الموجز في نشأة النحو: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR70695J1.jpg | عنوان = الموجز في نشأة النحو | عنوان‌ها...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
==پانویس == | '''الموجز في نشأة النحو'''، تألیف محمد شاطر احمد محمد، رساله‌ای است مختصر در معرفی علم نحو و اشاره به نحوه پیدایش و مراحل تکامل آن. | ||
اثر حاضر، نوشته‌ای است موجز در بیان چگونگی پیدایش علم نحو و مراحل تطور و تکامل آن، که در ضمن آن، برخی از رجال و بزرگان نامی این علم یاد شده‌اند و نویسنده کوشیده است تا در آن، تصویری ساده و مبسوط از آنها به خوانندگان، ارائه دهد<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref>. | |||
نویسنده در ابتدا، به اختلاف موجود در واضع علم نحو اشاره کرده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص15</ref> و سپس به بیان چگونگی رشد و نمو این دانش و مکاتب نحوی موجود در عراق و طبقات علما و اعلام آن، پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص21-100</ref>. | |||
از جمله مطالب ارزشمند کتاب، اعلام، بزرگان و رجال مطرح در علم نحو برآمده از دو مکتب نحوی کوفیون و بصریون است که نویسنده، به معرفی آنها پرداخته است. این افراد، عبارتند از: | |||
# ابوالاسود دئلی، ظالم بن عمرو بن سفیان بن جندل بن یعمر بن حلیس بن نفاثة بن عدی بن دیل بن بکر بن کنانه (متوفی 67ق)، که مردی حلیم، حازم و شاعر و از اصحاب حضرت علی(ع) بوده و در جنگ صفین، حضور داشته است. وی از عمر (23ق)، حضرت علی(ع) (40ق)، ابن عباس (68ق)، ابوذر غفاری (32ق) و...، روایت نقل کرده و یحیی بن یعمر از راویانی است که از او نقل حدیث کرده است<ref>ر.ک: همان، ص38-39</ref>. | |||
# ابوالحسن علی بن حمزة بن عبدالله بن عثمان، معروف به ابوالحسن کسایی فرزند بهمن بن فیروز مولی بنی‌اسد (متوفی 89ق) که امام کوفیون در نحو و لغت و یکی از قرای هفت‌گانه معروف بود<ref>ر.ک: همان، ص61</ref>. | |||
# محمد بن یزید بن عبدالاکبر ازدی بصری ابوالعباس مبرد (متوفی 285ق) که از طبقه هفتم بصریون بوده و از مازنی و سجستانی، اخذ روایت کرده است. نویسنده، معتقد است وی مقید به هیچ‌یک از مکاتب بصره و کوفه نبوده و برای این امر، دلایل و شواهدی را مطرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص80</ref>. | |||
# احمد بن یحیی نحوی بن زید مولی بنی‌شیبان (متوفی 291ق) که از طبقه پنجم کوفیون و امام نحو و لغت کوفه بوده است. وی به خلفا و امرا متصل بوده و با مبرد، زعیم بصریون مناظرات علمی فراوانی انجام داده است<ref>ر.ک: همان، ص291</ref>. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | |||
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | |||
نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۶
| الموجز في نشأة النحو | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | احمد، محمد شاطر (نويسنده) |
| ناشر | مکتبة الکلیات الأزهریة |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1403ق - 1983م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الموجز في نشأة النحو، تألیف محمد شاطر احمد محمد، رساله‌ای است مختصر در معرفی علم نحو و اشاره به نحوه پیدایش و مراحل تکامل آن.
اثر حاضر، نوشته‌ای است موجز در بیان چگونگی پیدایش علم نحو و مراحل تطور و تکامل آن، که در ضمن آن، برخی از رجال و بزرگان نامی این علم یاد شده‌اند و نویسنده کوشیده است تا در آن، تصویری ساده و مبسوط از آنها به خوانندگان، ارائه دهد[۱].
نویسنده در ابتدا، به اختلاف موجود در واضع علم نحو اشاره کرده[۲] و سپس به بیان چگونگی رشد و نمو این دانش و مکاتب نحوی موجود در عراق و طبقات علما و اعلام آن، پرداخته است[۳].
از جمله مطالب ارزشمند کتاب، اعلام، بزرگان و رجال مطرح در علم نحو برآمده از دو مکتب نحوی کوفیون و بصریون است که نویسنده، به معرفی آنها پرداخته است. این افراد، عبارتند از:
- ابوالاسود دئلی، ظالم بن عمرو بن سفیان بن جندل بن یعمر بن حلیس بن نفاثة بن عدی بن دیل بن بکر بن کنانه (متوفی 67ق)، که مردی حلیم، حازم و شاعر و از اصحاب حضرت علی(ع) بوده و در جنگ صفین، حضور داشته است. وی از عمر (23ق)، حضرت علی(ع) (40ق)، ابن عباس (68ق)، ابوذر غفاری (32ق) و...، روایت نقل کرده و یحیی بن یعمر از راویانی است که از او نقل حدیث کرده است[۴].
- ابوالحسن علی بن حمزة بن عبدالله بن عثمان، معروف به ابوالحسن کسایی فرزند بهمن بن فیروز مولی بنی‌اسد (متوفی 89ق) که امام کوفیون در نحو و لغت و یکی از قرای هفت‌گانه معروف بود[۵].
- محمد بن یزید بن عبدالاکبر ازدی بصری ابوالعباس مبرد (متوفی 285ق) که از طبقه هفتم بصریون بوده و از مازنی و سجستانی، اخذ روایت کرده است. نویسنده، معتقد است وی مقید به هیچ‌یک از مکاتب بصره و کوفه نبوده و برای این امر، دلایل و شواهدی را مطرح کرده است[۶].
- احمد بن یحیی نحوی بن زید مولی بنی‌شیبان (متوفی 291ق) که از طبقه پنجم کوفیون و امام نحو و لغت کوفه بوده است. وی به خلفا و امرا متصل بوده و با مبرد، زعیم بصریون مناظرات علمی فراوانی انجام داده است[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.