ثلاث رسائل في النحو: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۹: خط ۳۹:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # متن کتاب.
    # متن کتاب.
    # فاتحی‌نژاد، عنایت‌الله، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، به آدرس:
    # [https://www.cgie.org.ir/fa/article/226106/ فاتحی‌نژاد، عنایت‌الله، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]
    https://www.cgie.org.ir/fa/article/226106/
     


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)‎‏]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]]
    [[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1401]]

    نسخهٔ ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۳

    ثلاث رسائل في النحو
    ثلاث رسائل في النحو
    پدیدآورانابن هشام، عبد الله بن یوسف (نويسنده)

    فارس، نصر الدین (محقق)

    زکریا، عبد الجلیل (محقق)
    ناشردار المعارف
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1987م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    الف2ث8 6151 PJ
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ثلاث رسائل في النحو، مجموعه‌ای است از سه رساله کوتاه و مختصر از ابن هشام، ابومحمد جمال‌الدین عبدالله بن یوسف انصارى (متوفای 761ق) که با تحقیق نصرالدین فارس و عبدالجلیل زکریا، منتشر شده است.

    رسائل مذکور در کتاب، به‌ترتیب عبارتند از:

    1. «رسالة المباحث المرضية المتعلقة بمن الشرطية»: رساله‌ای است درباره برخی از مباحث نحوی از جمله اسماء شرط و نیز شامل مباحثاتی فقهی است که ابن هشام با استادش تقی‌الدین سبکی داشته است. این اثر در دمشق و بیروت (۱۹۸۷م) به چاپ رسیده است[۱].
    2. «مختصر رسالة في إعراب عشرة ألفاظ»: رساله‌ای است پیرامون اعراب ده لفظ که شخصی به نام عبدالرحمن، معروف به صنادیقی، آن را مختصر کرده است. این الفاظ، عبارتند از: «فضلا»، «أيضا»، «هلم جرا»، «لغة»، «اصطلاحا»، «خلافا»، «إجماعا»، «اتفاقا»، «مرة» و «تارة»[۲]. این رساله در جمادی‌الثانی سال 1353ق، تحریر شده است[۳].
    3. «مسائل في النحو و أجوبتها»: ابن هشام در این رساله، به برخی از مسائل و پرسش‌های مربوط به مباحث و موضوعات نحوی که در خلال بعضی از سفرهای وی، از او پرسیده شده، به‌صورت مختصر، پاسخ داده است. از جمله این سؤالات، عبارتند از: نقش ترکیبی «عرفا» در آیه شریفه و المرسلات عرفا (مرسلات: 1)، نقش ترکیبی دو واژه «حق» در آیه شریفه فالحق و الحق أقول (ص: 34)، اعراب «أحوی» در آیه شریفه فجعله غثاء أحوی (اعلی: 5)[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: فاتحی‌نژاد، عنایت‌الله
    2. ر.ک: متن کتاب، ص25-‌34
    3. ر.ک: همان، ص34
    4. ر.ک: همان، ص37-‌39

    منابع مقاله

    1. متن کتاب.
    2. فاتحی‌نژاد، عنایت‌الله، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی


    وابسته‌ها