حائری قمی، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|حائری (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|حائری (ابهام زدایی)}} | ||
'''محمدعلى حائرى قمى''' (1299-1358ق)، فقیه، مجتهد، اصولی، [[صفایی حائری، علی|على صفايى حائرى]] نوه ایشان می‌باشد. | '''محمدعلى حائرى قمى''' (1299-1358ق)، فقیه، مجتهد، اصولی، [[صفایی حائری، علی|على صفايى حائرى]] نوه ایشان می‌باشد. | ||
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۵
| نام | حائری قمی، محمدعلی |
|---|---|
| نامهای دیگر | ح‍ای‍ری، محمدعلی ب‍ن م‍ح‍م‍دج‍ع‍ف‍ر
قمی، محمدعلی ب‍ن م‍ح‍م‍دج‍ع‍ف‍ر |
| نام پدر | |
| متولد | 1252 ش |
| محل تولد | قم |
| رحلت | 1317 ش یا 1358 ق |
| اساتید | میرزا محمدحسن آشتیانی، میرزا ابوطالب زنجانی، آخوند ملا محمدکاظم خراسانی، |
| برخی آثار | المختارات في الأصول |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02491AUTHORCODE |
محمدعلى حائرى قمى (1299-1358ق)، فقیه، مجتهد، اصولی، على صفايى حائرى نوه ایشان می‌باشد.
ولادت
در سال 1299ق در قم متولد شد.
تحصیلات
او در ایام نوجوانی، خواندن و نوشتن و قرآن مجید را در مکتب‌خانه فرا گرفت و سپس به آموختن علوم دینی روی آورد و در محضر علمای بزرگ قم، ادبیات و سطوح فقه، اصول و حدیث را به خوبی فرا گرفت.
او پس از آن به تهران رفت و در خدمت ميرزا حسن آشتيانى شاگردى كرد. پس از آن در سال 1318ق به نجف اشرف مهاجرت كرد او همچنین در سامرا، کربلا و کاظمین به تحصیل و تدریس پرداخته است.
از جمله استادان وی می‌توان به آیات میرزا محمدحسن آشتیانی، میرزا ابوطالب زنجانی، حاج میرزا محمّد ارباب قمی، میرزا ابوالقاسم طباطبایی قمی، آخوند ملا محمدکاظم خراسانی، سیّد محمّدکاظم طباطبایی یزدی، حاج آقا رضا همدانی، میرزا محمدتقی شیرازی و سید حسن صدر کاظمی اشاره کرد.
در سال 1325ق به سامرا و بعد از جنگ جهانى اول به كاظمين رفت. سپس از جانب آيت‌الله ميرزا محمدتقى شيرازى به كربلا احضار شد و پس از چند سال توقف به قصد زيارت مشهد به ايران برگشت و تا اواخر دوران آيت‌الله حايرى يزدى، در قم ساكن شد و حوزه‌ى درسى داير كرد. ساختمان مسجد نو قم را او تاسيس كرد. بعد از آيت‌الله حايرى، ايشان را از حيث مقام علميت و تقوا و زهد و صيانت نفس، شايسته زعامت حوزه‌ى علميه‌ى قم مى‌دانستند.
وفات
وى در پى كسالتى چندين ساله در بیست و دومین روز از ماه ربیع الثانی سال 1358 هجری قمری و در 67 سالگی بدرود حیات گفت و در ضلع جنوب غربی مسجد و رواق بالاسر حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س)، به خاک سپرده شد.
آثار
- مختارات
- حاشية على الكفاية
- رد وهابيه