سمعانی، احمد بن منصور: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
    خط ۳۹: خط ۳۹:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|سمعانی (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|سمعانی (ابهام زدایی)}}


    '''شهاب‌الدین ابوالقاسم احمد بن منصور سمعانی''' (487-534ق)، مفتی، شاعر، اهل مناظره و وعظ و فرزند ابومظفر منصور بن عبدالجبار سمعانی (فقیه، محدث و مفسر، متوفی 489ق) و عمو و استاد [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد|ابوسعد عبدالکریم سمعانی]] بود.
    '''شهاب‌الدین ابوالقاسم احمد بن منصور سمعانی''' (487-534ق)، مفتی، شاعر، اهل مناظره و وعظ و فرزند ابومظفر منصور بن عبدالجبار سمعانی (فقیه، محدث و مفسر، متوفی 489ق) و عمو و استاد [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد|ابوسعد عبدالکریم سمعانی]] بود.

    نسخهٔ ‏۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۵۲

    NUR20887.jpg

    نام سمعانی، احمد بن محمد
    نام‎های دیگر س‍م‍ع‍ان‍ي‌، ش‍ه‍اب‌‌ال‍دي‍ن‌ اب‍وال‍ق‍اس‍م‌ اح‍م‍د

    ش‍ه‍اب‌ال‍دي‍ن‌ اح‍م‍د

    ش‍ه‍اب‌ال‍دي‍ن‌ اح‍م‍د (سمعاني)

    نام پدر منصور
    متولد 487ق
    محل تولد مرو
    رحلت 534ق
    اساتید ابومحمد کامکار بن عبدالرزاق

    ابونصر محمد بن محمد بن محمد ماهانی

    ابوبکر محمد بن منصور سمعانی

    برخی آثار روح الأرواح في شرح أسماء الملك الفتاح
    کد مؤلف AUTHORCODE20887AUTHORCODE

    شهاب‌الدین ابوالقاسم احمد بن منصور سمعانی (487-534ق)، مفتی، شاعر، اهل مناظره و وعظ و فرزند ابومظفر منصور بن عبدالجبار سمعانی (فقیه، محدث و مفسر، متوفی 489ق) و عمو و استاد ابوسعد عبدالکریم سمعانی بود.

    احمد سمعانی، یکی از دانشیان و سخنوران خاندان سمعانی است، خاندانی که به قول سبکی بیشترین مردان آن به فضل و کمال، امام و دلیل روزگار خود بودند و بر همه امامان و بزرگان زمان خود به‌لحاظ فضل و دانش پیشی داشتند، نه با بخشش مال و اعمال زور[۱].

    ولادت

    ابوالقاسم احمد بن ابومظفر منصور سمعانی در مرو به سال 487ق زاده شد.

    تحصیلات

    او نزد پدرش فقه آموخت و حدیث را نیز نزد ابومحمد کامکار بن عبدالرزاق ادیب و ابونصر محمد بن محمد بن محمد ماهانی و برادرش ابوبکر محمد بن منصور سمعانی، فراگرفت، سپس همراه عبدالکریم سمعانی به سرخس و در سال 529 برای خواندن صحیح مسلم به نیشابور رفت.

    وفات

    وی در سال 534 در مرو وفات کرد[۲].

    آثار

    از جمله آثار او، «روح الأرواح في شرح أسماء الملك الفتاح» است.

    پانویس

    1. ر.ک: مایل هروی، نجیب، صفحه بیست‌وپنج
    2. ر.ک: عروج‌نیا، پروانه، ج20، ص423-424

    منابع مقاله

    1. عروج‌نیا، پروانه، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1394ش.
    2. مایل هروی نجیب، مقدمه کتاب «روح الأرواح في شرح أسماء الملك الفتاح»، تألیف احمد بن منصور سمعانی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ دوم، 1384ش.


    وابسته‌ها