تبيين القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''')
     
    (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴: خط ۴:
    | عنوان‌های دیگر =
    | عنوان‌های دیگر =
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[حسینی شیرازی، محمد]] (نويسنده)
    [[حسینی شیرازی، محمد]] (نویسنده)
    | زبان =عربی
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =‏‎‏BP‎‏ ‎‏98‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ت‎‏2
    | کد کنگره =‏‎‏BP‎‏ ‎‏98‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ت‎‏2
    خط ۱۶: خط ۱۶:
    | سال نشر = 1423 ق یا 2002 م
    | سال نشر = 1423 ق یا 2002 م


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE2017AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02017AUTOMATIONCODE
    | چاپ =2
    | چاپ =2
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =02017
    | کتابخوان همراه نور =02017
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پس از =
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''تبيين القرآن'''، تفسيرى است مختصر از تمامى سوره‌هاى قرآن كه توسط [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمدحسینى شيرازى]] در سال 1389ق نوشته شده است.
    '''تبيين القرآن'''، تفسيرى است مختصر از تمامى سوره‌هاى قرآن كه توسط [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمدحسینى شيرازى]] در سال 1389ق نوشته شده است.


    خط ۳۰: خط ۳۱:
    روش كلى مفسر به اين گونه است كه ابتداى هر سوره اطلاعات كلى از قبيل نام، مكى، مدنى بودن، نوبت نزول (در برخى موارد) و تعداد آيات آن را بيان مى‌دارد.
    روش كلى مفسر به اين گونه است كه ابتداى هر سوره اطلاعات كلى از قبيل نام، مكى، مدنى بودن، نوبت نزول (در برخى موارد) و تعداد آيات آن را بيان مى‌دارد.


    سپس به تبيين مقاطع آيات مى‌پردازد، كه غالبا توضيح كلمات و مفردات قرآنى است. بر اساس اين روش، مثلهاى قرآنى را توضيح بيشترى داده است، مانند آيات 20-19 سورۀ بقره 9صفحۀ 13.
    سپس به تبيين مقاطع آيات مى‌پردازد، كه غالباً  توضيح كلمات و مفردات قرآنى است. بر اساس اين روش، مثلهاى قرآنى را توضيح بيشترى داده است، مانند آيات 20-19 سورۀ بقره 9صفحۀ 13.


    استفاده از آيات براى تبيين معناى آيات ديگر نيز در روش ايشان به چشم مى‌خورد، مانند آيه 52 سورۀ انعام صفحۀ 145. در راستاى تبيين مفردات قرآن، گاهى بحث‌هاى نحوى مختصرى را مطرح مى‌نمايد، مانند آيه 41 سورۀ زخرف صفحۀ 505.
    استفاده از آيات براى تبيين معناى آيات ديگر نيز در روش ايشان به چشم مى‌خورد، مانند آيه 52 سورۀ انعام صفحۀ 145. در راستاى تبيين مفردات قرآن، گاهى بحث‌هاى نحوى مختصرى را مطرح مى‌نمايد، مانند آيه 41 سورۀ زخرف صفحۀ 505.


    به طور طبيعى با توجه به اختصار تفسير، به قصص قرآنى نمى‌پردازد، البته در برخى موارد با نهايت اختصار به آنها اشاره‌اى دارد مانند آيات 102 تا 105 بقره، داستان هاروت و ماروت صفحۀ 26 و داستان مباهله، آيه 61 سوره آل عمران صفحۀ 68.
    به طور طبيعى با توجه به اختصار تفسير، به قصص قرآنى نمى‌پردازد، البته در برخى موارد با نهایت اختصار به آنها اشاره‌اى دارد مانند آيات 102 تا 105 بقره، داستان هاروت و ماروت صفحۀ 26 و داستان مباهله، آيه 61 سوره آل عمران صفحۀ 68.


    آيات الاحكام را نيز به اختصار به آن مى‌پردازد.
    آيات الاحكام را نيز به اختصار به آن مى‌پردازد.
    خط ۴۷: خط ۴۸:
    مفسر سعى نموده توضيحات خود را با صفحۀ مصحف قرآن كه در وسط آن به چاپ رسيده، هماهنگ نمايد.
    مفسر سعى نموده توضيحات خود را با صفحۀ مصحف قرآن كه در وسط آن به چاپ رسيده، هماهنگ نمايد.


    == منبع مقاله==
    ==منابع مقاله==





    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۱

    تبیین القرآن
    تبيين القرآن
    پدیدآورانحسینی شیرازی، محمد (نویسنده)
    ناشردار العلوم
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1423 ق یا 2002 م
    چاپ2
    موضوعتفاسیر - قرن 14 تفاسیر شیعه - قرن ۱۴
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏BP‎‏ ‎‏98‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ت‎‏2
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تبيين القرآن، تفسيرى است مختصر از تمامى سوره‌هاى قرآن كه توسط سيد محمدحسینى شيرازى در سال 1389ق نوشته شده است.

    هدف مؤلف توضيح لغات مشكل قرآن است.وى اين لغات را به همراه متن قرآن در يك صفحه به طور جداگانه آورده و توضيح داده است تا مورد استفادۀ تلاوت كنندگان قرآنى قرار گيرد.

    روش كلى مفسر به اين گونه است كه ابتداى هر سوره اطلاعات كلى از قبيل نام، مكى، مدنى بودن، نوبت نزول (در برخى موارد) و تعداد آيات آن را بيان مى‌دارد.

    سپس به تبيين مقاطع آيات مى‌پردازد، كه غالباً توضيح كلمات و مفردات قرآنى است. بر اساس اين روش، مثلهاى قرآنى را توضيح بيشترى داده است، مانند آيات 20-19 سورۀ بقره 9صفحۀ 13.

    استفاده از آيات براى تبيين معناى آيات ديگر نيز در روش ايشان به چشم مى‌خورد، مانند آيه 52 سورۀ انعام صفحۀ 145. در راستاى تبيين مفردات قرآن، گاهى بحث‌هاى نحوى مختصرى را مطرح مى‌نمايد، مانند آيه 41 سورۀ زخرف صفحۀ 505.

    به طور طبيعى با توجه به اختصار تفسير، به قصص قرآنى نمى‌پردازد، البته در برخى موارد با نهایت اختصار به آنها اشاره‌اى دارد مانند آيات 102 تا 105 بقره، داستان هاروت و ماروت صفحۀ 26 و داستان مباهله، آيه 61 سوره آل عمران صفحۀ 68.

    آيات الاحكام را نيز به اختصار به آن مى‌پردازد.

    «تبيين القرآن»، پاورقى مختصرى در جهت توضيحات اجمالى و ذكر آدرس آيات، با خود دارد، كه به احتمال زياد، تتمه‌اى از خود مفسر مى‌باشد.

    نسخه شناسى

    اين نسخه داراى مقدمۀ مختصرى در فضل قرآن و سير اجمالى تاريخ تفسير از طرف ناشر مى‌باشد. مفسر نيز مقدمه‌اى خيلى كوتاه در حد بيان نام تفسير و محور آن دارد كه به تاريخ 27 جمادى الاولى 1389 هجرى ثبت شده است.

    مفسر سعى نموده توضيحات خود را با صفحۀ مصحف قرآن كه در وسط آن به چاپ رسيده، هماهنگ نمايد.

    منابع مقاله

    تفسير تبيين القرآن و مقدمۀ ناشر