حکیم، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|سرشناسی = | |سرشناسی = | ||
|نام کامل = میرزا محمدعلی حکیم شیرازی | |نام کامل = میرزا محمدعلی حکیم شیرازی | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر = | ||
|لقب | |لقب = | ||
|نسب | |نسب = | ||
|تخلص = | |تخلص = | ||
|نام پدر = ابوالقاسم | |نام پدر = ابوالقاسم | ||
|ولادت = ۱۲۷۷ش | |ولادت = ۱۲۷۷ش | ||
|محل تولد = شیراز | |محل تولد = شیراز | ||
|کشور تولد | |کشور تولد = | ||
|محل زندگی | |محل زندگی = {{پرچم ایران}} ایران | ||
|رحلت = 1350ش | |رحلت = 1350ش | ||
|شهادت = | |شهادت = | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|فرزندان = | |فرزندان = | ||
|خویشاوند سرشناس = | |خویشاوند سرشناس = | ||
|دین | |دین = اسلام | ||
|مذهب = تشیع | |مذهب = تشیع | ||
|پیشه = فقیه، حکیم، عارف | |پیشه = فقیه، حکیم، عارف | ||
|درجه علمی | |درجه علمی = | ||
|دانشگاه = | |دانشگاه = | ||
|علایق پژوهشی | |علایق پژوهشی = | ||
|کد پدیدآور | |کد پدیدآور = | ||
|منصب = | |منصب = | ||
|پس از = | |پس از = | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
|اجازه اجتهاد از = | |اجازه اجتهاد از = | ||
|آثار = [[لطائف العرفان]] {{سخ}}[[ترجمه لطائف العرفان]] | |آثار = [[لطائف العرفان]] {{سخ}}[[ترجمه لطائف العرفان]] | ||
|سبک نوشتاری | |سبک نوشتاری = | ||
|وبگاه رسمی | |وبگاه رسمی = | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۵
| حکیم، محمدعلی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | میرزا محمدعلی حکیم شیرازی |
| نام پدر | ابوالقاسم |
| ولادت | ۱۲۷۷ش |
| محل تولد | شیراز |
| محل زندگی |  ایران |
| رحلت | 1350ش |
| دین | اسلام |
| مذهب | تشیع |
| پیشه | فقیه، حکیم، عارف |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | سید علی حکیم کازرونی احمد اردبیلی وحیدالاولیاء |
| برخی آثار | لطائف العرفان ترجمه لطائف العرفان |
محمدعلی حکیم (۱۲۷۷ـ۱۳۵۰ش)، فقیه پارسا، حکیم متأله و از عرفای معاصر سلسله ذهبیّه.
ولادت
آیت‌الله حاج محمدعلی حکیم موحد نمازی شیرازی، فرزند مرحوم ابوالقاسم، فرزند حاج احمد نمازی، در سال 1321ق یا 1322ق و در اواخر سلطنت مظفرالدین شاه قاجار و مقارن صدور مشروطیت و در دوران شدت انقلاب ایران تولد یافته است[۱].
تحصیلات
وی در سن حدود ده سالگی، پاره‌ای از علوم ریاضی، از قبیل حساب، هندسه، جبر و مقابله را در مدرسه شعاعیه تحصیل نموده، سپس ادبیات و اصول و بالاخره حکمت و عرفان را آموخت[۲]. دوره سطح اصول را نزد میرزا محمدصادق شیرازی و درس خارج را نزد آقا سید جعفر و آقا سید علی ابیوردی آموخت. در حکمت نخست به درس منظومه عمویش آقا میرزا محسن می‌نشست و آنگاه به محضر آقا سید علی حکیم کازرونی در مدرسه‌ی مقیمیه رسید[۳].
در طریقت، دست ارادت به آقا میرزا احمد اردبیلی وحیدالاولیاء داد و در سلک ذهبیان، از جانب او عنوان شمس‌الدین یافت.
حکیم از ۱۳۳۶ش، به تدریس در دانشگاه تهران پرداخت و در همان ایّام نیز، به ریاضت شاقّی مشغول بوده است.
وفات
سرانجام این حکیم در اواخر بهار 1350ش، از تهران به شیراز عزیمت کرد و دیگر بازنیامد و کسی خبر از او بازنیاورد؛ به‌گونه‌ای که تا به حال نیز خبری از حیات و یا رحلت وی در دست نیست.
آثار
- مرام الحکمه؛
- مجموعه انصاف در دو جلد؛
- حاشیه بر کفایة الاصول؛
- حاشیه بر فقه؛
- حاشیه بر اسفار اربعه؛
- لطائف العرفان (در چند مجلد به عربی)[۴].
پانویس
منابع مقاله
- خواجوی، محمد، مقدمه ترجمه لطائف العرفان، حاج محمدعلی حکیم، مترجم حمیدرضا صادقی، قم، انتشارات آیت اشراق، چاپ اول، 1387.
- صدوقی (سها)، منوچهر، «آقا میرزا محمدعلی حکیم شیرازی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله وحید، تیر 1358 - شماره 258 و 259 (4 صفحه - از 59 تا 62).