انصاری اراکی، محمدابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} '
جز (جایگزینی متن - 'سيد‌' به 'سيد‌ ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۲۵: خط ۲۵:
[[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]
[[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]


[[حکیم، محسن|سيد‌ ‎ محسن حكيم]]  
[[حکیم، سید محسن|سيد‌ ‎ محسن حكيم]]  


[[خویی، سید ابوالقاسم|آيت‌اللَّه خويى]]
[[خویی، سید ابوالقاسم|آيت‌اللَّه خويى]]
خط ۳۹: خط ۳۹:
</div>
</div>


'''آیت‌الله محمدابراهیم انصارى اراكى''' (1315-1389ش)، فقیه، مدرس، محقق، مقرر، ابوالشهیدین  
{{کاربردهای دیگر| انصاری (ابهام زدایی)}}
 
'''محمدابراهیم انصارى اراكى''' (1315-1389ش)، فقیه، مدرس، محقق، مقرر، ابوالشهیدین  


== ولادت ==
== ولادت ==
خط ۴۵: خط ۴۷:


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
وى، پس از سپرى كردن دوران كودكى و خواندن درس فارسی و مقدمات و ادبيات به قم آمده و سطوح وسطى و عالى را در قم از مدرسين حوزه فراگرفته و در سن بيست و يك سالگى در سال 1336ش، به نجف اشرف مهاجرت نموده و مدت پانزده سال در آن‌جا اقامت كرد و از محضر آيات عظام آن‌جا، همچون مرحوم [[صدر، محمدباقر|سيد‌ ‎محمدباقرصدر]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و حاج [[حکیم، محسن|سيد‌ ‎ محسن حكيم]] و بالاخص [[خویی، سید ابوالقاسم|آيت‌اللَّه خويى]]، فقه و اصول آموخت و از طرف اين بزرگان، موفق به دريافت اجازه شد. وى، در سال 1350ش، برابر 1392ق، به ایران مراجعت كرد و اقامت در قم و حوزه علميه را اختيار كرد و به تدريس فقه و اصول و مباحثات علمى پرداخت.
وى، پس از سپرى كردن دوران كودكى و خواندن درس فارسی و مقدمات و ادبيات به قم آمده و سطوح وسطى و عالى را در قم از مدرسين حوزه فراگرفته و در سن بيست و يك سالگى در سال 1336ش، به نجف اشرف مهاجرت نموده و مدت پانزده سال در آن‌جا اقامت كرد و از محضر آيات عظام آن‌جا، همچون مرحوم [[صدر، محمدباقر|سيد‌ ‎محمدباقرصدر]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و حاج [[حکیم، سید محسن|سيد‌ ‎ محسن حكيم]] و بالاخص [[خویی، سید ابوالقاسم|آيت‌اللَّه خويى]]، فقه و اصول آموخت و از طرف اين بزرگان، موفق به دريافت اجازه شد. وى، در سال 1350ش، برابر 1392ق، به ایران مراجعت كرد و اقامت در قم و حوزه علميه را اختيار كرد و به تدريس فقه و اصول و مباحثات علمى پرداخت.


وى، در زمانى كه در عراق بود، علاوه بر تدريس در حوزه‌هاى علميه نجف و كربلا، امام جماعت مسجد بالاى سر مرقد مطهر حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) بود.
وى، در زمانى كه در عراق بود، علاوه بر تدريس در حوزه‌هاى علميه نجف و كربلا، امام جماعت مسجد بالاى سر مرقد مطهر حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) بود.
خط ۶۷: خط ۶۹:


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده: آذر (98)]]