السلفيون و الشيعة نحو علاقة أفضل: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
    جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''')
     
    خط ۳۰: خط ۳۰:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''السلفيون و الشيعة نحو علاقة أفضل''' اثر [[صفار، حسن موسی|حسن موسی صفار]]، رساله‌ای است مختصر پیرامون رابطه میان سلفیون و شیعه که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.
    '''السلفيون و الشيعة نحو علاقة أفضل''' اثر [[صفار، حسن موسی|حسن موسی صفار]]، رساله‌ای است مختصر پیرامون رابطه میان سلفیون و شیعه که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.



    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۸

    السلفيون و الشيعة نحو علاقة أفضل
    السلفيون و الشيعة نحو علاقة أفضل
    پدیدآورانصفار، حسن موسی (نویسنده)
    ناشرمؤسسة الإنتشار العربي
    مکان نشرلبنان - بيروت
    سال نشرمجلد1: 2007م
    چاپ2
    شابک978-9953-476-46-9
    موضوعاسلام - عقايد

    اسلام - فرقه‌ها

    سلفيه - عقايد

    شيعه - عقايد
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏BP‎‏ ‎‏207‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ص‎‏7‎‏س‎‏8
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    السلفيون و الشيعة نحو علاقة أفضل اثر حسن موسی صفار، رساله‌ای است مختصر پیرامون رابطه میان سلفیون و شیعه که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.

    ساختار

    کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب بدون تبویب و فصل‌بندی خاصی، در یک مدخل و هشت عنوان سامان یافته است.

    گزارش محتوا

    در مقدمه، به این نکته اشاره شده است که بسیاری، امکان ارتباط و رابطه میان سلفیه و شیعه را به دلیل اختلافات و تضاد آن دو در مسائل حساس عقیدتی و نیز وجود تاریخ پرکشمکش و پر از مخاطره میان آن دو، امری بعید و دور از تصور می‌دانند درحالی‌که به عقیده وی، شاید بتوان میان آن دو، رابطه و ارتباطی را تصور نمود.[۱]

    نویسنده در مدخل به بیان این نکته پرداخته که تاریخ اسلام، همواره شاهد اختلافات و درگیری‌های فکری و مذهبی بوده که در بسیاری از آن‌ها، انگیزه‌های سیاسی دخیل بوده‌اند و تعصب مذهبی، به معنی سعی در فرض رأی خود و رفض و تکفیر رأی مخالف آن، نتیجه برخی از این درگیری‌ها بوده است. به نظر وی این تعدد مذاهب و اختلاف آراء، امری طبیعی و عادی بوده که چاره‌ای از آن نیست.[۲]

    مطالب کتاب، با پاسخ به این سؤال آغاز شده که آیا ارتباط میان سلفیه و شیعه، ارتباطی نیکو و صحیح است یا نه؟ به اعتقاد نویسنده، بدون شک، وجود حالت تشنج و نزاع داخلی میان امت اسلامی، هیچ نتیجه‌ای جز تضعیف قدرت آن در مقابله با تهدیدات خارجی و سوءاستفاده دشمنان ندارد.[۳]

    وی در ادامه، ضمن اشاره به نمونه‌های از ارتباط میان سلفیه و شیعه.[۴] به توضیح این نکته پرداخته که با توجه به زندگی هر دو گروه در منطقه‌ای واحد و مسلم بودن حق زندگی انسان‌ها و اشتراک آن‌ها در حق حیات، هیچ جایگزینی برای همزیستی مسالمت‌آمیز میان این دو گروه، وجود ندارد.[۵]

    در پایان کتاب، ضمن ذکر گفتگو با یکی از شیعیان به نام حسن صفار، پیرامون ارتباط میان شیعه و سلفیه.[۶]، به معرفی اجمالی و کوتاه مقالاتی که در این زمینه به رشته تحریر درآمده، پرداخته شده است. این مقالات عبارتند از: «نحو علاقة أفضل بين السلفيين و الشيعة» نوشته احمد زمان.[۷]؛ «نحو تقارب أفضل بين دعاة السلفية و الشيعة و الأباضية» اثر عبدالله آل سیف.[۸] و «مقالة الشيخ الصفار ردّ التحية بمثلها» اثر عبدالحمید انصاری.[۹]

    وضعیت کتاب

    فهرست مطالب، در ابتدای کتاب آمده است.

    در پاورقی‌ها به ذکر منابع پرداخته شده است.

    پانویس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها