شرح الصمدیة: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۲۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''شرح الصمدية'''، شرحی است به زبان عربی از سید صادق حسینی شیرازی بر کتاب «الفوائد الصمدية» محمد بن حسین بن عبدالصمد عاملی، معروف به شیخ بهایی (متوفی 1030ق)، در علم نحو.
'''شرح الصمدية'''، شرحی است به زبان عربی از [[حسینی شیرازی، صادق|سید صادق حسینی شیرازی]] بر کتاب «[[الفوائد الصمدية]]» [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|محمد بن حسین بن عبدالصمد عاملی]]، معروف به [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایی]] (متوفی 1030ق)، در علم نحو.


شیخ بهایى «الفوائد الصمدیة» را به برادر کوچکش، عبدالصمد دیکته کرده و سپس در اختیار اهل فضل قرار داده است. این اثر، جزو کتب درسى در مرحله متوسط علم نحو در حوزه‌هاى علمیه است. شیخ بهایى با نگارش این کتاب، نزدیک به پنج قرن است که نام خود را در قالب اصلى‌ترین کتاب‌هاى دینى، در راستاى آشنایى با علوم اسلامى، یعنى جامع المقدمات حفظ کرده است<ref>ر.ک: بی‌نام</ref>.
[[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]] «[[الفوائد الصمدية|الفوائد الصمدیة]]» را به برادر کوچکش، عبدالصمد دیکته کرده و سپس در اختیار اهل فضل قرار داده است. این اثر، جزو کتب درسى در مرحله متوسط علم نحو در حوزه‌هاى علمیه است. شیخ بهایى با نگارش این کتاب، نزدیک به پنج قرن است که نام خود را در قالب اصلى‌ترین کتاب‌هاى دینى، در راستاى آشنایى با علوم اسلامى، یعنى جامع المقدمات حفظ کرده است<ref>ر.ک: بی‌نام</ref>.


از جمله ویژگى‌هاى این اثر آن است که با حجم بسیار کم، حاوى یک دوره کامل نحو است که در کمال ایجاز و اختصار و در کمال فصاحت و بلاغت مى‌باشد و به‌یقین مى‌توان گفت که در عبارات آن اعجازى به‌کار رفته است و به گفته نویسنده، در آن دُرّ و گوهرهاى گران‌بهایى به‌کار رفته که جز اهل فن و ادب کسى به حقیقت آن‌ها پى‌ نخواهد برد<ref>ر.ک: همان</ref>. این ویژگی‌ها باعث شده است تا شروح فراوانی بر این اثر نوشته شود که شرح حاضر، از جمله آنها می‌باشد.
از جمله ویژگى‌هاى این اثر آن است که با حجم بسیار کم، حاوى یک دوره کامل نحو است که در کمال ایجاز و اختصار و در کمال فصاحت و بلاغت مى‌باشد و به‌یقین مى‌توان گفت که در عبارات آن اعجازى به‌کار رفته است و به گفته نویسنده، در آن دُرّ و گوهرهاى گران‌بهایى به‌کار رفته که جز اهل فن و ادب کسى به حقیقت آن‌ها پى‌ نخواهد برد<ref>ر.ک: همان</ref>. این ویژگی‌ها باعث شده است تا شروح فراوانی بر این اثر نوشته شود که شرح حاضر، از جمله آنها می‌باشد.
خط ۳۴: خط ۳۴:


شرح کتاب نیز به‌صورت مزجی نوشته شده است؛ یعنی عبارات شرح و متن طوری در یکدیگر ممزوج شده که اگر توضیحات شارح حذف شود، همان متن اصلی کتاب به دست می‌آید. به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به قسمتی از آن، اشاره می‌شود:
شرح کتاب نیز به‌صورت مزجی نوشته شده است؛ یعنی عبارات شرح و متن طوری در یکدیگر ممزوج شده که اگر توضیحات شارح حذف شود، همان متن اصلی کتاب به دست می‌آید. به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به قسمتی از آن، اشاره می‌شود:
متن اصلی: «فالكلمة: لفظ موضوع مفرد و هي اسم و فعل و حرف».
متن اصلی: «فالكلمة: لفظ موضوع مفرد و هي اسم و فعل و حرف».
شرح: (فالكلمة): هي التي اجتمعت فيها هذه الشروط الثلاثة: (لفظ، موضوع، مفرد)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12</ref>.
شرح: (فالكلمة): هي التي اجتمعت فيها هذه الشروط الثلاثة: (لفظ، موضوع، مفرد)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12</ref>.