تحرير الأصول (موسوی جزایری): تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف، كتاب را در مباحث الفاظ و بر اساس تقسيم‌بندى [[اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانى]] تدوين نموده و در آن به تبيين نظريات [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]]، [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]]، [[اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانى]]، [[نائینی، محمدحسین|نايينى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|عراقى]] و [[بروجردی، حسین|سيد بروجردى]] پرداخته و بعد از نقد و بررسى، نظريه مختار را بيان مى‌كند.

== گزارش محتوا ==

كتاب، مشتمل بر مباحث الفاظ است كه به مهمّ‌ترين قسمت‌هاى آن اشاره مى‌شود:

#بهترين و بديع‌ترين تقسيم‌بندى قواعد اصولى، مخصوص [[اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانى]] است كه شامل همه مسائل اصولى مى‌شود و هر مسئله‌اى را در باب خودش قرار مى‌دهد. به نظر ايشان، مباحث اصولى به چهار بخش تقسيم مى‌شود:

#:الف) مباحث الفاظ: اين بخش، از مدلولِ الفاظ و ظواهر آنها به‌طور عام بحث مى‌كند، مثل بحث از ظهور صيغه «افعل» در وجوب و ظهور نهى در حرمت و امثال اينها.

#:ج) مباحث حجّت: در اين بخش، از حجيّت و دليليت بحث مى‌شود، مانند بحث از حجيّت خبر واحد، ظواهر كتاب، سنّت، اجماع و عقل.

#:د) مباحث اصول عمليه: اين بخش، از منبع و مرجع مجتهد در هنگام فقدان دليل اجتهادى بحث مى‌كند، مثل بحث از اصل برائت، احتياط، استصحاب و تخيير.

#در بحث صحيح و اعم، مؤلّف، بيان مى‌كند كه تحقيق آن است كه بعد از انتفاى جامع ذاتى بين مراتب مختلفه و انتفاى وضع براى جامع عرضى و عدم وضوح مراد از جامع مبهم به‌نحوى كه به جامع عرضى قابل رجوع نباشد، اين مسئله فهميده مى‌شود كه مرتكز در اذهان متشرّعه اين است كه صلات و امثال آن، حقيقتى است واحد و استعمال در آن از سنخ مشترك معنوى است و بهترين وجه حلّ مسئله، در اين است كه وحدت مراتب مختلف، نه حقيقى است و نه عرضى، بلكه آن، امرى اعتبارى است كه به سبب جعل هوهويّت و عينيّت بين اين مراتب حاصل شده است، پس ممكن است واضع، لفظ را نخست، براى مرتبه عليا وضع كرده، سپس ساير مراتب را به‌عنوان ظهورات و تجليّات اين مرتبه اعتبار كند.

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]

[[رده:اصول فقه (آثارکلی)]]

[[رده:اصول فقه شیعه]]