نشأة علم النحو: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR68329J1.jpg | عنوان = نشأة علم النحو | عنوان‌های دیگر...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
==پانویس == | '''نشأة علم النحو'''، تألیف جامعة المدنية العالمية، کتابی آموزشی در موضوع علم نحو است که در 21 درس تنظیم شده است. در این کتاب پیدایش علم نحو، ویژگی‌های مکاتب نحوی و زندگی‌نامه مختصر معروفین این مکاتب ذکر شده است. | ||
با توجه به بررسی‌های به‌عمل‌آمده، علم نحو مرحله ابتدایی و تکمیلی را پشت سر نهاده است: مرحله اول، مرحله پیدایش علم نحو است. این دوره به‌طور تقریبی در خلال قرن اول هجری پدیدار گشته است و کسانی در بنای کاخ عظیم نحو تشریک مساعی نموده‌اند که عبارتند از: «[[ابوالاسود دئلی]]» متوفی (69ق) و عنبسة الفیل متوفی (100ق) و دو فرزند [[ابوالاسود دئلی]] به نام «ابوحرب» و «عطا» که نحو را نزد پدرشان فراگرفتند<ref>ر.ک: ابوعلی، غلامرضا، ص33-32</ref>. نویسنده در رابطه با واضع علم نحو، هشت قول ذکر کرده است: ابوالاسود به‌تنهایی یا با شاگردانش، ابوالاسود به دستور دیگری و... برخی نیز واضع علم نحو را [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‌طالب(ع)]] دانسته‌اند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18</ref>. | |||
مرحله دوم، مرحله تطور و شکوفایی علم نحو است. علم نحو با کوشش ابوالاسود پایه‌گذاری شد و سپس توسط شاگردان و فرزندان او پیگیری گردید، تا آنکه در قرن بعد «[[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]]» و شاگردانش آن را به‌صورت علمی کامل و جامع درآوردند. [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] در موضوع نحو کتابی با عنوان «الكتاب» را تألیف کرد که در نوع خود و در تاریخ نحو بی‌نظیر است<ref>ر.ک: ابوعلی، غلامرضا، ص33-32</ref>. | |||
برخی از درس‌های کتاب به معرفی نحویون مشهور در سرزمین‌های مختلف بغداد، مصر، شام و... اختصاص یافته است؛ به‌عنوان مثال در درس بیستم در دو بخش (عنصر) نحویون مشهور مصر و شام معرفی شده‌اند؛ ولاد بن محمد تمیمی (متوفی 263ق)، [[دینوری، احمد بن داود|احمد بن جعفر دینوری]] (متوفی 289ق) و [[کراع النمل]] (متوفی 320ق) از آن جمله‌اند<ref>ر.ک: همان، ص580-579</ref>. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# متن کتاب. | |||
#[[:noormags:996622| ابوعلی، غلامرضا، «بررسی پیدایش مراحل و عوامل مؤثر علم نحو»، رشد آموزش قرآن و معارف اسلامی، پاییز 1392، شماره 90، ص32 تا 33]]. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | |||
[[رده:مقالات شهریور 01 موسوی]] | |||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | |||
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۴
| نشأة علم النحو | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جامعة المدنیة العالمیة (نويسنده) |
| سال نشر | 2009م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | نحو |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نشأة علم النحو، تألیف جامعة المدنية العالمية، کتابی آموزشی در موضوع علم نحو است که در 21 درس تنظیم شده است. در این کتاب پیدایش علم نحو، ویژگی‌های مکاتب نحوی و زندگی‌نامه مختصر معروفین این مکاتب ذکر شده است.
با توجه به بررسی‌های به‌عمل‌آمده، علم نحو مرحله ابتدایی و تکمیلی را پشت سر نهاده است: مرحله اول، مرحله پیدایش علم نحو است. این دوره به‌طور تقریبی در خلال قرن اول هجری پدیدار گشته است و کسانی در بنای کاخ عظیم نحو تشریک مساعی نموده‌اند که عبارتند از: «ابوالاسود دئلی» متوفی (69ق) و عنبسة الفیل متوفی (100ق) و دو فرزند ابوالاسود دئلی به نام «ابوحرب» و «عطا» که نحو را نزد پدرشان فراگرفتند[۱]. نویسنده در رابطه با واضع علم نحو، هشت قول ذکر کرده است: ابوالاسود به‌تنهایی یا با شاگردانش، ابوالاسود به دستور دیگری و... برخی نیز واضع علم نحو را علی بن ابی‌طالب(ع) دانسته‌اند[۲].
مرحله دوم، مرحله تطور و شکوفایی علم نحو است. علم نحو با کوشش ابوالاسود پایه‌گذاری شد و سپس توسط شاگردان و فرزندان او پیگیری گردید، تا آنکه در قرن بعد «سیبویه» و شاگردانش آن را به‌صورت علمی کامل و جامع درآوردند. سیبویه در موضوع نحو کتابی با عنوان «الكتاب» را تألیف کرد که در نوع خود و در تاریخ نحو بی‌نظیر است[۳].
برخی از درس‌های کتاب به معرفی نحویون مشهور در سرزمین‌های مختلف بغداد، مصر، شام و... اختصاص یافته است؛ به‌عنوان مثال در درس بیستم در دو بخش (عنصر) نحویون مشهور مصر و شام معرفی شده‌اند؛ ولاد بن محمد تمیمی (متوفی 263ق)، احمد بن جعفر دینوری (متوفی 289ق) و کراع النمل (متوفی 320ق) از آن جمله‌اند[۴].
پانویس
منابع مقاله