۹٬۴۵۵
ویرایش
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
|||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|نجمآبادی (ابهام زدایی)}} | |||
'''سیفالدین نجمآبادی''' (1301-1395ش)، فیلسوف، زبانشناس، ایرانپژوه و از شاگردان دکتر معین بود که خدمات علمی فروانی در زمینه ترجمه متون آلمانی به زبان فارسی انجام داد که از جمله آنها عبارت است از کتاب «زبان و ادبیات پهلوی» نوشته جهانگیر تاوادیا. | '''سیفالدین نجمآبادی''' (1301-1395ش)، فیلسوف، زبانشناس، ایرانپژوه و از شاگردان دکتر معین بود که خدمات علمی فروانی در زمینه ترجمه متون آلمانی به زبان فارسی انجام داد که از جمله آنها عبارت است از کتاب «زبان و ادبیات پهلوی» نوشته جهانگیر تاوادیا. | ||
خط ۴۸: | خط ۴۹: | ||
== خدمات علمی == | == خدمات علمی == | ||
از جمله خدمات علمی ارزنده او در این دوران و در شرایطی که هیچ منبع قابل توجهی به زبان فارسی در زمینه ادبیات باستانی در دست نبود، این بود که کتاب «زبان و ادبیات پهلوی» نوشته جهانگیر تاوادیا را در سال 1348ش، از آلمانی به فارسی ترجمه کرد <ref>ر.ک: همان، ص281-282</ref>. | از جمله خدمات علمی ارزنده او در این دوران و در شرایطی که هیچ منبع قابل توجهی به زبان فارسی در زمینه ادبیات باستانی در دست نبود، این بود که کتاب «زبان و ادبیات پهلوی» نوشته جهانگیر تاوادیا را در سال 1348ش، از آلمانی به فارسی ترجمه کرد<ref>ر.ک: همان، ص281-282</ref>. | ||
در زمانی که نجمآبادی برای تدریس به دانشگاه فرایبورگ آلمان رفته بود، با ولفگانگ کناوت استاد رشته تاریخ، آشنا شد و به درخواست او برای خواندن شاهنامه و متون پهلوی پاسخ مثبت داد. کناوت از پنجاه سال قبل به راهنمایی استاد خود، ه.ف. یونکر، پژوهشی در زمینه آیین کشورداری ایرانیان از منظر نویسندگان یونانی و لاتینی انجام داده بود که هنوز موفق به انتشار آن نشده بود. نجمآبادی به درخواست کناوت، بخشهایی از کتاب را که مربوط به زبانهای ایرانی و نویسندگان ایرانی و عرب بود، بازبینی کرد و پیش از انتشار متن اصلی کتاب به زبان آلمانی، چاپ برگردان فارسی آن نیز آغاز و در سال 1355ش، با عنوان «آرمان شهریاری ایران باستان از کسنفن تا فردوسی» در تهران منتشر شد. دو سال بعد، در سال 1357ش، به دعوت دانشگاه هیدلبرگ به کشور آلمان رفت و تا سال 1390ش، در آنجا به تدریس زبانهای ایرانی پرداخت<ref>ر.ک: همان، ص282</ref>. | در زمانی که نجمآبادی برای تدریس به دانشگاه فرایبورگ آلمان رفته بود، با ولفگانگ کناوت استاد رشته تاریخ، آشنا شد و به درخواست او برای خواندن شاهنامه و متون پهلوی پاسخ مثبت داد. کناوت از پنجاه سال قبل به راهنمایی استاد خود، ه.ف. یونکر، پژوهشی در زمینه آیین کشورداری ایرانیان از منظر نویسندگان یونانی و لاتینی انجام داده بود که هنوز موفق به انتشار آن نشده بود. نجمآبادی به درخواست کناوت، بخشهایی از کتاب را که مربوط به زبانهای ایرانی و نویسندگان ایرانی و عرب بود، بازبینی کرد و پیش از انتشار متن اصلی کتاب به زبان آلمانی، چاپ برگردان فارسی آن نیز آغاز و در سال 1355ش، با عنوان «آرمان شهریاری ایران باستان از کسنفن تا فردوسی» در تهران منتشر شد. دو سال بعد، در سال 1357ش، به دعوت دانشگاه هیدلبرگ به کشور آلمان رفت و تا سال 1390ش، در آنجا به تدریس زبانهای ایرانی پرداخت<ref>ر.ک: همان، ص282</ref>. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۵: | ||
ترجمه دیگر او، کتاب «[[دینهای ایران باستان]]»، تألیف [[ساموئل نیبرگ]] است. اصل این کتاب به زبان سوئدی است که هانس هاینریش شدر آن را به آلمانی ترجمه و نجمآبادی در سال 1359ش، در مرکز ایرانی مطالعه فرهنگها، ترجمه فارسی آن را منتشر کرد<ref>ر.ک: همان، ص282-283</ref>. | ترجمه دیگر او، کتاب «[[دینهای ایران باستان]]»، تألیف [[ساموئل نیبرگ]] است. اصل این کتاب به زبان سوئدی است که هانس هاینریش شدر آن را به آلمانی ترجمه و نجمآبادی در سال 1359ش، در مرکز ایرانی مطالعه فرهنگها، ترجمه فارسی آن را منتشر کرد<ref>ر.ک: همان، ص282-283</ref>. | ||
نجمآبادی آثار مخطوط و چاپ سنگی پدرش را به کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی هدیه کر <ref>ر.ک: جعفری دهقی، محمود</ref>. | نجمآبادی آثار مخطوط و چاپ سنگی پدرش را به کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی هدیه کر<ref>ر.ک: جعفری دهقی، محمود</ref>. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
خط ۶۴: | خط ۶۵: | ||
# سفرنامه ناصرخسرو (1373ش)؛ | # سفرنامه ناصرخسرو (1373ش)؛ | ||
# کلیله و دمنه، نوشته نصرالله منشی (1375ش)؛ | # کلیله و دمنه، نوشته نصرالله منشی (1375ش)؛ | ||
# مجمل التواريخ و القصص، با همکاری استاد زیگموند وبر (1378ش) <ref>ر.ک: همان، ص283</ref>. | # مجمل التواريخ و القصص، با همکاری استاد زیگموند وبر (1378ش)<ref>ر.ک: همان، ص283</ref>. | ||
دیگر آثار او عبارتند از: | دیگر آثار او عبارتند از: | ||
خط ۸۸: | خط ۸۹: | ||
#[[:noormags:1432271|رضایی، مریم، «اخبار؛ سیفالدین نجمآبادی (1301-1395)»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله زبانها و گویشهای ایرانی (ویژهنامه نامه فرهنگستان)، خرداد 1396، شماره 7 علمی - پژوهشی/ISC (3 صفحه، از 281 تا 283]]. | #[[:noormags:1432271|رضایی، مریم، «اخبار؛ سیفالدین نجمآبادی (1301-1395)»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله زبانها و گویشهای ایرانی (ویژهنامه نامه فرهنگستان)، خرداد 1396، شماره 7 علمی - پژوهشی/ISC (3 صفحه، از 281 تا 283]]. | ||
# [https://www.cgie.org.ir/fa/news/142667 جعفری دهقی، محمود، «ایرانشناس و زبانشناس برجسته استاد سیفالدین نجمآبادی»، مرکز دائرةالمعارف اسلامی] | # [https://www.cgie.org.ir/fa/news/142667 جعفری دهقی، محمود، «ایرانشناس و زبانشناس برجسته استاد سیفالدین نجمآبادی»، مرکز دائرةالمعارف اسلامی] | ||
{{الگو:فیلسوفان شیعه}} | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۴: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||