الحسن البصري إمام أهل البصرة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۶: خط ۴۶:
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:حدیث]]
    [[رده:طبقات و تراجم محدثین و حفاظ (فردی)]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]  
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]

    نسخهٔ ‏۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۴۱

    الحسن البصري إمام أهل البصرة
    الحسن البصري إمام أهل البصرة
    پدیدآورانعویضه، کامل محمد محمد (نويسنده)
    ناشردار الکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1415ق
    چاپ1
    شابک-
    موضوعحسن بصری، 21 - 110ق. - سرگذشت نامه
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /ع9ح5 116 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الحسن البصری امام اهل البصرة گردآوری محمد محمد عویضه (معاصر)، مشتمل بر شرح‌حال حسن بن ابی الحسن یسار بصری (متوفی 110ق) و موضوع کتابت و انتشار حدیث است.

    نویسنده کتابش را با بررسی موضوع انتشار حدیث در عصر صحابه و تابعین در شهرهای اسلامی چون مدینه منوره، مکه، کوفه، بصره، شام، مصر، مغرب و اندلس، یمن، گرگان، قزوین و خراسان آغاز کرده است.[۱] حسن بصری از مشهورترین افرادی است که در مکتب بصره تربیت‌یافته و پانصد تن از صحابه را درک کرده است.[۲]

    دومین موضوع کتاب «مسجد بصره» است. حسن بصری در این مسجد مجلس علمی باشکوهی داشته است؛[۳] ازاین‌رو نویسنده در ادامه به شرح‌حال او می‌پردازد.[۴]

    از دیگر مباحث، شیوه صحابه و تابعین در محافظت بر سنت نبوی(ص) است. احتیاط در روایت حدیث، تحقیق و تأمل در قبول اخبار، عدم نقل روایت جز در موارد ضروری از طرف برخی از آنان و اصرار بر تأسی و اقتداء به رسول‌الله(ص)، حکایت از این شیوه دارد.[۵] ذکر مراتب راویان و اصطلاح مربوط به آن موضوع دیگری است که به‌اختصار دریازده شماره ذکر و به‌حکم هر یک به لحاظ قبول و رد اشاره‌شده است.[۶]

    مسئله تبیین حدیث در عصر تابعین از دیگر مباحث کتاب است. نویسنده معتقد است که بسیاری از تابعین به هنگام اشتهار آراء شخصی‌شان، از کتابت حدیث کراهت داشتند و بیم داشتند که شاگردانشان آن‌ها را با احادیث تدوین کنند و این دو باهم مخلوط و اشتباه شود. این کراهت در کتابت حدیث نیست؛ بلکه در کتابت رأی است.[۷]

    تاریخ علم حدیث به چند دوره تقسیم‌شده است: در عصر کتابت حدیث به دلایلی ازجمله نهی نبی(ص) از بیم مخلوط نشدن با قرآن، سنت نوشته نشد و صحابه جز اندکی را کتابت نکردند؛ البته علمای اهل سنت چون بخاری حدیث نهی از کتابت را معلول دانسته‌اند.0.[۸] در ابتدای قرن دوم هجری عمر بن عبدالعزیز با مرگ علما و حاملان سنت در جنگ‌ها و فتوحات و بیم از دست رفتن سنت، دستور کتابت حدیث را صادر کرد.[۹]

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص15-6
    2. ر.ک: همان، ص10
    3. ر.ک: همان، ص 18
    4. ر.ک: همان، ص 21
    5. ر.ک: همان، ص 74-73
    6. ر.ک: همان، ص 94-92
    7. ر.ک: همان، ص 96
    8. ر.ک: همان، ص 102-101
    9. ر.ک: همان، ص 105

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها