رساله تشويق السالکين: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR12912J1.jpg | عنوان =رساله تشويق السالکين | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = مجلسي، محمدتقي بن مقصودعلي (نویسنده) جامي، عبد الرحمن بن احمد (نویسنده) عراقي، ابراهيم بن بزرگمهر (نویسنده) |زبان | زبان = فارس...» ایجاد کرد)
    (بدون تفاوت)

    نسخهٔ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۸

    رساله تشويق السالکين
    رساله تشويق السالکين
    پدیدآورانمجلسي، محمدتقي بن مقصودعلي (نویسنده)

    جامي، عبد الرحمن بن احمد (نویسنده)

    عراقي، ابراهيم بن بزرگمهر (نویسنده)
    ناشرنور فاطمه
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشر[--13]
    چاپچاپ يکم
    موضوعتصوف - دفاعيه‎ها و رديه‎ها

    عرفان - متون قديمي تا قرن 14

    شعر فارسي - قرن 9ق.

    نثر فارسي - قرن 9ق.

    عشق (عرفان)

    شعر فارسي - قرن 7ق.

    نثر فارسي - قرن 7ق.
    زبانفارسي - عربي
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏م‎‏3‎‏ر‎‏5 / 295/4 BP

    رسالة تشویق السالکین تألیف ملا محمدتقی مجلسی (درگذشته 1070ق) مشهور به مجلسی اول، رساله‌ای فارسی در موضوع عرفان و تصوف و شرح مبانی سلوک الی الله. این اثر به انضمام دو رساله «لوایح» اثر عبدالرحمن جامی (درگذشته 793ش) و «لوامع» یا «لمعات» اثر فخرالدین ابراهیم عراقی (درگذشته 592ش) منتشر شده است.

    از اهم موضوعات رساله تشویق السالکین شرح مبانی معرفتی سلوک الی الله و اثبات انتساب معنوی بزرگان صوفیه به ائمه(ع) می‌‎باشد. همچنین مؤلف با ذکر شواهدی، خاستگاه‌های آداب و مناسب صوفیانه را مبتنی بر سیره انبیا و ائمه(ع) معرفی کرده و حقیقت تشیع را تصوف حقیقی دانسته و قائل به پیوند و یگانگی بین این دو شده است[۱]‏. از جمله مواردی که مجلسی در اواسط و اواخر تشویق السالکین از علامه حلی و ابن طاوس نقل کرده، بستگی و ارادت متقدمین سلسله عرفا و صوفیه از قبیل بایزید بسطامی و شیخ معروف کرخی به ائمه معصومین(ع) می‌باشد[۲]‏.

    رساله «لوایح» اثر عبدالرحمن جامی حاوی 33 لایحه است. در خاتمه این رساله هدف از نگارش آن ذکر شده است: «چون مقصود از این عبارت و مطلوب از این اشارت تنبیه بود بر احاطه ذات حق –سبحانه و تعالی- و سریان نور او در جمیع مراتب وجود، تا سالکان آگاه و طالبان صاحب انتباه، به شهود هیچ ذات از مشاهده جمال ذات غافل نشوند، و به ظهور هیچ صفت از مطالعه کمالات صفات او غافل نگردند».[۳]‏.

    فخرالدین عراقی در مقدمه رساله ‌«لمعات‌» خود مـی‌گوید: «امـا بعد: کلمه‌ای چند در‌ بیان‌ مـراتب‌‌ عـشق‌ بـر‌ سنن‌ سوانح بـه زبـان وقت املا کرده‌ مـی‌شود، تـا آینه معشوق نمای هر عاشق آید». و به‌ راستی نیز چنین است، زیرا کتاب «سوانح» احـمد غـزالی نخستین کتاب مستقلی است‌ که در بـاب‌ عـشق و عرفان نـوشته شـده اسـت. و«لمعات» عراقی‌ نیز بـر همین منوال است و بیشترین مباحث آن شرح‌ احوال و حالات عشق است. اما در لابه‌لای این‌ رساله‌ کـوچک‌ و پر مـغز و عارفانه به نکاتی برخورد می‌کنیم کـه مـی‌توان ردپای مـباحث دیـگری را کـه‌ عرفای پیشین هـم بـدان اشارتها داشته‌اند، بیابیم. یکی از این مسایل مبحث «حرکت» در فلسفه‌ یا‌ «خلق جدید» از دیدگاه عرفا و «تبدل امـثال» و یـا «تـجدد امثال» نزد حکماست.[۴]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: طاوسی، محمدعلی؛ اسفندیار، محمود رضا؛ ص75
    2. ر.ک: همان، ص 77
    3. ر.ک: متن کتاب، ص79
    4. ر.ک: کریمی موغاری، فریده؛ ص26

    منابع مقاله

    1. متن کتاب.
    2. طاوسی، محمدعلی؛ اسفندیار، محمود رضا؛ «تصحیح انتقادی رساله تشویق السالکین ملا محمدتقی مجلسی»، جاویدان خرد، بهار و تابستان 1391، شماره 21، ص 75 تا 108؛ به آدرس اینترنتی:
      https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1059767
    3. کریمی موغاری، فریده؛ «تأثیر ابن عربی بر فخر الدین عراقی»، مجله: کیهان فرهنگی، دي 1376، شماره 138، ص 26 تا 28؛ به آدرس اینترنتی:

    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/16362

    وابسته‌ها