تسعة کتب في أصول التصوف و الزهد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تسعة کتب فی اصول التصوف''' مشتمل بر متون نه رساله عبدالرحمن محمد بن حسین سلمی (متوفی 412ق)، در توصیف عقاید، احکام و اخلاق در منش و طریقه صوفیه است. تحقیق کتاب به قلم سلیمان ابراهیم آتش است.  

سلیمان ابراهیم آتش بر این کتاب مقدمه مفیدی در بررسی اشتقاق کلمه و پیشینه «تصوف» نوشته است. وی معتقد است که این کلمه پیش از اسلام نیز برای اهل فضل و صلاح استفاده می‌شده است؛<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص11</ref>‏ البته تأکید می‌کند که در اسلام رهبانیت جایگاهی ندارد و اسلام مؤمن را به ترک دنیا تشویق نکرده است.<ref>ر.ک: همان، ص25-24</ref>‏  

پس از جنید بغدادی و ابوطالب مکی، کتب ابو عبدالرحمن سلمی از جمله مصادر اصلی برای محققین در موضوع تصوف است.<ref>ر.ک: همان، ص25-24</ref>‏ در این کتاب نه اثر از سلمی ارائه شده که به ترتیب عبارتند از: مناهج العارفین؛ درجات المعاملات؛ جوامع آداب الصوفیة؛ المقدمه فی التصوف؛ بیان احوال الصوفیة؛ مسأله درجات الصادقین؛ سلوک العارفین؛ نسیم الارواح و بیان زلل الفقراء.

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]