حکمت‌نامه امام حسین علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ حکمت‌نامه امام حسین علیه السلام را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به حکمت‌نامه امام حسین علیه‌السلام منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''حکمت‌نامه امام حسین (ع)''' ترجمه | '''حکمت‌نامه امام حسین(ع)''' ترجمه «[[جواهر الحکمة للامام ابی عبدالله الحسین علیه‌السلام]]» [[محمدی ری‌شهری، محمد|محمد محمدی ری‌شهری]] (1325-1401ش) دربردارنده سخنان امام حسین علیه السلام به قلم [[مسعودی، عبدالهادی|عبدالهادی مسعودی]] و با همکاری [[طباطبایی‌نژاد، محمود|سید محمود طباطبایی‌نژاد]] و [[طبایی، سید روح‌الله|سید روح الله طبایی]] است. | ||
کتاب مشتمل بر پیشگفتار، درآمد و ده باب است. عناوین ابواب کتاب به ترتیب عبارتند از: حکمت‌های عقلی و عملی، حکمت‌های اعتقادی، حکمت‌های عقیدتی و سیاسی، حکمت‌های عبادی، حکمت‌های اخلاقی و عملی، حکمت‌های جامع، حکمت‌های گوناگون، حکمت‌های منظوم، تمثل جستن امام به اشعار شاعران، و دیوان منصوب به امام حسین(ع). | کتاب مشتمل بر پیشگفتار، درآمد و ده باب است. عناوین ابواب کتاب به ترتیب عبارتند از: حکمت‌های عقلی و عملی، حکمت‌های اعتقادی، حکمت‌های عقیدتی و سیاسی، حکمت‌های عبادی، حکمت‌های اخلاقی و عملی، حکمت‌های جامع، حکمت‌های گوناگون، حکمت‌های منظوم، تمثل جستن امام به اشعار شاعران، و دیوان منصوب به امام حسین(ع). | ||
حکمت‌نامه امام حسین(ع) کوششی است نو در جهت جمع‌آوری سخنان حکیمانه این امام بزرگوار، از منابع حدیثی شیعه و اهل سنت، و ارائه آن با نظمی نوین و سهل الوصول در ده فصل. این مجموعه، افزون بر حکمت‌هایی که از خود آن امام روایت شده، بخشی از احادیثی را که ایشان مستقیماً یا با واسطه از پدر بزرگوارش امام علی(ع) یا جد ارجمندش پیامبر خدا نقل کرده است نیز دربر می‌گیرد. گفتنی است که این کتاب، بخشی از دانش‌نامه امام حسین(ع) است که پیش از به فرجام رسیدن آن اثر گسترده، آماده بهره‌برداری گردید و از آنجا که کاربرد مستقل دارد، جداگانه تقدیم علاقه‌مندان می‌گردد.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص11-10</ref> | حکمت‌نامه امام حسین(ع) کوششی است نو در جهت جمع‌آوری سخنان حکیمانه این امام بزرگوار، از منابع حدیثی شیعه و اهل سنت، و ارائه آن با نظمی نوین و سهل الوصول در ده فصل. این مجموعه، افزون بر حکمت‌هایی که از خود آن امام روایت شده، بخشی از احادیثی را که ایشان مستقیماً یا با واسطه از پدر بزرگوارش [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] یا جد ارجمندش پیامبر خدا نقل کرده است نیز دربر می‌گیرد. گفتنی است که این کتاب، بخشی از دانش‌نامه امام حسین(ع) است که پیش از به فرجام رسیدن آن اثر گسترده، آماده بهره‌برداری گردید و از آنجا که کاربرد مستقل دارد، جداگانه تقدیم علاقه‌مندان می‌گردد.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص11-10</ref> | ||
واژه حکمت بیست بار در قرآن کریم آمده است و خداوند متعال در این کتاب آسمانی 91 با خود را با صفت حکیم ستوده است. تأمل در موارد کاربرد این واژه در متون اسلامی نشان می‌دهد که حکمت از نگاه قرآن و حدیث عبارت است از: مقدمات محکم و استوار علمی، عملی و روحی برای نیل به مقصد والای انسانیت. آنچه احادیث اسلامی در تفسیر حکمت آورده‌اند، در واقع مصداقی از مصادیق این تعریف کلی است.<ref>ر.ک: درآمد، ص14</ref> | واژه حکمت بیست بار در قرآن کریم آمده است و خداوند متعال در این کتاب آسمانی 91 با خود را با صفت حکیم ستوده است. تأمل در موارد کاربرد این واژه در متون اسلامی نشان می‌دهد که حکمت از نگاه قرآن و حدیث عبارت است از: مقدمات محکم و استوار علمی، عملی و روحی برای نیل به مقصد والای انسانیت. آنچه احادیث اسلامی در تفسیر حکمت آورده‌اند، در واقع مصداقی از مصادیق این تعریف کلی است.<ref>ر.ک: درآمد، ص14</ref> | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
دعای امام حسین(ع) در روز عرفه و دعای آنحضرت در روز عاشورا مملو از حکمت‌ها و آموزه‌های ناب و عالی است. در بخشی از این دعا می‌خوانیم: «ای که سپاس‌گزاری من در برابرش اندک است، ولی محرومم نمی‌کند، و خطایم بزرگ است، ولی رسوایم نمی‌سازد و مرا بر نافرمانی خویش می‌بیند، ولی بی‌آبرویم نمی‌گرداند.<ref>ر.ک: همان، ص525</ref> | دعای امام حسین(ع) در روز عرفه و دعای آنحضرت در روز عاشورا مملو از حکمت‌ها و آموزه‌های ناب و عالی است. در بخشی از این دعا می‌خوانیم: «ای که سپاس‌گزاری من در برابرش اندک است، ولی محرومم نمی‌کند، و خطایم بزرگ است، ولی رسوایم نمی‌سازد و مرا بر نافرمانی خویش می‌بیند، ولی بی‌آبرویم نمی‌گرداند.<ref>ر.ک: همان، ص525</ref> | ||
فهرست اجمالی در آغاز و فهرست تفصیلی در پایان هر دو جلد آمده است و فهرست آیات، اعلام، گروه‌ها، ادیان، فرقه‌ها و مذاهب، شهرها و مکان‌ها، شعر، زمان و روزها و منابع و مآخذ در آخر جلد دوم درج شده است. | فهرست اجمالی در آغاز و فهرست تفصیلی در پایان هر دو جلد آمده است و فهرست آیات، اعلام، گروه‌ها، ادیان، فرقه‌ها و مذاهب، شهرها و مکان‌ها، شعر، زمان و روزها و منابع و مآخذ در آخر جلد دوم درج شده است. | ||
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۱
| حکمت‌نامه امام حسین علیه‌السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محمدی ری‌شهری، محمد (نويسنده)
مسعودی، عبدالهادی (مترجم) طباطبایی‌نژاد، محمود (نويسنده) طبایی، سید روح‌الله (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | جواهر الحکمة للإمام أبي عبدالله الحسین علیه‌السلام. ترجمه فارسی ** حکمت‌نامه امام حسین علیه‌السلام، عربی - فارسی |
| ناشر | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث. سازمان چاپ و نشر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1387ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-964-493-168-0 |
| موضوع | احادیث اهل سنت - قرن 14 - احادیث شیعه - قرن 14 - حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - احادیث |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /م3ح8 41/7 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حکمت‌نامه امام حسین(ع) ترجمه «جواهر الحکمة للامام ابی عبدالله الحسین علیه‌السلام» محمد محمدی ری‌شهری (1325-1401ش) دربردارنده سخنان امام حسین علیه السلام به قلم عبدالهادی مسعودی و با همکاری سید محمود طباطبایی‌نژاد و سید روح الله طبایی است.
کتاب مشتمل بر پیشگفتار، درآمد و ده باب است. عناوین ابواب کتاب به ترتیب عبارتند از: حکمت‌های عقلی و عملی، حکمت‌های اعتقادی، حکمت‌های عقیدتی و سیاسی، حکمت‌های عبادی، حکمت‌های اخلاقی و عملی، حکمت‌های جامع، حکمت‌های گوناگون، حکمت‌های منظوم، تمثل جستن امام به اشعار شاعران، و دیوان منصوب به امام حسین(ع).
حکمت‌نامه امام حسین(ع) کوششی است نو در جهت جمع‌آوری سخنان حکیمانه این امام بزرگوار، از منابع حدیثی شیعه و اهل سنت، و ارائه آن با نظمی نوین و سهل الوصول در ده فصل. این مجموعه، افزون بر حکمت‌هایی که از خود آن امام روایت شده، بخشی از احادیثی را که ایشان مستقیماً یا با واسطه از پدر بزرگوارش امام علی(ع) یا جد ارجمندش پیامبر خدا نقل کرده است نیز دربر می‌گیرد. گفتنی است که این کتاب، بخشی از دانش‌نامه امام حسین(ع) است که پیش از به فرجام رسیدن آن اثر گسترده، آماده بهره‌برداری گردید و از آنجا که کاربرد مستقل دارد، جداگانه تقدیم علاقه‌مندان می‌گردد.[۱]
واژه حکمت بیست بار در قرآن کریم آمده است و خداوند متعال در این کتاب آسمانی 91 با خود را با صفت حکیم ستوده است. تأمل در موارد کاربرد این واژه در متون اسلامی نشان می‌دهد که حکمت از نگاه قرآن و حدیث عبارت است از: مقدمات محکم و استوار علمی، عملی و روحی برای نیل به مقصد والای انسانیت. آنچه احادیث اسلامی در تفسیر حکمت آورده‌اند، در واقع مصداقی از مصادیق این تعریف کلی است.[۲]
در یکی از حکمت‌های کتاب به نقل از نزهة الناظر چنین آمده است: نزد معاویه، سخن از عقل به میان آمد. امام شهید حسین بن علی(ع) فرمود: «عقل، جز با پیروی از حق، کامل نمی‌شود». معاویه به او لبخندی زد و گفت: در سینه‌های شما، جز یک چیز نیست.[۳]
دعای امام حسین(ع) در روز عرفه و دعای آنحضرت در روز عاشورا مملو از حکمت‌ها و آموزه‌های ناب و عالی است. در بخشی از این دعا می‌خوانیم: «ای که سپاس‌گزاری من در برابرش اندک است، ولی محرومم نمی‌کند، و خطایم بزرگ است، ولی رسوایم نمی‌سازد و مرا بر نافرمانی خویش می‌بیند، ولی بی‌آبرویم نمی‌گرداند.[۴]
فهرست اجمالی در آغاز و فهرست تفصیلی در پایان هر دو جلد آمده است و فهرست آیات، اعلام، گروه‌ها، ادیان، فرقه‌ها و مذاهب، شهرها و مکان‌ها، شعر، زمان و روزها و منابع و مآخذ در آخر جلد دوم درج شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.