الرسائل مع رسائل أخر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''') |
||
| (۳۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR12345J1.jpg | |||
| عنوان =الرسائل مع رسائل أخر | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[خوانساری، حسین بن محمدشریف]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[بحرانی، ماجد بن هاشم]] ( | [[بحرانی، ماجد بن هاشم]] (نویسنده) | ||
[[رفیعا، محمد بن حیدر]] ( | [[رفیعا، محمد بن حیدر]] (نویسنده) | ||
[[محقق سبزواری، محمدباقر بن محمدمومن]] ( | [[محقق سبزواری، محمدباقر بن محمدمومن]] (نویسنده) | ||
[[محقق خوانساری، حسین بن محمد]] ( | [[محقق خوانساری، حسین بن محمد]] (نویسنده) | ||
[[استادی، رضا]] (اعداد) | [[استادی، رضا]] (اعداد) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | |||
اصول فقه شیعه | |||
|کد کنگره | | ناشر = | ||
کنگره آقا حسین خوانساری | |||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
|موضوع | | سال نشر = 1378 ش | ||
|ناشر | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12345AUTOMATIONCODE | |||
== | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12345 | |||
| کتابخوان همراه نور =12345 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''الرسائل''' شامل ده رساله فلسفى، اصولى و كلامى از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسین خوانسارى]] و چند رساله ديگر به قلم تعدادى از علماست كه با تحقيق و تصحيح آیت‌الله [[استادی، رضا|رضا استادى]] به زيور طبع آراسته شده است | |||
== ساختار== | == ساختار== | ||
كتاب از دو بخش تشكيل شده است. در بخش اول رسائل [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسین خوانسارى]] ارائه شده است. در بخش دوم نيز يك رساله در اصول از سيد ماجد بحرانى و يك رساله اصولى از [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] و يك رساله كلامى از ايشان بر حاشيه محقق دوانى، رساله‌اى در تشكيك از رفيع‌الدين نائينى و دو رساله از نوه آقا رضى خوانسارى فرزند [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] به نام حسین بن محمد بن رضى درباره ظرف مستقر و تعريف كلى تشكيك مى‌باشد. | |||
كتاب از دو بخش تشكيل شده است. در بخش اول رسائل [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا | |||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
رساله‌هایى كه در اين مجموعه مورد بررسى قرار مى‌گیرند عبارتند از: | |||
#رساله مقدّمه واجب، سيد ماجد بحرانى | |||
#رساله مقدّمه واجب، [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] | |||
#رساله مقدّمه واجب [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسین خوانسارى]]: اردبيلى در [[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] اين كتاب را از خوانسارى دانسته است كما اينكه در رياض مفصلاً معرّفى شده است. اين رساله در واقع ردّ رساله‌هاى مقدّمه واجب سيد ماجد بحرانى و [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] و ديگران است. | |||
#حاشيه [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] بر حاشيه دوانى بر بحث تشكيك شرح تجريد [[قوشچی، علی بن محمد|قوشجى]]:دوانى در حاشيه قديم خود بر شرح تجريد [[قوشچی، علی بن محمد|قوشجى]] فصل مشبعى در مبحث تشكيك دارد، سپس [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزوارى]] بر حاشيه قديم دوانى حاشيه‌اى نوشته است. پس از آن [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسین خوانسارى]] بر حاشيه سبزوارى حاشيه نوشته است. | |||
#رساله در نفى اولويّت: اين رساله در هيچ يك از كتب شرح حال و كتابشناسى معرّفى نشده است و تنها [[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین|آقا جمال خوانسارى]] فرزند آقا حسین در كتاب حاشيه‌اش بر شرح مختصر الاصول به آن اشاره كرده است | |||
#رساله‌اى در علم باريتعالى: در كتب تراجم و شرح حال چنين رساله‌اى از آقا حسین نام برده نشده است و تنها در فهارس نسخه خطى كتابخانه‌ها تصريح شده كه اين رساله از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسین خوانسارى]] است. | |||
#رساله در اجماع: در فهرست نسخه‌هاى خطى دانشگاه تهران رساله‌اى در اجماع به آقا حسین نسبت داده شده است ولى در كتب شرح حال و كتابشناسى از اين رساله هيچ اطلاعى در دست نبود و لكن با فحص و تتبع فراوانى كه در كتاب مشارق الشموس انجام شد معلوم گرديد كه اين رساله قسمتى از كتاب مشارق [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسین خوانسارى]] است. | |||
#رساله‌اى در حكم عقل به حسن و قبح افعال: اوّلين بار [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|صاحب رياض العلماء]] اين رساله را به آقا حسین نسبت مى‌دهد. تهرانى تصريح مى‌كند كه رساله حسن و قبح با رساله جبر و اختيار متفاوت است. حال آنكه اين دو رساله يكى است و اين رساله را به درخواست فرزندش آقا جمال نوشته است. وقتى كه آقا جمال حاشيه بر شرح مختصرالاصول عضدى مى‌نوشته است از پدرش درخواست مى‌كند كه به جهت اهميت اين بحث، حاشيه‌اى بر اين مبحث بنويسد بنابراین رساله‌اى كه توسّط آقا جمال نوشته شده همان تعليقه‌اى است كه بر شرح مختصرالاصول عضدى نوشته است پس هر دو رساله يكى است. | |||
#رساله درباره شبهه هبوط حجر (سقوط آزاد اجسام): اين رساله پيرامون سقوط سنگ تحت عنوان «شك و حل» نگاشته شده است. اين رساله گرچه مختصر و موجز نوشته شده است ليكن از ژرفاى نسبتاً خوبى برخوردار است و بر پايه فلسفه مشاء و هيئت بطلميوس استوار است. آقا حسین نخست اشكالى را بدين گونه مطرح كرده است: هرگاه سنگى به زمين سقوط كند، بدون شك بايد هوايى كه سر راه سنگ قرار دارد كنار رود تا امكان سقوط فراهم آيد وگرنه تداخل هوا در سنگ و سنگ در هوا لازم مى‌آيد كه چنين امرى محال است. وى در پاسخ سؤال فوق، به مواردى اشاره مى‌كند كه قابل توجّه است. | |||
#رساله در پاسخ به شبهه: يكى ديگر از رسائل آقا حسین كه تحت عنوان شك و حل نوشته شده درباره شبهه اجتماع ظن و يقين است. بدين نحو كه فرض كنيم اكثر اهل بلدى مسلمان هستند و بعضى از آنان كافرند و ما علم به اين موضوع داريم امّا بعينه نمى-توانيم بر هر شخصى حكم كنيم، يعنى هر كسى را كه از اهل آن بلد مى‌بينيم، مظنه پيدا مى‌كنيم كه مسلمان است، بنابراین كه ظن تابع اعم اغلب است از طرفى چون مى‌دانيم كه قطعاً بعضى از افراد اين بلد كافر هستند، اين شبهه پيش مى‌آيد كه ظن اسلام آن شخص متضاد است با يقين كفر. پس جايز نيست اجتماع ظن و يقين در محل واحد باشد. | |||
#رساله‌اى درباره قابليت جسم براى قسمت شدن الى غيرالنهایه: از اين رساله در كشف الحجب و الذريعه نام برده شده است ولى در كتب تراجم از چنين رساله‌اى از آقا حسین نام نبرده‌اند. | |||
#حاشيه مربوط به ابتداء بحث جواهر و اعراض شرح تجريد [[قوشچی، علی بن محمد|قوشجى]]: در كتب تراجم و رجال دست اول، مثل [[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] و امل الآمل و رياض العلماء چنين رساله‌اى را به آقا حسین نسبت نداده‌اند و به احتمال قوى رساله‌اى مستقل از آقا حسین نمى‌باشد بلكه قسمتى از حواشى آقا حسین بر كتاب حاشيه قديم دوانى است. مؤيد اين احتمال اين است كه قسمتى از حاشيه آقا حسین بر مبحث جواهر از شرح تجريد مستقلاً همراه با رساله مقدّمه واجب خوانسارى در سال 1316ق با رساله اجتماع امر و نهى سيد محمّد كاظم يزدى به طبع رسيده است. | |||
#رساله‌اى در تشكيك: تألیف ميرزا رفع‌الدين نائينى | |||
#رساله در ظرف مستقر و لغو. | |||
#رساله در تعريف كلى و تشكيك آن: تألیف حسین بن محمد شريف خوانسارى | |||
== وضعيت كتاب== | == وضعيت كتاب== | ||
كتاب مشتمل بر پاورقى و ارجاعات محقق است. فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده است. | كتاب مشتمل بر پاورقى و ارجاعات محقق است. فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده است. | ||
== منابع== | ==منابع مقاله== | ||
#مقدمه و متن كتاب | |||
#[[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]]، مرحوم اردبيلى | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۶
| الرسائل مع رسائل أخر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خوانساری، حسین بن محمدشریف (نویسنده)
بحرانی، ماجد بن هاشم (نویسنده) رفیعا، محمد بن حیدر (نویسنده) محقق سبزواری، محمدباقر بن محمدمومن (نویسنده) محقق خوانساری، حسین بن محمد (نویسنده) استادی، رضا (اعداد) |
| ناشر | کنگره آقا حسین خوانساری |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1378 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اصول فقه شیعه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الرسائل شامل ده رساله فلسفى، اصولى و كلامى از آقا حسین خوانسارى و چند رساله ديگر به قلم تعدادى از علماست كه با تحقيق و تصحيح آیت‌الله رضا استادى به زيور طبع آراسته شده است
ساختار
كتاب از دو بخش تشكيل شده است. در بخش اول رسائل آقا حسین خوانسارى ارائه شده است. در بخش دوم نيز يك رساله در اصول از سيد ماجد بحرانى و يك رساله اصولى از محقق سبزوارى و يك رساله كلامى از ايشان بر حاشيه محقق دوانى، رساله‌اى در تشكيك از رفيع‌الدين نائينى و دو رساله از نوه آقا رضى خوانسارى فرزند محقق خوانسارى به نام حسین بن محمد بن رضى درباره ظرف مستقر و تعريف كلى تشكيك مى‌باشد.
گزارش محتوا
رساله‌هایى كه در اين مجموعه مورد بررسى قرار مى‌گیرند عبارتند از:
- رساله مقدّمه واجب، سيد ماجد بحرانى
- رساله مقدّمه واجب، محقق سبزوارى
- رساله مقدّمه واجب آقا حسین خوانسارى: اردبيلى در جامع الرواة اين كتاب را از خوانسارى دانسته است كما اينكه در رياض مفصلاً معرّفى شده است. اين رساله در واقع ردّ رساله‌هاى مقدّمه واجب سيد ماجد بحرانى و محقق سبزوارى و ديگران است.
- حاشيه محقق سبزوارى بر حاشيه دوانى بر بحث تشكيك شرح تجريد قوشجى:دوانى در حاشيه قديم خود بر شرح تجريد قوشجى فصل مشبعى در مبحث تشكيك دارد، سپس محقق سبزوارى بر حاشيه قديم دوانى حاشيه‌اى نوشته است. پس از آن آقا حسین خوانسارى بر حاشيه سبزوارى حاشيه نوشته است.
- رساله در نفى اولويّت: اين رساله در هيچ يك از كتب شرح حال و كتابشناسى معرّفى نشده است و تنها آقا جمال خوانسارى فرزند آقا حسین در كتاب حاشيه‌اش بر شرح مختصر الاصول به آن اشاره كرده است
- رساله‌اى در علم باريتعالى: در كتب تراجم و شرح حال چنين رساله‌اى از آقا حسین نام برده نشده است و تنها در فهارس نسخه خطى كتابخانه‌ها تصريح شده كه اين رساله از آقا حسین خوانسارى است.
- رساله در اجماع: در فهرست نسخه‌هاى خطى دانشگاه تهران رساله‌اى در اجماع به آقا حسین نسبت داده شده است ولى در كتب شرح حال و كتابشناسى از اين رساله هيچ اطلاعى در دست نبود و لكن با فحص و تتبع فراوانى كه در كتاب مشارق الشموس انجام شد معلوم گرديد كه اين رساله قسمتى از كتاب مشارق آقا حسین خوانسارى است.
- رساله‌اى در حكم عقل به حسن و قبح افعال: اوّلين بار صاحب رياض العلماء اين رساله را به آقا حسین نسبت مى‌دهد. تهرانى تصريح مى‌كند كه رساله حسن و قبح با رساله جبر و اختيار متفاوت است. حال آنكه اين دو رساله يكى است و اين رساله را به درخواست فرزندش آقا جمال نوشته است. وقتى كه آقا جمال حاشيه بر شرح مختصرالاصول عضدى مى‌نوشته است از پدرش درخواست مى‌كند كه به جهت اهميت اين بحث، حاشيه‌اى بر اين مبحث بنويسد بنابراین رساله‌اى كه توسّط آقا جمال نوشته شده همان تعليقه‌اى است كه بر شرح مختصرالاصول عضدى نوشته است پس هر دو رساله يكى است.
- رساله درباره شبهه هبوط حجر (سقوط آزاد اجسام): اين رساله پيرامون سقوط سنگ تحت عنوان «شك و حل» نگاشته شده است. اين رساله گرچه مختصر و موجز نوشته شده است ليكن از ژرفاى نسبتاً خوبى برخوردار است و بر پايه فلسفه مشاء و هيئت بطلميوس استوار است. آقا حسین نخست اشكالى را بدين گونه مطرح كرده است: هرگاه سنگى به زمين سقوط كند، بدون شك بايد هوايى كه سر راه سنگ قرار دارد كنار رود تا امكان سقوط فراهم آيد وگرنه تداخل هوا در سنگ و سنگ در هوا لازم مى‌آيد كه چنين امرى محال است. وى در پاسخ سؤال فوق، به مواردى اشاره مى‌كند كه قابل توجّه است.
- رساله در پاسخ به شبهه: يكى ديگر از رسائل آقا حسین كه تحت عنوان شك و حل نوشته شده درباره شبهه اجتماع ظن و يقين است. بدين نحو كه فرض كنيم اكثر اهل بلدى مسلمان هستند و بعضى از آنان كافرند و ما علم به اين موضوع داريم امّا بعينه نمى-توانيم بر هر شخصى حكم كنيم، يعنى هر كسى را كه از اهل آن بلد مى‌بينيم، مظنه پيدا مى‌كنيم كه مسلمان است، بنابراین كه ظن تابع اعم اغلب است از طرفى چون مى‌دانيم كه قطعاً بعضى از افراد اين بلد كافر هستند، اين شبهه پيش مى‌آيد كه ظن اسلام آن شخص متضاد است با يقين كفر. پس جايز نيست اجتماع ظن و يقين در محل واحد باشد.
- رساله‌اى درباره قابليت جسم براى قسمت شدن الى غيرالنهایه: از اين رساله در كشف الحجب و الذريعه نام برده شده است ولى در كتب تراجم از چنين رساله‌اى از آقا حسین نام نبرده‌اند.
- حاشيه مربوط به ابتداء بحث جواهر و اعراض شرح تجريد قوشجى: در كتب تراجم و رجال دست اول، مثل جامع الرواة و امل الآمل و رياض العلماء چنين رساله‌اى را به آقا حسین نسبت نداده‌اند و به احتمال قوى رساله‌اى مستقل از آقا حسین نمى‌باشد بلكه قسمتى از حواشى آقا حسین بر كتاب حاشيه قديم دوانى است. مؤيد اين احتمال اين است كه قسمتى از حاشيه آقا حسین بر مبحث جواهر از شرح تجريد مستقلاً همراه با رساله مقدّمه واجب خوانسارى در سال 1316ق با رساله اجتماع امر و نهى سيد محمّد كاظم يزدى به طبع رسيده است.
- رساله‌اى در تشكيك: تألیف ميرزا رفع‌الدين نائينى
- رساله در ظرف مستقر و لغو.
- رساله در تعريف كلى و تشكيك آن: تألیف حسین بن محمد شريف خوانسارى
وضعيت كتاب
كتاب مشتمل بر پاورقى و ارجاعات محقق است. فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده است.
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب
- جامع الرواة، مرحوم اردبيلى