مخالفة الوهابية للقرآن و السنة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به '{{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
| (۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR01296J1.jpg | |||
| عنوان =مخالفة الوهابیة للقرآن و السنة | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[عبدالسلام، عمر]] (نویسنده) | |||
| | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 207/6 /ع2م3 | |||
| | | موضوع = | ||
وهابیه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها | |||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
وهابیه - عقاید | وهابیه - عقاید | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | دار الهداية | ||
| مکان نشر =بیروت - لبنان | |||
| سال نشر = 1416 ق یا 1995 م | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01296AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01296 | |||
| کتابخوان همراه نور =01296 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|وهابیت (ابهام زدایی)}} | |||
'''مخالفة الوهابية للقرآن و السنة''' نوشته [[عبدالسلام، عمر|عمر عبدالسلام]] كه به زبان عربى درباره تبيين ضلالتها و انحرافات وهابيت از قرآن و سنت و معارضه فتواى علماى آنان با قرآن و احاديث نبوى وارده در صحاح سته تألیف شده است. | |||
ايشان در مقدمه می‌نويسد: از آنجا كه وهابيت اعتقاد به كافر بودن مسلمين داشتند و آنها را مهدور الدم می‌داند و خود در سفرى كه در سال 1395ق به مدينه منورة داشتم از نزديك شاهد اين مسئله بودم كه وهابيون به مسلمانان اشاره میكردند و می‌گفتند «اتبعدوا ايها المشركون» بر آن شدم كه اين كتاب را در رد وهابيون بنويسم. | |||
== ساختار== | |||
اين كتاب داراى يك مقدمه و 6 فصل می‌باشد كه هر فصل شامل چند بخش و عنوان است. | |||
== | == گزارش محتوا == | ||
فصل اول: ان از باب توحيد شروع می‌شود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/10842/1/7 متن کتاب، ص7]</ref> و فصل دوم آن فضائل انبياء و اولياء<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/10842/1/13 همان، ص 13]</ref>است كه داراى اين بخشها می‌باشد. | |||
فصل اول: ان از باب توحيد شروع | |||
الف- فضائل الانبياء والاولياء فى القرآن | الف- فضائل الانبياء والاولياء فى القرآن | ||
ب- تعليم دادن خداوند انبياء و اولياء را از خبرهاى بزرگى كه بود وخواهد بود و از چشمها مخفى | ب- تعليم دادن خداوند انبياء و اولياء را از خبرهاى بزرگى كه بود وخواهد بود و از چشمها مخفى می‌باشد. | ||
ج- انكار كردن وهابيون باب شفاعت و توسل به انبياء و اولياء | ج- انكار كردن وهابيون باب شفاعت و توسل به انبياء و اولياء | ||
د: شفاعت و توسل | د: شفاعت و توسل به انبياء در قرآن و سنت | ||
ه: شنيدن اموات كلام زندگان را و به طريق اولى شنيدن شهدا و انبياء كلام زندگان را | ه: شنيدن اموات كلام زندگان را و به طريق اولى شنيدن شهدا و انبياء كلام زندگان را | ||
| خط ۶۴: | خط ۵۰: | ||
و: طلب دعا و توسل توسط صحابه و خلفاء و ائمه(ع) از حضرت رسول(ص) بعد از رحلت ايشان | و: طلب دعا و توسل توسط صحابه و خلفاء و ائمه(ع) از حضرت رسول(ص) بعد از رحلت ايشان | ||
فصل سوم: سفر زيارتى به قصد قبر نبى(ص) | فصل سوم: سفر زيارتى به قصد قبر نبى(ص)<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/10842/1/41 همان، ص 41]</ref> | ||
الف: حرام شدن سفر زيارت قبر نبى(ص) توسط وهابيون. | الف: حرام شدن سفر زيارت قبر نبى(ص) توسط وهابيون. | ||
| خط ۷۰: | خط ۵۶: | ||
ب: طرد شدن وهابيون توسط سنت و سيره صحابه خلفا | ب: طرد شدن وهابيون توسط سنت و سيره صحابه خلفا | ||
فصل چهارم: ساخته شدن حرم نبوى و ائمه هدى توسط صحابه و خلفا | فصل چهارم: ساخته شدن حرم نبوى و ائمه هدى توسط صحابه و خلفا<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/10842/1/47 همان، ص 47]</ref> | ||
الف: احاطه كردن و ديوار كشيدن صحابه و خلفاء مزار پيغمبر دليل بر جواز ديوار كشيدن و حجره داشتن مزار | الف: احاطه كردن و ديوار كشيدن صحابه و خلفاء مزار پيغمبر دليل بر جواز ديوار كشيدن و حجره داشتن مزار می‌باشد. | ||
ب: وصيت پيغمبر(ص) به دفن در غرفه‌اش و همچنين وصيت صحابه و خلفاء به اين عمل دليل روشنى بر جواز قرار دادن قبر در غرفه | ب: وصيت پيغمبر(ص) به دفن در غرفه‌اش و همچنين وصيت صحابه و خلفاء به اين عمل دليل روشنى بر جواز قرار دادن قبر در غرفه می‌باشد. | ||
ج: ساخت گنبد | ج: ساخت گنبد حمزة بن عبدالمطلب با كمك خلفاء عباسى. | ||
ه: تعمير گنبد ائمه هدى به دست خلفاء عباسى. | ه: تعمير گنبد ائمه هدى به دست خلفاء عباسى. | ||
| خط ۸۲: | خط ۶۸: | ||
و: گريه كردن بر ميت. | و: گريه كردن بر ميت. | ||
فصل پنجم: عدم مشروعيت حكومت وهابيون. | فصل پنجم: عدم مشروعيت حكومت وهابيون.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/10842/1/61 همان، ص 61]</ref> | ||
فصل ششم: وهابيون مانند خوارج خون مسلمانان را مباح ميدانند. | فصل ششم: وهابيون مانند خوارج خون مسلمانان را مباح ميدانند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/10842/1/73 همان، ص 73]</ref> | ||
الف: فتواى ائمه وهابيون بر مهدور الدم بودن مسلمانان. | الف: فتواى ائمه وهابيون بر مهدور الدم بودن مسلمانان. | ||
| خط ۹۰: | خط ۷۶: | ||
ب: شهادت تاريخ بر اتحاد وهابيون با كفار حربى و تجاوز بر حكومت مسلمين و هجوم بردن بر حرمين شريفين و سرزمينهاى ديگر. | ب: شهادت تاريخ بر اتحاد وهابيون با كفار حربى و تجاوز بر حكومت مسلمين و هجوم بردن بر حرمين شريفين و سرزمينهاى ديگر. | ||
مؤلف در اين كتاب سعى كرده ابتدا از قرآن و سنت و روايات دليل آورده و سپس به وسيله انها تمام اعتقادات باطلى را كه فرقه وهابيون آنرا از ابن تيمیه كه سرچشمه اين اعتقادات باطل و پوچ می‌باشد رد كند. كما اينكه در اين كتاب سيره صحابه و خلفائ در رد وهابيون و همچنين خلفاى عباسى در ساخت قبه براى ذى القربى يه چشم مى خورد. | |||
از مهمترين ابواب آن فصل ششم | از مهمترين ابواب آن فصل ششم است، كه در آن وهابيون را مانند خوارج كه مسلمانان را مهدورالدم مى‌دانند مثال زده است در اين فصل ائمه وهابيون مسلمين را به خاطر توسل به انبياء و اولياء و زيارت قبر نبى(ص) و ائمه هدى و گرفتن شبكه‌هاى ضريح اين بزرگواران مهدوز الدم مى دانند مثل اين فتواى "بن باز" در كتاب العقيدة الصحيحأ و نواقص الاسلام كه گفته «من سال النبى و طلب من شفاعة فقد نقض الاسلامه». | ||
در خاتمه وظيفه هر مسلمانى | در خاتمه وظيفه هر مسلمانى می‌داند كه از باب نهى از منكر و امر به معروف دست هر يك از وهابيون را بگيرد و به سوى توحيد و سنت اصيل رسول خدا(ص) راهنمايى كند و آنا را از شرك دور كنند وبه واسطه آيات توحيد و سجايا و مناقب انباء و اولياء و آنا را مطلع كنند از احاديث نبوى و سيره صحابه و سلف صالح خاصه روايات استشفاء و تبرک و توسل به انبياء و اولياء و قبور آنها و از اين باب خود ايشان به ذكر بيست كتاب كا از اهل سنت در رد وهابيون نوشته شده پرداخته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/10842/1/86 همان، ص 86]</ref> | ||
==معرفى نسخه== | ==معرفى نسخه== | ||
اين كتاب در سال 1416ق مصادف با 1995 ميلادى در شهر بيروت و انتشارات دار الهداية به چاپ رسيده است. | |||
==پانویس == | |||
<references/> | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]] | [[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۰
| مخالفة الوهابیة للقرآن و السنة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عبدالسلام، عمر (نویسنده) |
| ناشر | دار الهداية |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1416 ق یا 1995 م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | وهابیه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها وهابیه - عقاید |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 207/6 /ع2م3 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مخالفة الوهابية للقرآن و السنة نوشته عمر عبدالسلام كه به زبان عربى درباره تبيين ضلالتها و انحرافات وهابيت از قرآن و سنت و معارضه فتواى علماى آنان با قرآن و احاديث نبوى وارده در صحاح سته تألیف شده است.
ايشان در مقدمه می‌نويسد: از آنجا كه وهابيت اعتقاد به كافر بودن مسلمين داشتند و آنها را مهدور الدم می‌داند و خود در سفرى كه در سال 1395ق به مدينه منورة داشتم از نزديك شاهد اين مسئله بودم كه وهابيون به مسلمانان اشاره میكردند و می‌گفتند «اتبعدوا ايها المشركون» بر آن شدم كه اين كتاب را در رد وهابيون بنويسم.
ساختار
اين كتاب داراى يك مقدمه و 6 فصل می‌باشد كه هر فصل شامل چند بخش و عنوان است.
گزارش محتوا
فصل اول: ان از باب توحيد شروع می‌شود[۱] و فصل دوم آن فضائل انبياء و اولياء[۲]است كه داراى اين بخشها می‌باشد.
الف- فضائل الانبياء والاولياء فى القرآن
ب- تعليم دادن خداوند انبياء و اولياء را از خبرهاى بزرگى كه بود وخواهد بود و از چشمها مخفى می‌باشد.
ج- انكار كردن وهابيون باب شفاعت و توسل به انبياء و اولياء
د: شفاعت و توسل به انبياء در قرآن و سنت
ه: شنيدن اموات كلام زندگان را و به طريق اولى شنيدن شهدا و انبياء كلام زندگان را
و: طلب دعا و توسل توسط صحابه و خلفاء و ائمه(ع) از حضرت رسول(ص) بعد از رحلت ايشان
فصل سوم: سفر زيارتى به قصد قبر نبى(ص)[۳]
الف: حرام شدن سفر زيارت قبر نبى(ص) توسط وهابيون.
ب: طرد شدن وهابيون توسط سنت و سيره صحابه خلفا
فصل چهارم: ساخته شدن حرم نبوى و ائمه هدى توسط صحابه و خلفا[۴]
الف: احاطه كردن و ديوار كشيدن صحابه و خلفاء مزار پيغمبر دليل بر جواز ديوار كشيدن و حجره داشتن مزار می‌باشد.
ب: وصيت پيغمبر(ص) به دفن در غرفه‌اش و همچنين وصيت صحابه و خلفاء به اين عمل دليل روشنى بر جواز قرار دادن قبر در غرفه می‌باشد.
ج: ساخت گنبد حمزة بن عبدالمطلب با كمك خلفاء عباسى.
ه: تعمير گنبد ائمه هدى به دست خلفاء عباسى.
و: گريه كردن بر ميت.
فصل پنجم: عدم مشروعيت حكومت وهابيون.[۵]
فصل ششم: وهابيون مانند خوارج خون مسلمانان را مباح ميدانند.[۶]
الف: فتواى ائمه وهابيون بر مهدور الدم بودن مسلمانان.
ب: شهادت تاريخ بر اتحاد وهابيون با كفار حربى و تجاوز بر حكومت مسلمين و هجوم بردن بر حرمين شريفين و سرزمينهاى ديگر.
مؤلف در اين كتاب سعى كرده ابتدا از قرآن و سنت و روايات دليل آورده و سپس به وسيله انها تمام اعتقادات باطلى را كه فرقه وهابيون آنرا از ابن تيمیه كه سرچشمه اين اعتقادات باطل و پوچ می‌باشد رد كند. كما اينكه در اين كتاب سيره صحابه و خلفائ در رد وهابيون و همچنين خلفاى عباسى در ساخت قبه براى ذى القربى يه چشم مى خورد.
از مهمترين ابواب آن فصل ششم است، كه در آن وهابيون را مانند خوارج كه مسلمانان را مهدورالدم مى‌دانند مثال زده است در اين فصل ائمه وهابيون مسلمين را به خاطر توسل به انبياء و اولياء و زيارت قبر نبى(ص) و ائمه هدى و گرفتن شبكه‌هاى ضريح اين بزرگواران مهدوز الدم مى دانند مثل اين فتواى "بن باز" در كتاب العقيدة الصحيحأ و نواقص الاسلام كه گفته «من سال النبى و طلب من شفاعة فقد نقض الاسلامه».
در خاتمه وظيفه هر مسلمانى می‌داند كه از باب نهى از منكر و امر به معروف دست هر يك از وهابيون را بگيرد و به سوى توحيد و سنت اصيل رسول خدا(ص) راهنمايى كند و آنا را از شرك دور كنند وبه واسطه آيات توحيد و سجايا و مناقب انباء و اولياء و آنا را مطلع كنند از احاديث نبوى و سيره صحابه و سلف صالح خاصه روايات استشفاء و تبرک و توسل به انبياء و اولياء و قبور آنها و از اين باب خود ايشان به ذكر بيست كتاب كا از اهل سنت در رد وهابيون نوشته شده پرداخته است.[۷]
معرفى نسخه
اين كتاب در سال 1416ق مصادف با 1995 ميلادى در شهر بيروت و انتشارات دار الهداية به چاپ رسيده است.