوى كه به جامع عرضى قابل رجوع نباشد، اين مسئله فهميده مى‌شود كه مرتكز در اذهان متشرّعه اين است كه صلات و امثال آن، حقيقتى است واحد و استعمال در آن از سنخ مشترك معنوى است و بهترين وجه حلّ مسئله، در اين است كه وحدت مراتب مختلف، نه حقيقى است و نه عرضى، بلكه آن، امرى اعتبارى است كه به سبب جعل هوهويّت و عينيّت بين اين مراتب حاصل شده است، پس ممكن است واضع، لفظ را نخست، براى مرتبه عليا وضع كرده، سپس ساير مراتب را به‌عنوان ظهورات و تجليّات اين مرتبه اعتبار كند. | ||
== منابع مقاله == | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۴: | ||
[[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | [[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | ||
[[رده:اصول فقه شیعه]] | [[رده:اصول فقه شیعه]] | ||