تکمله نفحات الأنس (شرح احوال و آثار جامی): تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
}} | }} | ||
'''تکمله نفحات الانس ''' شرح احوال و آثار [[جامی، عبدالرحمن|جامی]] اثری از [[لاری، عبدالغفور|رضی‌الدین عبدالغفور لاری]] ( م 912ق) شاگرد برجسته و مرید معروف [[جامی، عبدالرحمن|عبد الرحمن جامی]](817- 898ق) شاعر و عارف بزرگ ایرانی است. <ref> مقدمه ص سیزده</ref> وی از عالمان آشنا به غالب علوم و از صوفیان منتسب به سلسله نقشبندیه است. <ref> مشار، خان بابا، ج3، ص: 895 </ref> | '''تکمله نفحات الانس ''' شرح احوال و آثار [[جامی، عبدالرحمن|جامی]] اثری از [[لاری، عبدالغفور|رضی‌الدین عبدالغفور لاری]] ( م 912ق) شاگرد برجسته و مرید معروف [[جامی، عبدالرحمن|عبد الرحمن جامی]](817- 898ق) شاعر و عارف بزرگ ایرانی است. <ref> مقدمه ص سیزده</ref> وی از عالمان آشنا به غالب علوم و از صوفیان منتسب به سلسله نقشبندیه است. <ref> مشار، خان بابا، ج3، ص: 895 </ref> گزارشی از چگونگی زندگی و احوال [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمن جامی]] و آثار اوست و توسط [[عابدی، محمود|محمود عابدی]] تحقیق و تصحیح شده است. | ||
این اثر در حقیقت رساله‌ای به عنوان تکمله‌ای بر کتاب «[[نفحات الانس من حضرات القدس|نفحات الانس]]» [[جامی، عبدالرحمن|جامی]] است که از امهات كتب در بيان حقايق عرفانى و ذكر احوال عارفان از آغاز كار آنان تا عهد است. .<ref> صفا، ذبیح الله، ج4، ص 514 </ref>بر اساس قرائن و شواهدی این رساله در میانه | این اثر در حقیقت رساله‌ای به عنوان تکمله‌ای بر کتاب «[[نفحات الانس من حضرات القدس|نفحات الانس]]» [[جامی، عبدالرحمن|جامی]] است که از امهات كتب در بيان حقايق عرفانى و ذكر احوال عارفان از آغاز كار آنان تا عهد است. .<ref> صفا، ذبیح الله، ج4، ص 514 </ref>بر اساس قرائن و شواهدی این رساله در میانه سالهای 898-909 تدوین شده است. <ref> مقدمه، ص بیست ویک </ref> | ||
نوشتار حاضر گزارشی از چگونگی زندگی و احوال [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمن جامی]] و آثار اوست که توسط یکی از شاگردان و مصاحبان وی به نگارش درآمده است. نویسنده با زبانی نسبتا ساده بسیاری از دقایق احوال او را از آغاز حیات تا زمان وفات به صورتی مختصر بازگو نموده و اثری از خود بر جای گذاشته که در سرتاسر تاریخ ادبیات فارسی کم نظیر است. بیشتر پژوهشگران احوال جامی و حتی نویسندگان معاصر و نزدیک به او در به دست آوردن اطلاعات دست اول به این اثر تکیه داشته و در تدوین آثارشان از آن نقل نموده‌اند.<ref> اشاره، ص نه ؛ مقدمه، ص سیزده </ref> | نوشتار حاضر گزارشی از چگونگی زندگی و احوال [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمن جامی]] و آثار اوست که توسط یکی از شاگردان و مصاحبان وی به نگارش درآمده است. نویسنده با زبانی نسبتا ساده بسیاری از دقایق احوال او را از آغاز حیات تا زمان وفات به صورتی مختصر بازگو نموده و اثری از خود بر جای گذاشته که در سرتاسر تاریخ ادبیات فارسی کم نظیر است. بیشتر پژوهشگران احوال جامی و حتی نویسندگان معاصر و نزدیک به او در به دست آوردن اطلاعات دست اول به این اثر تکیه داشته و در تدوین آثارشان از آن نقل نموده‌اند.<ref> اشاره، ص نه ؛ مقدمه، ص سیزده </ref> | ||
نسخهٔ ۶ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۵
| نفحات الأنس (شرح احوال و آثار جامی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | لاری، عبدالغفور (نویسنده) عابدی، محمود (مقدمه‌نویس) |
| ناشر | مرکز پژوهشی میراث مکتوب |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1396ش. |
| چاپ | چاپ یکم |
| موضوع | جامی، عبدالرحمن بن احمد، 817 - 898ق. – سرگذشت‌نامه
عارفان – سرگذشت‌نامه تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 نثر فارسی - قرن 9ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ج23 ن70957 / 278 BP |
تکمله نفحات الانس شرح احوال و آثار جامی اثری از رضی‌الدین عبدالغفور لاری ( م 912ق) شاگرد برجسته و مرید معروف عبد الرحمن جامی(817- 898ق) شاعر و عارف بزرگ ایرانی است. [۱] وی از عالمان آشنا به غالب علوم و از صوفیان منتسب به سلسله نقشبندیه است. [۲] گزارشی از چگونگی زندگی و احوال عبدالرحمن جامی و آثار اوست و توسط محمود عابدی تحقیق و تصحیح شده است.
این اثر در حقیقت رساله‌ای به عنوان تکمله‌ای بر کتاب «نفحات الانس» جامی است که از امهات كتب در بيان حقايق عرفانى و ذكر احوال عارفان از آغاز كار آنان تا عهد است. .[۳]بر اساس قرائن و شواهدی این رساله در میانه سالهای 898-909 تدوین شده است. [۴]
نوشتار حاضر گزارشی از چگونگی زندگی و احوال عبدالرحمن جامی و آثار اوست که توسط یکی از شاگردان و مصاحبان وی به نگارش درآمده است. نویسنده با زبانی نسبتا ساده بسیاری از دقایق احوال او را از آغاز حیات تا زمان وفات به صورتی مختصر بازگو نموده و اثری از خود بر جای گذاشته که در سرتاسر تاریخ ادبیات فارسی کم نظیر است. بیشتر پژوهشگران احوال جامی و حتی نویسندگان معاصر و نزدیک به او در به دست آوردن اطلاعات دست اول به این اثر تکیه داشته و در تدوین آثارشان از آن نقل نموده‌اند.[۵]
نویسنده در گزارش احوال جامی از توصیف‌های مبالغه‌آمیز مریدانه پرهیز داشته و بیشتر به واقع نگاری پرداخته است که موجب دلنشینی نوشته وی شده است. اثر از آغاز تا پایان، نثر آمیخته با نظم است و اشعار در همه جای آن از جامی است. نثر نویسنده در قیاس با نثر قرن نهم و نوشته‌های معاصران وی نثری بسیار ساده روشن و بی آرایش است. [۶] این اثر زمینه‌ای برای شناخت ادبیات و عرفان در قرن نهم است. [۷]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن.
- صفا، ذبیح الله. تاريخ ادبيات در ايران. تهران. فردوس. 1378ش. چاپ هشتم.
- مشار، خان بابا. مؤلفين كتب چاپى فارسى و عربى، تهران.بی‌نا. بی‌تا. چاپ اول.