نشأة علم النحو: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | |||
[[رده:مقالات شهریور 01 موسوی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | |||
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | [[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۴
نشأة علم النحو | |
---|---|
پدیدآوران | جامعة المدنیة العالمیة (نويسنده) |
سال نشر | 2009م |
چاپ | 1 |
موضوع | نحو |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نشأة علم النحو، تألیف جامعة المدنية العالمية، کتابی آموزشی در موضوع علم نحو است که در 21 درس تنظیم شده است. در این کتاب پیدایش علم نحو، ویژگیهای مکاتب نحوی و زندگینامه مختصر معروفین این مکاتب ذکر شده است.
با توجه به بررسیهای بهعملآمده، علم نحو مرحله ابتدایی و تکمیلی را پشت سر نهاده است: مرحله اول، مرحله پیدایش علم نحو است. این دوره بهطور تقریبی در خلال قرن اول هجری پدیدار گشته است و کسانی در بنای کاخ عظیم نحو تشریک مساعی نمودهاند که عبارتند از: «ابوالاسود دئلی» متوفی (69ق) و عنبسة الفیل متوفی (100ق) و دو فرزند ابوالاسود دئلی به نام «ابوحرب» و «عطا» که نحو را نزد پدرشان فراگرفتند[۱]. نویسنده در رابطه با واضع علم نحو، هشت قول ذکر کرده است: ابوالاسود بهتنهایی یا با شاگردانش، ابوالاسود به دستور دیگری و... برخی نیز واضع علم نحو را علی بن ابیطالب(ع) دانستهاند[۲].
مرحله دوم، مرحله تطور و شکوفایی علم نحو است. علم نحو با کوشش ابوالاسود پایهگذاری شد و سپس توسط شاگردان و فرزندان او پیگیری گردید، تا آنکه در قرن بعد «سیبویه» و شاگردانش آن را بهصورت علمی کامل و جامع درآوردند. سیبویه در موضوع نحو کتابی با عنوان «الكتاب» را تألیف کرد که در نوع خود و در تاریخ نحو بینظیر است[۳].
برخی از درسهای کتاب به معرفی نحویون مشهور در سرزمینهای مختلف بغداد، مصر، شام و... اختصاص یافته است؛ بهعنوان مثال در درس بیستم در دو بخش (عنصر) نحویون مشهور مصر و شام معرفی شدهاند؛ ولاد بن محمد تمیمی (متوفی 263ق)، احمد بن جعفر دینوری (متوفی 289ق) و کراع النمل (متوفی 320ق) از آن جملهاند[۴].
پانویس
منابع مقاله