۱۰۶٬۴۵۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''التصوف'''، نوشته اسلامشناس فرانسوی لویس (یا لویی) ماسینیون (درگذشته 1962م) و مصطفی عبدالرزاق (متولد 1885م) است که توسط ابراهیم زکی | '''التصوف'''، نوشته اسلامشناس فرانسوی لویس (یا [[ماسینیون، لویی|لویی) ماسینیون]] (درگذشته 1962م) و [[عبدالرزاق، مصطفی|مصطفی عبدالرزاق]] (متولد 1885م) است که توسط [[خورشید، ابراهیم زکی|ابراهیم زکی خورشید]]، [[عبدالرزاق، مصطفی|عبدالحمید یونس]] و [[عثمان، حسن|حسن عثمان]] به عربی ترجمه شده است. این کتاب در حقیقت دو نوشته جداگانه با عنوان «التصوف» به قلم [[ماسینیون، لویی|ماسینیون]] و [[عبدالرزاق، مصطفی|عبدالرزاق]] است. | ||
در ابتدای این کتاب، شرح حال نویسندگان آن بهتفصیل به قلم ابراهیم خورشید نوشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص24-8</ref>. | در ابتدای این کتاب، شرح حال نویسندگان آن بهتفصیل به قلم ابراهیم خورشید نوشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص24-8</ref>. | ||
عبدالرزاق نیز در کتابش ابتدا ریشه کلمه صوفی و سپس اصول تصوف را توضیح داده است. ارتباط ولایت با تصوف و کرامات اولیا از دیگر مباحث این کتاب است. نویسنده سه اختلاف برای کرامت و معجزه ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص88-87</ref>. ارتباط زنان با تصوف اسلامی از دیگر موضوعاتی است که عبدالرزاق به آن پرداخته است. امکان ولایت و صدور کرامت و عرفان برای زنان مورد اتفاق صوفیه است، اما امکان نبوت زنان موضوعی اختلافی است<ref>ر.ک: همان، ص103</ref>. اگرچه در موضوع تصوف تألیفاتی برای زنان ذکر نشده، اما از دیدگاه نویسنده برخی چون رابعه عدویه بصری به مقام امامت رسیدهاند<ref>ر.ک: همان، ص113</ref>. رابعه بدون ترس با استناد به قرآن کلمه حب را در معنای عشق الهی بهکار برد<ref>ر.ک: همان، ص114</ref>. عبدالرزاق فراوان در کتابش به آثار ماسینیون استناد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص113 و 118 و 119</ref>. | [[ماسینیون، لویی|ماسینیون]] کتابش را با توضیح ریشه کلمه تصوف آغاز کرده است. تصوف مصدر فعل خماسی ساختهشده از «صوف» برای دلالت بر پوشیدن پشمینه است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص25</ref>. ذکر جایگاه صوفیه در جامعه اسلامی و نیز تطورات تاریخ صوفیه از دیگر مباحث این کتاب است. مخالفت امامیه اثناعشریه و انکار تمایل به تصوف از نکاتی است که نویسنده به آن اشاره کرده است؛ چراکه تصوف گونهای از زندگی در عزلت و خانقاه بدون توسل به ائمه اثناعشر را ترویج میداد<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>. | ||
[[عبدالرزاق، مصطفی|عبدالرزاق]] نیز در کتابش ابتدا ریشه کلمه صوفی و سپس اصول تصوف را توضیح داده است. ارتباط ولایت با تصوف و کرامات اولیا از دیگر مباحث این کتاب است. نویسنده سه اختلاف برای کرامت و معجزه ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص88-87</ref>. ارتباط زنان با تصوف اسلامی از دیگر موضوعاتی است که [[عبدالرزاق، مصطفی|عبدالرزاق]] به آن پرداخته است. امکان ولایت و صدور کرامت و عرفان برای زنان مورد اتفاق صوفیه است، اما امکان نبوت زنان موضوعی اختلافی است<ref>ر.ک: همان، ص103</ref>. اگرچه در موضوع تصوف تألیفاتی برای زنان ذکر نشده، اما از دیدگاه نویسنده برخی چون رابعه عدویه بصری به مقام امامت رسیدهاند<ref>ر.ک: همان، ص113</ref>. رابعه بدون ترس با استناد به قرآن کلمه حب را در معنای عشق الهی بهکار برد<ref>ر.ک: همان، ص114</ref>. [[عبدالرزاق، مصطفی|عبدالرزاق]] فراوان در کتابش به آثار [[ماسینیون، لویی|ماسینیون]] استناد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص113 و 118 و 119</ref>. | |||
==پانویس== | ==پانویس== |