رساله تشويق السالکين: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'قديمي' به 'قدیمی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'عراقي، ابراهيم بن بزرگمهر' به 'عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر') |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
[[مجلسي، محمدتقي بن مقصودعلي]] (نویسنده) | [[مجلسي، محمدتقي بن مقصودعلي]] (نویسنده) | ||
[[جامي، عبد الرحمن بن احمد]] (نویسنده) | [[جامي، عبد الرحمن بن احمد]] (نویسنده) | ||
[[ | [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی- عربي | | زبان = فارسی- عربي |
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۵۸
رساله تشويق السالکين | |
---|---|
پدیدآوران | مجلسي، محمدتقي بن مقصودعلي (نویسنده)
جامي، عبد الرحمن بن احمد (نویسنده) عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر (نویسنده) |
ناشر | نور فاطمه |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | [--13] |
چاپ | چاپ يکم |
موضوع | تصوف - دفاعيهها و رديهها
عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 شعر فارسي - قرن 9ق. نثر فارسي - قرن 9ق. عشق (عرفان) شعر فارسي - قرن 7ق. نثر فارسي - قرن 7ق. |
زبان | فارسی- عربي |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /م3ر5 / 295/4 BP |
رسالة تشویق السالکین تألیف ملا محمدتقی مجلسی (درگذشته 1070ق) مشهور به مجلسی اول، رسالهای فارسی در موضوع عرفان و تصوف و شرح مبانی سلوک الی الله. این اثر به انضمام دو رساله «لوایح» اثر عبدالرحمن جامی (درگذشته 793ش) و «لوامع» یا «لمعات» اثر فخرالدین ابراهیم عراقی (درگذشته 592ش) منتشر شده است.
از اهم موضوعات رساله تشویق السالکین شرح مبانی معرفتی سلوک الی الله و اثبات انتساب معنوی بزرگان صوفیه به ائمه(ع) میباشد. همچنین مؤلف با ذکر شواهدی، خاستگاههای آداب و مناسب صوفیانه را مبتنی بر سیره انبیا و ائمه(ع) معرفی کرده و حقیقت تشیع را تصوف حقیقی دانسته و قائل به پیوند و یگانگی بین این دو شده است[۱]. از جمله مواردی که مجلسی در اواسط و اواخر تشویق السالکین از علامه حلی و ابن طاوس نقل کرده، بستگی و ارادت متقدمین سلسله عرفا و صوفیه از قبیل بایزید بسطامی و شیخ معروف کرخی به ائمه معصومین(ع) میباشد[۲].
رساله «لوایح» اثر عبدالرحمن جامی حاوی 33 لایحه است. در خاتمه این رساله هدف از نگارش آن ذکر شده است: «چون مقصود از این عبارت و مطلوب از این اشارت تنبیه بود بر احاطه ذات حق –سبحانه و تعالی- و سریان نور او در جمیع مراتب وجود، تا سالکان آگاه و طالبان صاحب انتباه، به شهود هیچ ذات از مشاهده جمال ذات غافل نشوند، و به ظهور هیچ صفت از مطالعه کمالات صفات او غافل نگردند».[۳].
فخرالدین عراقی در مقدمه رساله «لمعات» خود مـیگوید: «امـا بعد: کلمهای چند در بیان مـراتب عـشق بـر سنن سوانح بـه زبـان وقت املا کرده مـیشود، تا آینه معشوق نمای هر عاشق آید». و به راستی نیز چنین است، زیرا کتاب «سوانح» احـمد غـزالی نخستین کتاب مستقلی است که در بـاب عـشق و عرفان نـوشته شـده اسـت. و«لمعات» عراقی نیز بـر همین منوال است و بیشترین مباحث آن شرح احوال و حالات عشق است. اما در لابهلای این رساله کـوچک و پر مـغز و عارفانه به نکاتی برخورد میکنیم کـه مـیتوان ردپای مـباحث دیـگری را کـه عرفای پیشین هـم بـدان اشارتها داشتهاند، بیابیم. یکی از این مسایل مبحث «حرکت» در فلسفه یا «خلق جدید» از دیدگاه عرفا و «تبدل امـثال» و یـا «تجدد امثال» نزد حکماست.[۴].
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب.
- طاوسی، محمدعلی؛ اسفندیار، محمود رضا؛ «تصحیح انتقادی رساله تشویق السالکین ملا محمدتقی مجلسی»، جاویدان خرد، بهار و تابستان 1391، شماره 21، ص 75 تا 108؛ به آدرس اینترنتی:
- کریمی موغاری، فریده؛ «تأثیر ابن عربی بر فخر الدین عراقی»، مجله: کیهان فرهنگی، دي 1376، شماره 138، ص 26 تا 28؛ به آدرس اینترنتی:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/16362