دانشمندان ایرانی از کهنترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دانشمندان ایرانی از کهنترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار'''، نوشته عبدالرفیع حقیقت(متولد | '''دانشمندان ایرانی از کهنترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار'''، نوشته [[حقیقت، عبدالرفیع|عبدالرفیع حقیقت]](متولد 1313ش) ملخص به [[حقیقت، عبدالرفیع|رفیع]] است. نویسنده، نامداران تاریخ فرهنگ و تمدن ایران را دو دوره متمایز تاریخی ایران پیش و پس از اسلام جایداده است. او اشخاص و آثارشان را بنا به رشته علمی یا فنی دستهبندی نکرده و اولویت نداده است و آنان را فقط برحسب گذر زمانه و تاریخ زندگی و مرگ رتبهبندی کرده است. او در آغاز کتاب، سهم ایرانیان در پیشرفت علم و تمدن بشری را از زبان دانشمندان رشتههای گوناگون علمی نشان داده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 27-15</ref> | ||
رفیع دوره ایران باستان را بهپیش از امپراتوری هخامنشی برده و از دو پزشک و حکیم آن دوران -سریت و یما- و یک حکیم -جاماسپ- نام میبرد. سپس به شناساندن نامآوران اندیشمند دوره امپراتوری هخامنشی و اشکانی -اتانس، آزونکس، فرهاته، فرغان، برانوش، برازه، بزرگمهر و زادان میپردازد. البته، خواننده توضیح مفصلی از این دوره را به سبب کمی منابع انتظار ندارد.<ref>ر.ک: همان، ص 53-33</ref> | [[حقیقت، عبدالرفیع|رفیع]] دوره ایران باستان را بهپیش از امپراتوری هخامنشی برده و از دو پزشک و حکیم آن دوران -سریت و یما- و یک حکیم -جاماسپ- نام میبرد. سپس به شناساندن نامآوران اندیشمند دوره امپراتوری هخامنشی و اشکانی -اتانس، آزونکس، فرهاته، فرغان، برانوش، برازه، بزرگمهر و زادان میپردازد. البته، خواننده توضیح مفصلی از این دوره را به سبب کمی منابع انتظار ندارد.<ref>ر.ک: همان، ص 53-33</ref> | ||
نویسنده بیشترین بخش کتاب را به معرفی دانشمندان و نامآوران دورۀ پس از اسلام ویژه کرده است. او این بخش تاریخی را با حکیم ابوالعباس ایرانشهری آغاز کرده و به عصر قاجار با معرفی حکیمان بزرگی همچون ملا هادی | نویسنده بیشترین بخش کتاب را به معرفی دانشمندان و نامآوران دورۀ پس از اسلام ویژه کرده است. او این بخش تاریخی را با حکیم ابوالعباس ایرانشهری آغاز کرده و به عصر قاجار با معرفی حکیمان بزرگی همچون [[سبزواری، هادی|ملا هادی سبزواری]]، [[جلوه، سید ابوالحسن|میرزا ابوالحسن جلوه]] تا [[میرزا نصرالله حکیم قمشهای]] به پایان برده است.<ref>ر.ک: همان، ص 620-53</ref> | ||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۸
دانشمندان ایرانی از کهنترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار | |
---|---|
پدیدآوران | حقیقت، عبدالرفیع (نويسنده) |
ناشر | کومش |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1389ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-700-68-0 |
موضوع | دانشمندان ایرانی - سرگذشت نامه |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 1388 2د7ح 1883 CT |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دانشمندان ایرانی از کهنترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار، نوشته عبدالرفیع حقیقت(متولد 1313ش) ملخص به رفیع است. نویسنده، نامداران تاریخ فرهنگ و تمدن ایران را دو دوره متمایز تاریخی ایران پیش و پس از اسلام جایداده است. او اشخاص و آثارشان را بنا به رشته علمی یا فنی دستهبندی نکرده و اولویت نداده است و آنان را فقط برحسب گذر زمانه و تاریخ زندگی و مرگ رتبهبندی کرده است. او در آغاز کتاب، سهم ایرانیان در پیشرفت علم و تمدن بشری را از زبان دانشمندان رشتههای گوناگون علمی نشان داده است.[۱]
رفیع دوره ایران باستان را بهپیش از امپراتوری هخامنشی برده و از دو پزشک و حکیم آن دوران -سریت و یما- و یک حکیم -جاماسپ- نام میبرد. سپس به شناساندن نامآوران اندیشمند دوره امپراتوری هخامنشی و اشکانی -اتانس، آزونکس، فرهاته، فرغان، برانوش، برازه، بزرگمهر و زادان میپردازد. البته، خواننده توضیح مفصلی از این دوره را به سبب کمی منابع انتظار ندارد.[۲]
نویسنده بیشترین بخش کتاب را به معرفی دانشمندان و نامآوران دورۀ پس از اسلام ویژه کرده است. او این بخش تاریخی را با حکیم ابوالعباس ایرانشهری آغاز کرده و به عصر قاجار با معرفی حکیمان بزرگی همچون ملا هادی سبزواری، میرزا ابوالحسن جلوه تا میرزا نصرالله حکیم قمشهای به پایان برده است.[۳]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.