ثلاث رسائل في النحو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''ثلاث رسائل في النحو'''، مجموعه‌ای است از سه رساله کوتاه و مختصر از ابن هشام، ابومحمد جمال‌الدین عبدالله بن یوسف انصارى (متوفای 761ق) که با تحقیق نصرالدین فارس و عبدالجلیل | '''ثلاث رسائل في النحو'''، مجموعه‌ای است از سه رساله کوتاه و مختصر از [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام، ابومحمد جمال‌الدین عبدالله بن یوسف انصارى]] (متوفای 761ق) که با تحقیق [[فارس، نصر الدین|نصرالدین فارس]] و [[زکریا، عبد الجلیل|عبدالجلیل زکریا]]، منتشر شده است. | ||
رسائل مذکور در کتاب، به‌ترتیب عبارتند از: | رسائل مذکور در کتاب، به‌ترتیب عبارتند از: | ||
# «رسالة المباحث المرضية المتعلقة بمن الشرطية»: رساله‌ای است درباره برخی از مباحث نحوی از جمله اسماء شرط و نیز شامل مباحثاتی فقهی است که ابن هشام با استادش تقی‌الدین سبکی داشته است. این اثر در دمشق و بیروت (۱۹۸۷م) به چاپ رسیده است<ref>ر.ک: فاتحی‌نژاد، عنایت‌الله</ref>. | # «رسالة المباحث المرضية المتعلقة بمن الشرطية»: رساله‌ای است درباره برخی از مباحث نحوی از جمله اسماء شرط و نیز شامل مباحثاتی فقهی است که [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام]] با استادش [[تقی‌الدین سبکی]] داشته است. این اثر در دمشق و بیروت (۱۹۸۷م) به چاپ رسیده است<ref>ر.ک: فاتحی‌نژاد، عنایت‌الله</ref>. | ||
# «مختصر رسالة في إعراب عشرة ألفاظ»: رساله‌ای است پیرامون اعراب ده لفظ که شخصی به نام عبدالرحمن، معروف به | # «مختصر رسالة في إعراب عشرة ألفاظ»: رساله‌ای است پیرامون اعراب ده لفظ که شخصی به نام عبدالرحمن، معروف به [[صنادیقی]]، آن را مختصر کرده است. این الفاظ، عبارتند از: «فضلا»، «أيضا»، «هلم جرا»، «لغة»، «اصطلاحا»، «خلافا»، «إجماعا»، «اتفاقا»، «مرة» و «تارة»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص25-34</ref>. این رساله در جمادی‌الثانی سال 1353ق، تحریر شده است<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>. | ||
# «مسائل في النحو و أجوبتها»: ابن هشام در این رساله، به برخی از مسائل و پرسش‌های مربوط به مباحث و موضوعات نحوی که در خلال بعضی از سفرهای وی، از او پرسیده شده، به‌صورت مختصر، پاسخ داده است. از جمله این سؤالات، عبارتند از: نقش ترکیبی «عرفا» در آیه شریفه '''و المرسلات عرفا''' (مرسلات: 1)، نقش ترکیبی دو واژه «حق» در آیه شریفه '''فالحق و الحق أقول''' (ص: 34)، اعراب «أحوی» در آیه شریفه '''فجعله غثاء أحوی''' (اعلی: 5)<ref>ر.ک: همان، ص37-39</ref>. | # «مسائل في النحو و أجوبتها»: [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام]] در این رساله، به برخی از مسائل و پرسش‌های مربوط به مباحث و موضوعات نحوی که در خلال بعضی از سفرهای وی، از او پرسیده شده، به‌صورت مختصر، پاسخ داده است. از جمله این سؤالات، عبارتند از: نقش ترکیبی «عرفا» در آیه شریفه '''و المرسلات عرفا''' (مرسلات: 1)، نقش ترکیبی دو واژه «حق» در آیه شریفه '''فالحق و الحق أقول''' (ص: 34)، اعراب «أحوی» در آیه شریفه '''فجعله غثاء أحوی''' (اعلی: 5)<ref>ر.ک: همان، ص37-39</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۲
| ثلاث رسائل في النحو | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن هشام، عبد الله بن یوسف (نويسنده)
فارس، نصر الدین (محقق) زکریا، عبد الجلیل (محقق) |
| ناشر | دار المعارف |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1987م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | الف2ث8 6151 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ثلاث رسائل في النحو، مجموعه‌ای است از سه رساله کوتاه و مختصر از ابن هشام، ابومحمد جمال‌الدین عبدالله بن یوسف انصارى (متوفای 761ق) که با تحقیق نصرالدین فارس و عبدالجلیل زکریا، منتشر شده است.
رسائل مذکور در کتاب، به‌ترتیب عبارتند از:
- «رسالة المباحث المرضية المتعلقة بمن الشرطية»: رساله‌ای است درباره برخی از مباحث نحوی از جمله اسماء شرط و نیز شامل مباحثاتی فقهی است که ابن هشام با استادش تقی‌الدین سبکی داشته است. این اثر در دمشق و بیروت (۱۹۸۷م) به چاپ رسیده است[۱].
- «مختصر رسالة في إعراب عشرة ألفاظ»: رساله‌ای است پیرامون اعراب ده لفظ که شخصی به نام عبدالرحمن، معروف به صنادیقی، آن را مختصر کرده است. این الفاظ، عبارتند از: «فضلا»، «أيضا»، «هلم جرا»، «لغة»، «اصطلاحا»، «خلافا»، «إجماعا»، «اتفاقا»، «مرة» و «تارة»[۲]. این رساله در جمادی‌الثانی سال 1353ق، تحریر شده است[۳].
- «مسائل في النحو و أجوبتها»: ابن هشام در این رساله، به برخی از مسائل و پرسش‌های مربوط به مباحث و موضوعات نحوی که در خلال بعضی از سفرهای وی، از او پرسیده شده، به‌صورت مختصر، پاسخ داده است. از جمله این سؤالات، عبارتند از: نقش ترکیبی «عرفا» در آیه شریفه و المرسلات عرفا (مرسلات: 1)، نقش ترکیبی دو واژه «حق» در آیه شریفه فالحق و الحق أقول (ص: 34)، اعراب «أحوی» در آیه شریفه فجعله غثاء أحوی (اعلی: 5)[۴].
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب.
- فاتحی‌نژاد، عنایت‌الله، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، به آدرس:
https://www.cgie.org.ir/fa/article/226106/