اعسم، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۵۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
| data-type="authorfatherName" |
| data-type="authorfatherName" |حسین
|-
|-
|متولد  
|متولد  
| data-type="authorbirthDate" |
| data-type="authorbirthDate" |1154ق
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |
| data-type="authorBirthPlace" |نجف
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
خط ۲۱: خط ۲۱:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |
| data-type="authorTeachers" |[[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|علامه بحرالعلوم]]
 
[[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشف‌الغطاء]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |
| data-type="authorWritings" |[[منظومة ابن الأعسم في المأکل و المشرب]]
 
[[الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها]]
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
خط ۳۰: خط ۳۴:
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|اعسم (ابهام زدایی)}}


'''محمدعلى بن حسین اعسم نجفى زبيدى'''، از علما و شعراى شيعى معاصر [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|علامه محمد مهدى بحرالعلوم طباطبايى]] (متوفى 1212ق) بوده است كه از تاريخ ولادت او اطلاع دقيقى در دست نيست.
'''محمدعلى بن حسین اعسم نجفى زبيدى''' (1154-حدود 1233ق)، از علما و شعراى شيعى قرن دوازده و سیزده و معاصر [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|علامه محمد مهدى بحرالعلوم طباطبايى]] (متوفى 1212ق) بود.
 
== ولادت ==
او در حدود سال 1154ق. در نجف متولّد شد، 


طائفه وى، از اهالى حجاز و اطراف مدينه منوره بوده كه جدشان به نجف مهاجرت كرده و در آنجا ساكن شده است. عده‌اى قائل‌اند وى اهل «عسمان» بوده و برخى نيز معتقدند منسوب به قبيله‌اى قحطانى در حجاز مى‌باشد. آل أعسم، خانواده‌اى بزرگ و معروف در علم و ادب در نجف مى‌باشند كه تا به امروز، علما و ادباى بزرگى را به خود ديده‌اند.
طائفه وى، از اهالى حجاز و اطراف مدينه منوره بوده كه جدشان به نجف مهاجرت كرده و در آنجا ساكن شده است. عده‌اى قائل‌اند وى اهل «عسمان» بوده و برخى نيز معتقدند منسوب به قبيله‌اى قحطانى در حجاز مى‌باشد. آل أعسم، خانواده‌اى بزرگ و معروف در علم و ادب در نجف مى‌باشند كه تا به امروز، علما و ادباى بزرگى را به خود ديده‌اند.


دوران تحصيل و شكوفايى علمى و ادبى وى، در نجف بوده است. وى یکى از بزرگ‌ترين شاگردان [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|علامه بحرالعلوم]] و از نديمان و ملازمان او مى‌باشد كه بعد از وفات ايشان، از محضر [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشف‌الغطاء]] استفاده كرده و با ايشان به سفر حج مشرف شده است. وى شرح این سفر را در قصيده‌اى ذكر كرده است.
== تحصیلات ==
دوران تحصيل و شكوفايى علمى و ادبى وى، در نجف بوده است. وى یکى از بزرگ‌ترين شاگردان [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|علامه بحرالعلوم]] و از نديمان و ملازمان او مى‌باشد كه بعد از وفات ايشان، از محضر [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشف‌الغطاء]] استفاده كرده و با ايشان به سفر حج مشرف شده است. وى شرح این سفر را در قصيده‌اى ذكر كرده است.


همچنين وى يدى طولايى در به نظم درآوردن تاريخ حوادث، ولادت‌ها و وفات اشخاص معاصر خويش داشته است. مدايح فراوانى نيز در وصف [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشف‌الغطاء]] و پنج منظومه فقهيّه در: رضاع، عده زنان، ارث، ديه قتل و مطاعم و مشارب داشته است.
همچنين وى يدى طولايى در به نظم درآوردن تاريخ حوادث، ولادت‌ها و وفات اشخاص معاصر خويش داشته است. مدايح فراوانى نيز در وصف [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشف‌الغطاء]] و پنج منظومه فقهيّه در: رضاع، عده زنان، ارث، ديه قتل و مطاعم و مشارب داشته است.
خط ۴۱: خط ۵۰:
برخى از مورخين به اشتباه، بعضى از آثار وى از جمله «ارجوزة الادب»، «ارجوزه الديات» و منظومه «آداب الطعام و الشراب» را به نام فرزندش ذكر كرده‌اند.
برخى از مورخين به اشتباه، بعضى از آثار وى از جمله «ارجوزة الادب»، «ارجوزه الديات» و منظومه «آداب الطعام و الشراب» را به نام فرزندش ذكر كرده‌اند.


شيخ درويش على بغدادى در کتاب خود به نام «كنز الاديب»، سيد‌‎هادى شرف‌الدين عاملى كاظمى در «التكمله»، شيخ محمدرضا آل كاشف در «الحصون المنيعة في طبقات الشيعة»، خيرالدين زركلى در «الأعلام»، [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «الكنى و الألقاب» از وى به نیکى ياد كرده و او را از افاضل ادباء و مشاهير شعراء عصر خوش دانسته‌اند.
شيخ درويش على بغدادى در کتاب خود به نام «كنز الاديب»، سيد‌ ‎هادى شرف‌الدين عاملى كاظمى در «التكمله»، [[آل کاشف‌الغطاء، محمدرضا|شيخ محمدرضا آل كاشف]] در «الحصون المنيعة في طبقات الشيعة»، [[زرکلی، خیرالدین|خيرالدين زركلى]] در «[[الأعلام]]»، [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «[[الكنی و الألقاب (مكتبة الصدر)|الكنى و الألقاب]]» از وى به نیکى ياد كرده و او را از افاضل ادباء و مشاهير شعراء عصر خوش دانسته‌اند.


== وفات ==
وى در سال 1233 يا 1234ق، در نجف اشرف، وفات يافت و در صحن شريف مرتضوى، در مقبره‌اى كه به این خاندان منسوب است، دفن گرديد.
وى در سال 1233 يا 1234ق، در نجف اشرف، وفات يافت و در صحن شريف مرتضوى، در مقبره‌اى كه به این خاندان منسوب است، دفن گرديد.


خط ۴۹: خط ۵۹:
از وى آثار فراوانى به يادگار مانده كه از آن جمله است:
از وى آثار فراوانى به يادگار مانده كه از آن جمله است:


1- منظومة ابن الاعسم.
# منظومة ابن الاعسم.
 
# تخميس ابيات [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]].  
2- تخميس ابيات [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]].  
# الاطعمة و الاشربة، آدابها و فوائدها.
 
3- الاطعمة و الاشربة، آدابها و فوائدها.


== منابع مقاله==
== منابع مقاله==
1- مدرس، ميرزا محمد على، «ريحانه الادب في تراجم المعروفين بالكنية او اللقب»، ج1، ص152.


2- اعيان الشيعه، ج9، ص834.
# مدرس، ميرزا محمد على، «ريحانه الادب في تراجم المعروفين بالكنية او اللقب»، ج1، ص152.
# اعيان الشيعه، ج9، ص834.


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==