شهیدی گلپایگانی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[مشکینی اردبیلی، | | data-type="authorTeachers" |[[مشکینی اردبیلی، ابوالحسن|آیت‌الله مشکینى]] | ||
[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]] | [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]] | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|شهیدی (ابهام زدایی)}} | |||
'''سید محمدباقر شهیدى گلپایگانى''' (متولد | '''سید محمدباقر شهیدى گلپایگانى''' (متولد 1318ق- 1395ق/1354ش)، فقیه، نویسنده، محقق، مبلغ، مترجم، نویسنده کتاب [[برنامه سعادت]] که ترجمه کتاب [[كشف المحجة لثمرة المهجة]] [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] است که به عنوان وصیت برای فرزند خود محمد نوشته است. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۴: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
مقدمات را نزد اساتید آن شهر فراگرفت، آن‌گاه به نجف مهاجرت کرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون [[مشکینی اردبیلی، | مقدمات را نزد اساتید آن شهر فراگرفت، آن‌گاه به نجف مهاجرت کرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون [[مشکینی اردبیلی، ابوالحسن|آیت‌الله مشکینى]] آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آیت‌الله میرزا [[عبدالهادى شیرازى]] استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آیت‌الله سید محمدصادق تلمذ کرد. | ||
در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آیت‌الله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]] و آیت‌الله سیّد محمّدصادق اصفهانى و [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نایینى]] و آیت‌الله آقا [[سید ابوتراب خوانسارى]] استفاده‌ها نمود. وى سفرى به هندوچین (برمه) نمود و در آنجا به تبلیغ احکام اسلامى پرداخت، سپس به ایران بازگشت. مدتى در اراک به انجام وظایف دینى مشغول بود. | در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آیت‌الله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]] و آیت‌الله سیّد محمّدصادق اصفهانى و [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نایینى]] و آیت‌الله آقا [[سید ابوتراب خوانسارى]] استفاده‌ها نمود. وى سفرى به هندوچین (برمه) نمود و در آنجا به تبلیغ احکام اسلامى پرداخت، سپس به ایران بازگشت. مدتى در اراک به انجام وظایف دینى مشغول بود. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۶: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[برنامه سعادت]] | [[برنامه سعادت]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۴۸
| نام | شهیدی گلپایگانی، محمدباقر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | سید هاشم |
| متولد | 1318ق |
| محل تولد | روستای اسفرنجان گلپایگان |
| رحلت | |
| اساتید | آیت‌الله مشکینى |
| برخی آثار | برنامه سعادت |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00887AUTHORCODE |
سید محمدباقر شهیدى گلپایگانى (متولد 1318ق- 1395ق/1354ش)، فقیه، نویسنده، محقق، مبلغ، مترجم، نویسنده کتاب برنامه سعادت که ترجمه کتاب كشف المحجة لثمرة المهجة سید بن طاووس است که به عنوان وصیت برای فرزند خود محمد نوشته است.
ولادت
او فرزند سید هاشم، در سال 1318ق، روستای اسفرنجان از توابع گلپایگان به دنیا آمد.
تحصیلات
مقدمات را نزد اساتید آن شهر فراگرفت، آن‌گاه به نجف مهاجرت کرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون آیت‌الله مشکینى آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آیت‌الله میرزا عبدالهادى شیرازى استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آیت‌الله سید محمدصادق تلمذ کرد.
در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آیت‌الله آقا ضیاءالدین عراقى و آیت‌الله سیّد محمّدصادق اصفهانى و آیت‌الله نایینى و آیت‌الله آقا سید ابوتراب خوانسارى استفاده‌ها نمود. وى سفرى به هندوچین (برمه) نمود و در آنجا به تبلیغ احکام اسلامى پرداخت، سپس به ایران بازگشت. مدتى در اراک به انجام وظایف دینى مشغول بود.
پس از سفرى به عتبات، به تهران آمد و به انجام وظایف دینى پرداخت. وى به همراه عده‌اى از علما و خطبا، در 1376ق، در کنگره چهاردهمین قرن ولادت امیرالمؤمنین(ع) در کراچى پاکستان شرکت کرد.
آثار
- «درد و درمان»، ترجمه کتاب «الأمراض الاجتماعیة و علاجها»؛
- «راهنماى سعادت»، ترجمه کتاب «کشف المحجة»؛
- کتاب «نسیم الصباح»، ترجمه و شرح «دعاى صباح»؛
- کتاب «ادعیة و تهلیلات من الآیات البینات».
آیت‌اللّه شهیدى گلپایگانى، همچنین تقریرات درس اصول علاّمه میر محمّدصادق خاتون آبادى در اصفهان را از آغاز علم اصول تا پایان بحث ضد به نگارش درآورده که نسخه خطى آن در نزد برادر زاده ایشان حجةالاسلام سیّد على‌اکبر مدنى‌زاده موجود است.
منابع مقاله
- کتاب اثرآفرینان، ج 3، ص 359.
- وبلاگ روستای اسفرنجان