۱٬۸۱۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
ج) مراد از اصحاب در رجال طوسی؛ از جمله مطالبی که در بررسی کتاب مورد توجه بزرگان قرار گرفته، این نکته است که شیخ طوسی در باب راویان از پیامبر(ص) و امام علی(ع)، عنوان بابها را «باب من روی عن النبی(ص) من الصحابه» و «اسماء من روی عن امیرالمؤمنین(ع)» قرار داده است. اما در دیگر ابواب مربوط به ائمه(ع) عنوان باب را اصحاب هر امام قرار داده است؛ برای مثال، عنوان باب اصحاب امام باقر(ع) را اصحاب أبی جعفر محمد بن علی بن الحسین(ع) نهاده است. قطعا این اختلاف تعبیر در دو باب نخست با سایر ابواب، نوعی تفنن در عبارت است<ref>همان</ref>. | ج) مراد از اصحاب در رجال طوسی؛ از جمله مطالبی که در بررسی کتاب مورد توجه بزرگان قرار گرفته، این نکته است که شیخ طوسی در باب راویان از پیامبر(ص) و امام علی(ع)، عنوان بابها را «باب من روی عن النبی(ص) من الصحابه» و «اسماء من روی عن امیرالمؤمنین(ع)» قرار داده است. اما در دیگر ابواب مربوط به ائمه(ع) عنوان باب را اصحاب هر امام قرار داده است؛ برای مثال، عنوان باب اصحاب امام باقر(ع) را اصحاب أبی جعفر محمد بن علی بن الحسین(ع) نهاده است. قطعا این اختلاف تعبیر در دو باب نخست با سایر ابواب، نوعی تفنن در عبارت است<ref>همان</ref>. | ||
د) تعبیر «أسند عنه»؛ از جمله تعبیرات اختصاصی کتاب، استفاده از این تعبیر در برابر نام برخی از رجال است. این تعبیر در کلمات دیگر رجالیون وجود ندارد و تنها در منابع پس از شیخ طوسی، به نقل از وی به کار رفته است. در شیوه قرائت این لفظ به صورت معلوم و مجهول و همچنین در تعیین مرجع ضمیرها و معنای آن بنا بر هر قرائت، در مجموع 11 قول مختلف، گفته شده است<ref>ر. ک: | د) تعبیر «أسند عنه»؛ از جمله تعبیرات اختصاصی کتاب، استفاده از این تعبیر در برابر نام برخی از رجال است. این تعبیر در کلمات دیگر رجالیون وجود ندارد و تنها در منابع پس از شیخ طوسی، به نقل از وی به کار رفته است. در شیوه قرائت این لفظ به صورت معلوم و مجهول و همچنین در تعیین مرجع ضمیرها و معنای آن بنا بر هر قرائت، در مجموع 11 قول مختلف، گفته شده است<ref>ر. ک: همان، ص92</ref>. | ||
ه) اعتبار؛ این کتاب هم از نظر تعیین طبقات و هم جرح و تعدیلهایش، مورد اعتماد بزرگان رجالی پس از شیخ طوسی قرار گرفته است و همه رجالیون متأخر در کتابهای خود از این کتاب، استفاده کردهاند. از اینرو این کتاب را باید از اصول اولیه رجالی مورد اتفاق همه شمرد<ref>همان، ص93</ref>. | ه) اعتبار؛ این کتاب هم از نظر تعیین طبقات و هم جرح و تعدیلهایش، مورد اعتماد بزرگان رجالی پس از شیخ طوسی قرار گرفته است و همه رجالیون متأخر در کتابهای خود از این کتاب، استفاده کردهاند. از اینرو این کتاب را باید از اصول اولیه رجالی مورد اتفاق همه شمرد<ref>همان، ص93</ref>. | ||