نگرشی بر تربیت اسلامی

نگرشی بر تربیت اسلامی
پدیدآوران	توفیق المقداد (نویسنده) سیدی حسین (مترجم)
ناشر	کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
مکان نشر	تهران - ایران
سال نشر	1363ش
چاپ	یکم
موضوع	تعلیم و تربیت
زبان	فارسی
کد کنگره	‏/م7ن8 / 253/4 BP
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

نگرشى بر تربيت اسلامى اثرمحمد توفيق المقداد است که توسط حسين سيدى ترجمه شده و با مقدمه و حواشى رجبعلى مظلومى چاپ شده است.

در روزگار ما، بلاى بى‌دينى فراگير شده است.فرزندان ما بر لبۀ پرتگاه بلايند و ما توان نداريم آنها را دست گيريم؛ زيرا روشى براى تربيت درست اسلامى وجود ندارد. روش هاى تربيتى اين روزگار، فرصت هاى فراغت کودکان را با فرمول هاى درسى يا برنامه هاى سرگرم‌کنندۀ تخديرى پر کرده است.اين نوشتار، در پى چاره‌انديشى و نشان دادن روشى اسلامى و برگرفته از کتاب و سنت براى تربيت کودک است؛ روشى که بين نيازمندي هاى تن و روان، توازن برقرار کند(ص 11).اينک چکيدۀ سخن:

دنياى کودک، سراسر صفا و پاکى است.کودک جگرگوشه ماست و بار سنگين مسئوليت هاى جهان فردا بر دوش اوست.پس بر ماست که با تربيت درست، وى را براى پذيرش مسئوليت آماده کنيم.نقش تربيت در آيندۀ کودک آن مايه است که اگر کردار او به راستى هدايت نشود، پى‌آمد هاى شومى در پى خواهد داشت و راستى را، همه بدبختي هاى انسان، برآمد گزيرناپذير تربيت غلط است.

اسلام، دستور هاى ارزند هاى دربارۀ حقوق و تربيت کودک دارد.از نگاه اسلام، کودک بايد به يمن تربيت وحيانى خداگونه شود.ما در برابر خداوند، نسبت به تربيت فرزندان خويش مسئوليم.اسلام به اين بسنده نمى‌کند و براى تربيت، تشويق و تهديدهايى گوشزد مى‌کند.مکتب ما به اثر تربيت در آينده کودک عنايت دارد و مى‌گويد کودکانتان را چون خودتان بار نياوريد؛ زيرا زندگى فردا جز زندگى امروز تواند بود.

خانواده نخستين آموزشگاهى است که در روحيه کودک نقش پى‌نهادى دارد؛ بنابراين پدر و مادر بايد بکوشند کانونى پر از مهر و صفا فراهم کنند تا کودک بى‌اضطراب روانى رشد کند.اسلام راه هاى تربيت کودک را فراراه پدر و مادر نهاده است: ا)بعد عقيدتى-بايد حس مذهبى را در فرزند بارور کرد زيرا سن کودکى بهترين زمان براى پذيرش مبانى مذهب است.اگر پدر و مادر از اين فرصت طلايى بهره نگيرند ديگران بر آنان پيشى مى‌گيرند چنانکه حضرت صادق(ع)فرمودند: «بادروا اولادکم بالحديث قبل ان يسبقکم اليهم المرجئة؛ به فرزندانتان حديث آموزيد پيش از آنکه مرجئه بر شما پيشى گيرند».بايد فرزند را به عبادت تشويق کرد؛ ب)ابعاد اخلاقى کودک-اين بعد، مسير زندگى و آينده کودک را معلوم مى‌کند، کودک جهان را زيبا و پاک مى‌بيند و آماده پذيرش مسائل اخلاقى است.اسلام براى آموزش هاى اخلاقى، روشهايى دارد، از جمله: رفتار پدر و مادر، اشباع کودک از لحاظ روانى و عاطفى.

کودکى، هنگام شکل‌گيرى شخصيت فرزند است، پدر و مادر بايد به او استقلال دهند و اگر از حد خود فراتر رفت، وى را راهنمايى کنند و در صورت لزوم به تنبيه روى آورند.بازى، ادب و افراط در دوستى، از امورى است که در شخصيت فرزند مؤثر مى‌افتد.

منابع مقاله

رفیعی، بهروز، کتابشناسی توصیفی و موضوعی تعلیم و تربیت در اسلام، انتشارات بین المللی هدی، تهران، چاپ اول، 1378ش