درة الأسرار و تحفة الأبرار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۱
| درة الأسرار و تحفة الأبرار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شاذلی، علی بن عبدالله (نويسنده) ابن صباغ، علی بن محمد (گردآورنده) |
| عنوان‌های دیگر | في أقوال و أفعال و أحوال و مقامات و نسب و کرامات و أذکار و دعوات |
| ناشر | المکتبة الأزهرية للتراث |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 2001م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
درة الاسرار و تحفة الابرار کتابی در طریقت صوفیه مشتمل بر اقوال، افعال، کرامات و اذکار ابوالحسن علی بن عبدالله هذلی شاذلی (متوفی 656ق) است. این اثر توسط شیخ حمیری معروف به ابن صباغ (معاصر) گردآوری‌شده است.
در ابتدای کتاب، شرح‌حال علی بن عبدالله شاذلی، مؤسس یکی از طرق صوفیه و اینکه معاصر ابن عربی و قرطبی مفسر است، ذکرشده است. پس‌ازآن طریقه شاذلیه معرفی‌شده است. این طریقه مبتنی بر پنج اصل است: تقوای الهی در خفاء و آشکار، پیروی از سنت در اقوال و افعال، اعراض از خلق در اقبال و ادبار، رضایت از خداوند در کم‌وزیاد و رجوع به خداوند متعال در راحتی و سختی. شاذلیه در سودان، سوریه، لیبی، تونس، الجزایر و... انتشار یافت و تا اندلس رسید[۱].
حمیری پس از ذکر مقدمه، مباحث کتاب را در پنج فصل تنظیم کرده است. در فصل اول، ولادت و نسب شاذلی، حیات علمی و سفرهای او به آفریقا و سرزمین مشرق و ارتقاء درجه او به خلافت و قطبانیه مطرح‌شده است. در فصل دوم مکاتبات او با پیروان خود در آفریقا و در فصل بعد ادعیه و اذکار او ذکرشده است. دیدگاه و سخنان او در رابطه با تصوف و وصایای او به اصحابش در فصل چهارم کتاب آمده است. در آخرین فصل کتاب نیز به چگونگی وفات و جانشینی ابوالعباس مرسی به‌جای او اشاره‌شده است.[۲].
شاذلی در فصلی از کتاب در رد وسوسه شیطان می‌نویسد: کسی که بخواهد شیطان بر او راه نیابد باید ایمان و توکل و عبودیتش را برای خدا بر بساط فقر و گرسنگی و استعاذه به خداوند تصحیح کند.[۳] وی همچنین کنار رفتن حجاب، نزول رحمت، تثبیت محبت و راست‌گویی در سخن را از ثمرات عزلت می‌داند. او سالک طریق آخرت را توصیه به مراقبت از باطن می‌کند و معتقد است که اگر سالک بخواهد باطن خود را برای اسرار ملکوت پروردگار فتح کند، باید به‌ظاهر خود کمتر توجه کند.[۴] البته شاذلی طریقه خود را از رهبانیت و خوردن جو و سبوس به دور می‌داند.[۵] او قوت نفس را به علم و معرفت و اقتداء به کتاب و سنت می‌داند[۶]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.