۹٬۴۵۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نهجالبلاغه' به 'نهجالبلاغة') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|مدرس (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|مدرس (ابهام زدایی)}} | ||
'''علیاکبر مدرس یزدی''' (1267-1344ق)، معروف به حکیم الهى و حِکمى یزدى، استاد حکمت و عرفان قرن سیزدهم و چهاردهم است. [[قمشهای، محمدرضا|محمدرضا قمشهای]] و [[قشقایی، جهانگیر|جهانگیرخان قشقایی]] از اساتید وی و [[خمینی، سید روحالله|امام خمینى]] و [[مرعشی، سید شهابالدین|سید شهابالدین مرعشى نجفى]] از شاگردان او بودهاند. در کتاب «[[رسائل حکمیه]]» چهار رساله فارسی از او چاپ شده است. | '''علیاکبر مدرس یزدی''' (1267-1344ق)، معروف به حکیم الهى و حِکمى یزدى، استاد حکمت و عرفان قرن سیزدهم و چهاردهم است. [[قمشهای، محمدرضا|محمدرضا قمشهای]] و [[قشقایی، جهانگیر|جهانگیرخان قشقایی]] از اساتید وی و [[خمینی، سید روحالله|امام خمینى]] و [[مرعشی، سید شهابالدین|سید شهابالدین مرعشى نجفى]] از شاگردان او بودهاند. در کتاب «[[رسائل حکمیه]]» چهار رساله فارسی از او چاپ شده است. | ||
خط ۸۱: | خط ۷۷: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
حکیم یزدى در اواخر عمر، به سبب بیمارى، نتوانست آثار خود را جمعآورى و چاپ کند؛ لذا برخى از آنها پس از مرگ او از میان رفت. قسمتى از آنچه باقى مانده با عنوان رسایل حکمیه، که همه به فارسى است، به اهتمام فرزند او، محمود حکمى یزدى، در 1365ش، در تهران چاپ شده است. قسمتى دیگر نیز، که برخى از آنها به فارسى و برخى به عربى است، با عنوان مجموعه رسائل کلامى و فلسفى و ملل و نحل، با مقدمه [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین|غلامحسین ابراهیمى دینانى]] در 1374ش، در تهران به چاپ رسیده است. رسایل حکمیه مشتمل است بر رساله بديعة إلهية في بيان مفهوم الماهية و الوجود که آن را براى بدیعالملک نوشته، شرح فارسى رساله مسئله وجود [[جامی، عبدالرحمن|ملاعبدالرحمن جامى]]، رساله معرفة النفس و معرفة الرب و رسالهاى در هندسه با خط حکیم یزدى. از جمله آثارى که در مجموعه رسائل کلامى و فلسفى مندرج است، رساله حکمت متعالیه، رساله ملل و نحل، تعليقات على شرح فصوص الحكم قیصرى و تعليقات على الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة است. حواشى بر شرح | حکیم یزدى در اواخر عمر، به سبب بیمارى، نتوانست آثار خود را جمعآورى و چاپ کند؛ لذا برخى از آنها پس از مرگ او از میان رفت. قسمتى از آنچه باقى مانده با عنوان رسایل حکمیه، که همه به فارسى است، به اهتمام فرزند او، محمود حکمى یزدى، در 1365ش، در تهران چاپ شده است. قسمتى دیگر نیز، که برخى از آنها به فارسى و برخى به عربى است، با عنوان مجموعه رسائل کلامى و فلسفى و ملل و نحل، با مقدمه [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین|غلامحسین ابراهیمى دینانى]] در 1374ش، در تهران به چاپ رسیده است. رسایل حکمیه مشتمل است بر رساله بديعة إلهية في بيان مفهوم الماهية و الوجود که آن را براى بدیعالملک نوشته، شرح فارسى رساله مسئله وجود [[جامی، عبدالرحمن|ملاعبدالرحمن جامى]]، رساله معرفة النفس و معرفة الرب و رسالهاى در هندسه با خط حکیم یزدى. از جمله آثارى که در مجموعه رسائل کلامى و فلسفى مندرج است، رساله حکمت متعالیه، رساله ملل و نحل، تعليقات على شرح فصوص الحكم قیصرى و تعليقات على الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة است. حواشى بر شرح نهجالبلاغه [[ابن ابیالحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابیالحدید]]، شرح [[الشواهد الربوبية في المناهج السلوكية|الشواهد الربوبية]] [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] و تعلیقه بر شرح منظومه سبزوارى، از جمله آثار چاپنشده وى است. حکیم، شعر نیز میسرود و «تجلى» تخلص میکرد و نیز در نگارش انواع خط مهارت داشت<ref>ر.ک: سید عرب، حسن، ص782-780</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |