تاريخ الأقباط المعروف بالقول الإبريزي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} ''''
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''')
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۲: خط ۲۲:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15045
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11340
| کتابخوان همراه نور =11340
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''تاريخ الاقباط''' معروف به «القول الابريزى» گزيده‌اى است از كتاب «المواعظ و الاعتبار بذكر الخطط و الآثار» تألیف علامه [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] (متوفى 548ق) که توسط عبدالمجید دیاب مورد تحقیق قرار گرفته است.


'''تاريخ الاقباط''' معروف به «القول الابريزى» گزيده‌اى است از كتاب «المواعظ و الاعتبار بذكر الخطط و الآثار» تألیف علامه [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] (متوفى 548ق) است. اين اثر توسط شخصى به نام مينا اسكندر جع‌آورى شده است.
در اين كتاب به سرگذشت قبطيان (ساكنان اصلى سرزمين مصر) پرداخته شده و تاريخ تمدن آنها مورد بررسى قرار گرفته است لذا به عنوان مرجعى ارزشمند براى تاريخ‌نگاران و محققان در اين زمينه به حساب مى‌آيد.
 
در اين كتاب به سرگذشت قبطيان (ساكنان اصلى سرزمين مصر) پرداخته شده و تاريخ تمدن آنها مورد بررسى قرار گرفته است لذا به عنوان مرجعى ارزشمند براى تاريخ‌نگاران و محققان در اين زمينه به حساب مى‌آيد. اين كتاب به زبان عربى با مقدمه و تحقيق دكتر عبدالحميد دياب انجام پذيرفته است.


== ساختار==
== ساختار==
خط ۴۸: خط ۴۸:
اما مهمترين مشكل آنها مسأله عدم آزادى در انتخاب دين و مذهب بود. زيرا آنچه كه از متون تاريخى برمى‌آيد اين است كه قبطيان، مسيحيت را با آغوش باز مورد استقبال قرار داده و به تعاليم حضرت مسيح(ع) پايبند بودند. اما با توجه به اينكه مصر تحت‌الحمايه روم بوده مى‌بايست كه همانند روميان بت‌پرستى را آيين خود قرار دهند از اين‌رو هرگونه مخالفت با حكومت مركزى، كفر به حساب آمده و به شديدترين صورتى با آن برخورد مى‌شد. تا اينكه رنج و محنت قبطيان در زمان امپراطور ديوكلتيانوس (305م) به اوج خود رسيد و هزاران نفر از آنها را قتل عام نمود. از اين‌رو كليساى مصر، روز اول تقويم خود را از يوم‌الشهداء روزى كه در آن عده زيادى از پيروان دين مسيح به جرم مسيحى بودن توسط ديوكلتيانوس به شهادت رسيدند تعيين كرد.
اما مهمترين مشكل آنها مسأله عدم آزادى در انتخاب دين و مذهب بود. زيرا آنچه كه از متون تاريخى برمى‌آيد اين است كه قبطيان، مسيحيت را با آغوش باز مورد استقبال قرار داده و به تعاليم حضرت مسيح(ع) پايبند بودند. اما با توجه به اينكه مصر تحت‌الحمايه روم بوده مى‌بايست كه همانند روميان بت‌پرستى را آيين خود قرار دهند از اين‌رو هرگونه مخالفت با حكومت مركزى، كفر به حساب آمده و به شديدترين صورتى با آن برخورد مى‌شد. تا اينكه رنج و محنت قبطيان در زمان امپراطور ديوكلتيانوس (305م) به اوج خود رسيد و هزاران نفر از آنها را قتل عام نمود. از اين‌رو كليساى مصر، روز اول تقويم خود را از يوم‌الشهداء روزى كه در آن عده زيادى از پيروان دين مسيح به جرم مسيحى بودن توسط ديوكلتيانوس به شهادت رسيدند تعيين كرد.


با مسيحى شدن حكومت روم در صده چهارم ميلادى اميد آن مى‌رفت كه مشكل قبطيان حل شود اما اين اتفاق نيز حاصل نشد و رنج و محنت آنها شديدتر گرديد چرا كه با پيش كشيدن بحث مهمى در مورد چگونگى حضرت مسيح(ع) در مجامع دينى، نزاع و درگيرى بين دو كليساى اسكندريه مصر و قسطنطنيه بيزانس بالا گرفت تا آنجا كه نظر كليساى قسطنطنيه از جانب حكومت، نظر رسمى اعلام گرديد و مخالفت با آن را كفر اعلام نمود. اما مسيحيان مصر و كليساى اسكندريه مخالفت خود را اعلام كرده و خود را ارتودكس كه به معناى مسيحى واقعى است نامگذارى نمودند. از اين‌رو عده زيادى از اهل مصر براى در امان ماندن از گزند حكومت به ديرهايى كه در كوه‌هاى مرتفع بوده است پناهنده شده و به عبادت پرداختند. اين جريان هچنان ادامه داشت تا اينكه مصر به دست مسلمانان فتح شد در حالى قبطيان در آروزى خلاص شدن از دست روميان و آيين تحميلى آنها بودند. و به همين علت نيز در بسيارى از موارد به يارى مسلمانان برخواسته و با روميان پيكار نمودند.
با مسيحى شدن حكومت روم در صده چهارم ميلادى اميد آن مى‌رفت كه مشكل قبطيان حل شود اما اين اتفاق نيز حاصل نشد و رنج و محنت آنها شديدتر گرديد چرا كه با پيش كشيدن بحث مهمى در مورد چگونگى حضرت مسيح(ع) در مجامع دينى، نزاع و درگيرى بين دو كليساى اسكندريه مصر و قسطنطنيه بيزانس بالا گرفت تا آنجا كه نظر كليساى قسطنطنيه از جانب حكومت، نظر رسمى اعلام گرديد و مخالفت با آن را كفر اعلام نمود. اما مسيحيان مصر و كليساى اسكندريه مخالفت خود را اعلام كرده و خود را ارتودكس كه به معناى مسيحى واقعى است نامگذارى نمودند. از اين‌رو عده زيادى از اهل مصر براى در امان ماندن از گزند حكومت به ديرهایى كه در كوه‌هاى مرتفع بوده است پناهنده شده و به عبادت پرداختند. اين جريان هچنان ادامه داشت تا اينكه مصر به دست مسلمانان فتح شد در حالى قبطيان در آروزى خلاص شدن از دست روميان و آيين تحميلى آنها بودند. و به همين علت نيز در بسيارى از موارد به يارى مسلمانان برخواسته و با روميان پيكار نمودند.


با فتح مصر، قبطيان از چنگال روم رها شده و آزادانه به انجام مراسم مذهبى خود پرداختند. و سياست مسلمانان نيز به گونه‌اى بود كه سايرين را بدون جبر و اكراه به آيين اسلام دعوت مى‌نمودند تا افراد با كمال اختيار و دانش مسلمان شوند. از اين‌رو ديرى نپاييد كه دين اسلام و تعاليم روحبخش و انسان‌ساز آن در سرتاسر مصر انتشار يافت.
با فتح مصر، قبطيان از چنگال روم رها شده و آزادانه به انجام مراسم مذهبى خود پرداختند. و سياست مسلمانان نيز به گونه‌اى بود كه سايرين را بدون جبر و اكراه به آيين اسلام دعوت مى‌نمودند تا افراد با كمال اختيار و دانش مسلمان شوند. از اين‌رو ديرى نپاييد كه دين اسلام و تعاليم روحبخش و انسان‌ساز آن در سرتاسر مصر انتشار يافت.
خط ۶۸: خط ۶۸:
مقدمه و متن كتاب
مقدمه و متن كتاب


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}




[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:تاریخ]]
[[رده:تاریخ آفریقا]]