شرح الإعراب في قواعد الإعراب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات شهریور 01 هاشمی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۶
| شرح الإعراب في قواعد الإعراب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کافیجی، محمد بن سلیمان (نويسنده) شنداح، عادل محمد (محقق) |
| ناشر | الجمهوریة العراقیة، دیوان الوقف السنی. مرکز البحوث و الدراسات الإسلامیة |
| مکان نشر | عراق - بغداد |
| سال نشر | 1427ق - 2006م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح الإعراب عن قواعد الإعراب، نوشتۀ محمد بن سلیمان کافیجی (879ق-788ق) رومی الاصل و ساکن مصر، از مشاهیر اندیشمندان در علوم مختلف ازجمله ادبیات عرب در قرن نهم است. این کتاب شرحی بر کتاب ابن هشام انصاری(761ق)، نحوى عصر ممالیک مصر، زبان‌شناس، فقیه و ادیب است که با تحقیق و پاورقی‌های عادل محمد عبدالرحمن شنداح چاپ‌شده است.
شنداح مقدمه‌اش را در دو بخش آورده است؛ نخستین بخش، پژوهشی است که سه فصل دارد؛ فصل اول به زندگی کافیجی می‌پردازد؛ فصل دوم، دربارۀ خود کتاب (شرح‌‌ها و مخطوط یا چاپی بودن) هست؛ در سومین فصل نسبت کتاب به مصنف بررسی‌شده است. همچنین، شواهد آن، مطالب نقل‌شده از دیگران، آرای نحویان و موافقت مصنف با ایشان، روش کافیجی در تألیف کتاب و نسخه‌شناسی و اعتماد به آن‌ها آورده شده است. بخش دوم، تحقیق خود کتاب است. در آخر -و در خاتمه کتاب- فهرست‌های فنی و فراگیر از آیه‌ها، احادیث و آثار، مثل‌ها، اشعار، اعلام، کتاب‌های وارده در متن، مکتب‌های نحوی و فقهی، قوم‌ها و قبیله‌ها، فهرست موضوعات و ثبت مصادری که برای پژوهش و تحقیق این کتاب به آن‌ها اعتماد شده، آمده است.[۱]
این شرح باب‌های چهارگانه‌ای را که ابن هشام در کتابش آورده بخش‌بندی کرده است: جمله با احکامش، جار و مجرور، تفسیر کلمه‌هایی که شخص نحوی به آن‌ها نیاز دارد و اشاره‌هایی به برخی از عبارت‌های تهذیب‌شده و منقحی که در عین ایجاز، رسانندۀ به مقصودند.[۲]کافیجی کتاب را بی‌نیاز از شرح نمی‌داند و نکته‌های غریبی را که به نظرش رسیده بیشتر توضیح می‌دهد.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.