مهج الدعوات و منهج العبادات (ابن طاووس): تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR22416J1.jpg | عنوان = مهج الدعوات و منهج العبادات(ابن...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مهج الدعوات و منهج العبادات'''، نوشته رضی الدین ابوالقاسم علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن طاووس، مشهور به ابن طاووس است که با مقدمه، و پاورقی‌های حسین اعلمی به چاپ رسیده است. کتاب از دعاها و حرزهایی از چهارده معصوم (ع)، برخی از پیامبران و اولیای خدا شکل یافته است. [[نویسنده]]، سندهای این روایت‌ها و دعاها را نیاورده و به نام راویت‌کننده از معصوم(ع) بسنده کرده است. همچنین، دعاها را بدون درج زمان و مکان صدورشان آورده است. | |||
حسین اعلمی در پاورقی‌هایش برخی واژه ها را معنا کرده است و جز نوشتن شرح حالی برای ابن طاووس<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 5</ref> و درج فهرست مطالب کتاب، کار دیگری روی آن انجام نداده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 476</ref> | |||
ابن طاووس این اثر را پس از اینکه خود، با بهره‌گیری از دعای معصومان (ع) یک دوره ریاضت طولانی را گذرانده بود، نوشته است. از‌این‌رو، مهج الدعوات نتیجۀ تجربۀ خودسازی او از ثمره‌های دعاها و ذکرهایی است که در کتاب‌های دیگر می‌دیده است و او آن متن‌های پراکنده را بیرون کشیده و یکجا ارائه داده است. دلیلی که ابن طاووس را برای کتابت مهج الدعوات برانگیخته است، یکی، پراکندگی آن دعاها و حرزها در کتاب‌های گوناگون و دیگری، نامأنوس‌بودنشان با یکدیگر بوده است. وی می‌گوید: چون این قدر منتخب، همگی در رساله‌های متفرقه و بیاض‌های متعدده نقل شده بود و از یکدیگر متفرق و با هم در کمال وحشت بودند و طالبان آن‌ها را چندان انتفاع و بهره‌ای به سهولت حاصل و میسر نبود، بدین خاطر، خواستم -به عون الله تعالی- که وحشت آن‌ها را به مؤانست و تفرقه‌گی آن‌ها را به جمعیت مبدل ساخته. همۀ آن‌ها را در رساله‌ای جمع نمایم. زیرا که هرگاه، همگی در کتابی مجتمع و محفوظ باشند، از برای راغبانش انفع و بهتر خواهد بود و از جهت طالبان ادعیه اسهل و نیکوتر می‌باشد. <ref>ر.ک: ابن طاووس، ص 12</ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه کتاب | |||
# متن کتاب. | |||
# ابن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ترجمه طبسی، محمدتقی بن علی نقی طبسی،انتشارات رایحه، چاپ شفق، تهران، 1379ش. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:مقالات آبان 01 حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | |||
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۴
| مهج الدعوات و منهج العبادات(ابن‌طاووس، علی بن موسی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن‌طاووس، علی بن موسی (نويسنده) اعلمی، حسین (مقدمه نويس) |
| ناشر | مؤسسة الأعلمي للمطبوعات |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1424ق - 2003م |
| چاپ | 2 |
| شابک | - |
| موضوع | دعاها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2م9 1382 267/55 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مهج الدعوات و منهج العبادات، نوشته رضی الدین ابوالقاسم علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن طاووس، مشهور به ابن طاووس است که با مقدمه، و پاورقی‌های حسین اعلمی به چاپ رسیده است. کتاب از دعاها و حرزهایی از چهارده معصوم (ع)، برخی از پیامبران و اولیای خدا شکل یافته است. نویسنده، سندهای این روایت‌ها و دعاها را نیاورده و به نام راویت‌کننده از معصوم(ع) بسنده کرده است. همچنین، دعاها را بدون درج زمان و مکان صدورشان آورده است.
حسین اعلمی در پاورقی‌هایش برخی واژه ها را معنا کرده است و جز نوشتن شرح حالی برای ابن طاووس[۱] و درج فهرست مطالب کتاب، کار دیگری روی آن انجام نداده است.[۲]
ابن طاووس این اثر را پس از اینکه خود، با بهره‌گیری از دعای معصومان (ع) یک دوره ریاضت طولانی را گذرانده بود، نوشته است. از‌این‌رو، مهج الدعوات نتیجۀ تجربۀ خودسازی او از ثمره‌های دعاها و ذکرهایی است که در کتاب‌های دیگر می‌دیده است و او آن متن‌های پراکنده را بیرون کشیده و یکجا ارائه داده است. دلیلی که ابن طاووس را برای کتابت مهج الدعوات برانگیخته است، یکی، پراکندگی آن دعاها و حرزها در کتاب‌های گوناگون و دیگری، نامأنوس‌بودنشان با یکدیگر بوده است. وی می‌گوید: چون این قدر منتخب، همگی در رساله‌های متفرقه و بیاض‌های متعدده نقل شده بود و از یکدیگر متفرق و با هم در کمال وحشت بودند و طالبان آن‌ها را چندان انتفاع و بهره‌ای به سهولت حاصل و میسر نبود، بدین خاطر، خواستم -به عون الله تعالی- که وحشت آن‌ها را به مؤانست و تفرقه‌گی آن‌ها را به جمعیت مبدل ساخته. همۀ آن‌ها را در رساله‌ای جمع نمایم. زیرا که هرگاه، همگی در کتابی مجتمع و محفوظ باشند، از برای راغبانش انفع و بهتر خواهد بود و از جهت طالبان ادعیه اسهل و نیکوتر می‌باشد. [۳]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.
- ابن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ترجمه طبسی، محمدتقی بن علی نقی طبسی،انتشارات رایحه، چاپ شفق، تهران، 1379ش.