اقبالنامه نظامی گنجوی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'زنجاني، برات' به 'زنجانی، برات') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# نظامی، الیاس بن یوسف، «شرفنامه نظامی گنجوی (متن علمی و انتقادی)»، تصحیح برات زنجانی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1380. | # نظامی، الیاس بن یوسف، «شرفنامه نظامی گنجوی (متن علمی و انتقادی)»، تصحیح برات زنجانی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1380. | ||
# احمدپور، مهدیه؛ صراطی، ژیلا، «آیین جشن و سرور در اسکندرنامه نظامی»، پایگاه تخصصی نور، ادبیات فارسی، بهار 1397- شماره | #[[:noormags:1459736| احمدپور، مهدیه؛ صراطی، ژیلا، «آیین جشن و سرور در اسکندرنامه نظامی»، پایگاه تخصصی نور، ادبیات فارسی، بهار 1397- شماره 39]]. | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات آبان 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات آبان 01 مکرمی]] | ||
[[رده:اولویت در بازبینی]] | [[رده:اولویت در بازبینی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] |
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۴
اقبال نامه نظامي گنجوي (متن علمي و انتقادي): از روي قديمي ترين نسخه هاي خطي قرن هشتم با ذکر اختلاف نسخ و شرح ابيات و معني لغات و ترکيبات و کشف الابيات | |
---|---|
پدیدآوران | نظامی، الیاس بن یوسف (نویسنده) زنجانی، برات (مصحح) |
ناشر | دانشگاه تهران |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | 1381ش. |
چاپ | چاپ يکم |
شابک | 964-03+4539-3 |
موضوع | نظامی، الیاس بن یوسف، 530؟ - 614؟ق. اقبال نامه - نقد و تفسير شعر فارسي - قرن 6ق. - تاريخ و نقد |
زبان | فارسي |
کد کنگره | /ز9الف7 / 5126 PIR |
اقبالنامه نظامی گنجوی (متن علمی و انتقادی) متن مثنوی «اقبالنامه»، بخش دوم اسکندرنامه (بخش دوم شرفنامه)، یکی از پنج مثنوی مجموعه «خمسه نظامی»، سروده الیاس بن یوسف نظامی گنجوی(530- 591ق)، شاعر معروف ایرانی در قرن ششم هجری است که به صورت علمی و انتقادی، همراه شرح ابیات، معنی لغات و ترکیبات و کشفالابیات، با تصحیح برات زنجانی، به چاپ رسیده است.
«اسکندرنامه» چهارمین مثنوی نظامی است که شامل دو قسمت میباشد: «شرفنامه» و «اقبالنامه» که هر دو را بهنام نصرةالدین ابوبکر بن محمد بن ایلدگز، در سالهای 588 و 593ق، سروده است[۱]. اسکندرنامه از نظر آیین و آداب و رسوم مختلف دارای اهمیت فراوانی است. نظامی در اقبالنامه بیشتر سخنان حکیمانه که بین اسکندر و سایر حکیمان چون سقراط و ارسطو گفته میشود را به تصویر کشیده است[۲].
اقبالنامه دنباله شرفنامه است که بهمناسبت کلمه «خرد» در بیت اول و خردنامههای حکما در وسط، به خردنامه معروف شده است و مشتمل بر 3680 بیت است که شامل سفرها و فتوحات دریایی اسكندر میباشد. نظامی در اقبالنامه، اسکندر را یک فیلسوف فرمانروا و یک پیامبر الهی معرفی میکند و خواسته با این كار، بین نبوت و حكومت، ارتباطی برقرار كند و در آن به سخن از علم و حكمت و پیامبری اسكندر و مجالس او با حكمای بزرگ و زندگانی وی میپردازد[۳].
اقبالنامه به روشنی میرساند که شاعر گنجه با حكمت یونان آشنایی کاملی داشته است. در اقبالنامه، نظامی از فلسفه جهانبینی، دانش و خرد و توصیف مجالس علمی اسکندر با دانشمندان و پیروزیهای سفر دوم او سخن به میان میآورد[۴].
اشعار اقبالنامه با نیایش پروردگار و نعت پیامبر(ص) آغاز میشود و سپس با افسانههایی چون افسانه ارشمیدس با کنیزک چینی، افسانه ماریه قبطیه، افسانه خراسانی و فریب دادن خلیفه دنباله مییابد[۵]. از دیگر داستانها و حکایات کتاب میتوان به ذوالقرنین دانستن اسکندر، داستان او با شبان دانا[۶] و احوال وی با سقراط[۷] یا گفت وگوی حکیم هند با وی و هفت حکیم دیگر[۸] اشاره کرد.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- نظامی، الیاس بن یوسف، «شرفنامه نظامی گنجوی (متن علمی و انتقادی)»، تصحیح برات زنجانی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1380.
- احمدپور، مهدیه؛ صراطی، ژیلا، «آیین جشن و سرور در اسکندرنامه نظامی»، پایگاه تخصصی نور، ادبیات فارسی، بهار 1397- شماره 39.